ΩΔΗΝ ΕΟΡΤΙΟΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Δροσιά και ανάσα ζωής για τους πιστούς είναι η εορτή της Παναγίας της 15ης Αυγούστου, κοίμηση και μετάσταση αυτής προς τη ζωήν, «ως μητέρα γεννήσασα τη ζωή».
O καύσωνας του καλοκαιριού παραμερίζεται, η Παναγία δροσίζει και ξεκουράζει τους πιστούς με τη μετάστασή της στους ουρανούς ως μητέρα που γέννησε την πηγή της ζωής.
Χαιρόμαστε το πρόσωπό της, την εορτή της και εισπράττουμε τη χαρά της καλοκαιρινής παρουσίας της.
Μετέχουμε στην εορτή της, κατασπαζόμαστε το σεπτό πρόσωπό της και ζητούμε τις πρεσβείες της για μας όλους που υποφέρουμε πέρα από τον καύσωνα του καλοκαιριού και τις καταστροφικές πυρκαγιές σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, όπως και τις πλημμύρες του χειμώνα με τις εξίσου καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα μας, την επιθετική και εχθρική γειτονία των εξ ανατολών γειτόνων μας, με τις καθημερινές των προκλήσεις όλο το έτος, κυρίως στα νησιά μας του Αιγαίου και φυσικά την Κύπρο.
Για να μην προσθέσουμε τη βεβήλωση του ναού της Αγίας Σοφίας και της Παναγίας της χώρας της Κωνσταντινούπολης.
Ζητούμε την άμεση παρέμβαση της Παναγίας όπως τότε, παλιά στην Κωνσταντινούπολη με την εισβολή των Αβάρων, όπως μετά ταύτα στα βουνά της Αλβανίας του ’40, όπως πάντοτε γνωρίζει η Παναγία να δείχνει την έγνοια της και τη στοργή της για το γένος μας σε κάθε δύσκολη περίσταση.
Ζητούμε τις πρεσβείες της προς τον Θεό για εμάς όλους και προπάντων για τα παιδιά μας, τα μικρότερα, εκείνα που ξεκινούν τη σχολική τους ζωή από τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά.
Παναγία μας φώτιζέ τα, να νιώσουν τη ζεστασιά της μάθησης, να προχωρήσουν στην προσαρμογή και την πρόοδο της παιδείας, της οποίας «αι ρίζαι είναι πικραί αλλά οι καρποί είναι γλυκείς».
Να κάνουν το πρώτο βήμα που είναι το ήμισυ του παντός. Να αγαπήσουν το βιβλίο, τον δάσκαλο, το σχολειό και τα γράμματα και να προχωρήσουν με κέφι και όρεξη στα επόμενα στάδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Ύστερα Παναγία μας, σειρά έχουν τα αμέσως επόμενα μεγαλύτερα παιδιά μας του Γυμνασίου και του Λυκείου. Δώσε τους Παναγία μας φώτιση να διαβάζουν και να μαθαίνουν σιγά – σιγά να βγουν από το θράσος της αμάθειας και να μπουν στον ευλογημένο φόβο του λογισμού και της γνώσης.
Να αναπτύξουν συνείδηση και ευθύνη και να δεχτούν την αλήθεια ότι η μάθηση είναι πρόοδος και πολιτισμός, χαρά και ζωή.
Παναγία μας, βάλε τα παιδιά μας κάτω από την έγνοια σου και φύλαξε τα από παντός κακού, μένοντας απερίσπαστα να ρουφούν τη γνώση, να μαθαίνουν γράμματα, σπουδάσματα και του Θεού τα πράματα.
Ύστερα Παναγία μας έχουμε τα μεγαλύτερα παιδιά μας, εκείνα που φοιτούν στα πανεπιστήμια της Πατρίδας μας αλλά και ξένων χωρών και κάνε ό,τι καλύτερο γι’ αυτά.
Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και μεγάλοι γι’ αυτό και έχουν μεγαλύτερη ανάγκη των ευχών σου.
Θα θέλουμε να προχωρούν στην επιστήμη τους με ήθος και αρετή, γιατί «επιστήμη οριζομένη αρετής πανουργία εστί».
