“Κοχύλια από χρόνο”

Ποιήματα, ποιήματα, ποιήματα…
Με τις εικόνες τους, τα συναισθήματα, τα “χλιαρά χάδια” τους στη σκέψη…
Πολλά, πολλά, μια συλλογή πυκνή τα ποιητικά κοχυλάκια, εντός χρόνου, πραγματικού, εκτός χρόνου πραγματικού, χθες, σήμερο, αύριο…
Εκατό, σχεδόν, δωρικά, τρυφερά, ευθύβολα, με οικονομία θαυμαστή, δεν παρουσιάζουν πλεονασμό, δεν… “κλείνουν” τα περιθώρια να εμπνευστείς, συντροφιά γλυκύτατη καλοκαιριού, στα χέρια μου, στην ψυχή μου!
Στο ακρογιάλι, στη σκιά του δέντρου της αυλής, στο γραφείο, στο μαξιλάρι μου, σαν προσευχητικό ψιθύρισμα και σύντομο διάλογο με τη νύχτα να… διαβάσει και κείνη!
«Κάποτε νόμιζα πως η αγάπη αρκούσε, μα η αγάπη ήταν ένα γλύκισμα, που αρωμάτιζε ζεστό
τις Κυριακές μας,
ένα φιλί απαλό,
πατρικό,
στο μέτωπο της καληνύχτας…».
Αξίζει πιστεύω να αναφέρω μερικούς στίχους της Νεκταρίας που, εύληπτοι κι ευγενικοί, έχουν δεχτεί τις καλύτερες κριτικές.
«Ετσι είναι οι φιλίες,
τέμνονται πάντα
στο χρόνο
της πρώτης νιότης τους,
γι’ αυτό
μπορούν να κρατούν αιώνια,
γι’ αυτό μπορούν και να προδίδουν…».
Παραθέτω τις “Λέξεις” ολόκληρο.
«Ξαφνικά χάθηκε
η ζωή αυτή, αστέρι που έσβησε
πριν προλάβουμε ευχή,
χείλη που σφάλισαν
πριν δωρίσουν
το φιλί
εφεξής
στα λόγια
που δε μοιράστηκα
θα σιωπώ,
από κάθε αγάπη μου,
θα λείπουν οι λέξεις…».
Ευκρινής η απογοήτευση, ποτίζει πάντως, ένα λυρισμό, που μπορεί να ορχηθεί στη Μουσική της σιωπής…
«Ολα τα έχει παραλλάξει
ο χρόνος,
η μνήμη μια αλληγορία πια
της πραγματικότητας
η γιαγιά
υφαίνει λουλούδια στον αργαλειό,
ο παππούς φτιάχνει κρασί
από παλιά τραγούδια,
η μητέρα
κάθε βράδυ
ονειρεύεται το μέλλον μας
μ’ ένα φιλί στο μέτωπο
κι ο πατέρας
στέκεται
σαν υπόσχεση,
χαμογελώντας στο κατώφλι…».
Με τέχνη και σαφήνεια μειγνύει γλυκά, αναφορές και αξίες, παραδομένες…, σε έξοχες εικόνες!
«Θα ’θελα μια δεύτερη νειότη μαζί σου,
τα ίδια λάθη
πάλι να κάνω
δεύτερη
τρίτη
χιλιοστή
όσο να απογοητευθεί
ο χρόνος,
να παραιτηθεί…».
Η δύναμη και το πάθος στις απλές καθημερινές λέξεις…
Το υπηρετούν επιτυχώς, δίχως περιττή “πανοπλία” και νεφελώματα…
…Νεκταρούλα μου, σ’ ευχαριστώ θερμά για το ωραίο σου δώρο.
Μπορεί στο φαρμακείο σου να λειτουργείς ρεαλιστικά, όμως ο ρομαντισμός και η ευαισθησία σου, βρίσκουν χρόνο για γόνιμο στοχασμό και ποιητική δημιουργία.
Καλή συνέχεια.