Κλοπή γάλακτος

Ο Μήτσος είναι ένας άνθρωπος έντιμος, ειλικρινής και καλός Χριστιανός.
Συνεπέστατος στις συναλλαγές του, κοινωνικός και τακτικός στα θρησκευτικά του καθήκοντα. Επάγγελμα κτηνοτρόφος.
Ενώ ο ίδιος αντιμετωπίζει με στωϊκότητα τις δυσκολίες της ζωής, έρχονται κάποιες φυσικές καταστροφές που του δημιουργούν μεγάλα αδιέξοδα. Έχει περίπου πεντακόσια πρόβατα τα οποία πολύ συχνά δίνουν γεννήματα. Το πρόβατο γεννάει σχεδόν κάθε δέκα μήνες. Άλλοτε γεννάει ένα προβατάκι, άλλοτε και δύο. Αμέσως αρχίζει η γαλακτοφόρος περίοδος για την προβατίνα. Να κάτι μαστάρια η προβατίνα, δύο κιλά γάλα βγάζει την μέρα για να χορταίνουν τα μωρά της, κι όσο πιο πολύ βγάζει τόσο πιο πολύ τρώνε τα σκασμένα τα αρνάκια της. Εδώ τώρα τον λόγο παίρνει η επιστήμη της οικονομολογίας. Πως λέμε της μηχανολογίας, το ίδιο λέμε και για τους οικονομολόγους.
Βλέπει ο Μήτσος το γάλα που τρώνε τα αρνάκια και ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι του, θα πάθει κανα εγκεφαλικό. Διότι η προβατίνα είναι δική του, ιδιοκτησία του, άρα και το γάλα της προβατίνας είναι δια ψηφισθέντος επί Καποδίστρια νόμου δικό του. Τα υποκείμενα ανήκουν στα υπερκείμενα. Αν ο Μήτσος έπαιρνε το γάλα κάθε μέρα  θα οικονόμαγε του κόσμου τα λεφτά, αλλά που φιλότιμο από την προβατίνα και τα μωρά, μηδέν κατανόηση, ζωώδης κατάστασις. Ευτυχώς όμως ο Μήτσος αντελήφθη το πρόβλημα από μικρό παιδί και έδωσε την λύση όπως ο κάθε σώφρων ποιμήν. Αφήνει τα προβατάκια να μεγαλώσουν μέχρι 2 μηνών, όχι παραπάνω, είναι κρίμα από τον θεό, και ύστερα αρπάζει το μεγάλο τροχισμένο μαχαίρι που αγόρασε από την Σουβάλα, πατάει τα πίσω πόδια του αρνιού, σημαδεύει την καρωτίδα και σε ένα λεπτό το αρνάκι γίνεται πρώην αρνάκι. Ύστερα, το φουσκώνει, το ξετομαριάζει, το κρεμάει, το τεμαχίζει και το παραδίδει φρεσκοσφαγμένο και λαχταριστό στην βιτρίνα του πλησιέστερου χασάπη κυρ Χαραλάμπη. Παλιός και καλός στο ξεκοκάλισμα, έχει όνομα στην αγορά. Εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπ όψιν ότι η προβατίνα ξεχωρίζει τα παιδιά της από την μυρουδιά και δεν νομίζω ότι της χαρίζουμε και την ευτυχέστερη μέρα της ζωής της όταν σφάζουμε μπροστά της  το παιδί της. Το αναφέρω μόνον και μόνον για την ένδοξη ιστορία του μεγαλοφυούς πολιτισμού μας. Κατόπιν των ανωτέρω διαδικασιών παραγγέλνουμε στην ταβέρνα  αρνίσια παϊδάκια με την απαίτηση να είναι οπωσδήποτε του γάλακτος για να μην ταλαιπωρήσουμε και την καινουριοφορεμένη μασέλα μας. Απαίτηση του οδοντιάτρου μας. Η επιστήμη έχει τον πρώτο λόγο. Η Μαμά προβατίνα θα περάσει πολύ αργότερα από το ίδιο ακονισμένο μαχαίρι της Σουβάλας σαν κάτι φτηνότερο και οπωσδήποτε για ισχυρότερες οδοντοστοιχίες. Πάντα με την έγκριση της Ιατρικής επιστήμης.
Οι σφαγές γίνονται συνήθως τα Σάββατα και ο φίλος μου Μήτσος την επομένη αφού πλυθεί από τα αίματα φοράει το καθαρό Κυριακάτικο μαύρο ριγέ κουστούμι και πηγαίνει ως πιστός Χριστιανός στην εκκλησία της ενορίας του. Προσεύχεται στον ύψιστο και τον ευχαριστεί διότι του έδωσε τη δύναμη να ξεπαστρέψει όλα τα μικρά αμνοερίφια και να συνεχίσει έτσι το  κερδοφόρο μέλλον της στάνης του. Κανείς πλέον δεν του κλέβει το γάλα όπως έκαναν με περίσσιο θράσος τα μικρά αρνάκια. Βρε τα μπασταρδέλια. Μετά την σφαγή και το αίμα, του ανήκει πλέον εξ ολοκλήρου το ωφέλιμο και με υψηλά λιπαρά πρόβιο γάλα του. Κλοπές τέλος, να λείπουν οι μαγκιές από τα δήθεν αγαθά αμνοερίφια. Αν κλέψεις ένα Rolex θα φάς μέχρι έξ μήνες, άμα κλέψεις μισό κιλό γάλα πας εις θάνατον.
Η κοινωνία υπολήπτεται τον ποιμένα Μήτσο και ακόμη περισσότερο ο Διευθυντής της Τραπέζης για τον λογαριασμό που διατηρεί εκεί ο φιλοπρόοδος και καλός Χριστιανός Μήτσος ο ποιμήν. Ως που να πείς κίμινο το αρνί κρέμεται στο τσιγκέλι και το γάλα της μάνας παραμένει ανέπαφο στους προβατίσιους μαστούς υπό το απόλυτο ιδιοκτησιακό καθεστώς του νοήμονος ποιμένος.
Άλλαι βουλαί θεού, άλλα επιστήμων οικονομολόγος διαπράττει.