Οι πρόσφατες πυρκαγιές έδειξαν ότι στην Πατρίδα μας λειτουργεί η μεγάλη αρετή της αλληλεγγύης, πράγματι μεγάλο, ουράνιο δώρο. Πραγματική ευλογία του Θεού πάνω μας.
Μακριά από τα παιδιά μας τα ναρκωτικά και όποιες άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες.
Μακριά από τα παιδιά μας ο ίλιγγος της ταχύτητας της μηχανής και της ασφάλτου.
Μακριά από τα παιδιά μας θανατικά ατυχήματα σε σπορ του βουνού και της θάλασσας.
Μακριά από τα παιδιά μας το κακό, το δαιμονικό και ο θάνατος.
Τρία διακεκριμένα στις σπουδές τους παιδιά του Πολυτεχνείου των Χανίων έχασαν άδικα τη ζωή τους πρόσφατα και έβαλαν σε πένθος την επιστημονική τους κοινότητα και όλους εμάς που νοιαζόμαστε το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας.
Στα παιδιά μας ανήκει η ζωή και αυτό που θέλουμε είναι να ζήσουν, να προκόβουν στη ζωή και την κοινωνία.
Το παρόν και το μέλλον βρίσκεται στα χέρια τους.
Παναγία μας έχουμε ακόμα πολλά να σου ζητήσουμε, γι’ αυτό σου τα λέμε με τη γλώσσα του Μεγάλου Βασιλείου περιεκτικά και σύντομα «το γήρας περικράτησον, την νεότητα παιδαγώγησον, τους ολιγοψύχους παραμύθησε, τους εσκορπισμένους επανάγαγε, χηρών πρόστηθι, ορφανών υπεράσπισον, αιχμαλώτους ρύσαι».
Παναγία μας ζητούμε την κατανόησή σου στις αδυναμίες μας, τη συνδρομή σου στις ελλείψεις μας, την αγάπη σου στις έχθρες μας, στην ευλογία σου στην απιστία μας.
Παναγία μας είσαι η πρέσβειρά μας στους ουρανούς, θέλουμε να μιλείς για μας στον ουράνιο πατέρα μας και Θεό μας, γιατί ο δικός σου λόγος πιάνει, αντίθετα ο δικός μας λόγος είναι αδύναμος. Σου επιτρέπουμε να χρησιμοποιείς τον λόγο μας δυναμωμένο και να ζητάς για μας το έλεος του Θεού.
«Είσαι η υψηλοτέρα των ουρανών και καθαροτέρα λαμπηδόνων ηλιακών και λυτρωσαμένη ημάς εκ της κατάρας».
Σου ζητούμε τα παιδιά μας να είναι τα μάτια σου, η ζωή σου, η έγνοια σου.
Εδώ στην πόλη μας τα Χανιά που πάνω από χίλια χρόνια σε τιμούμε και σε αναγνωρίζουμε κάτω από τους θόλους του ιερού καθεδρικού μας ναού των Εισοδίων με το καθημερινό μας πέρασμα από αυτόν και το ιερό προσκύνημά μας στο σεπτό πρόσωπό σου σε εκείνη τη θαυματουργό εικόνα που σώζεται από τα παλιά και φυλάσσεται στην Τριμάρτυρη.
Το όνομά σου είναι ταυτισμένο με τον ιστορικό καθεδρικό μας ναό και την πόλη μας και όχι μόνο, αλλά και με τους συμπολίτες μας και με όλους μας.
Είσαι ο άνθρωπός μας. Σε σένα προσφεύγουμε και από σένα ζητούμε τη χαρά και την ευλογία του Θεού.
«Της θεομήτορος ναόν ως διαβάτα βλέπεις ον τέκνα αποδόμησαν πιστά της Εκκλησίας προσφεύγοντα πτηνά δειλά εν μέσω τρικυμίας υπ’ αυτήν την πτέρυγα της ουρανίας σκέπης».
Ο Αντώνιος Αντωνιάδης κατακλείει αυτή την ωδήν μας προς την Παναγία με αυτό το επίγραμμά του του 1861 που βρίσκεται χαραγμένο στην πρόσοψη και το ανώτατο αέτωμα του ιερού ναού και βεβαιώνει την ταύτιση της Παναγίας με τον ίδιο το ναό, την πόλη μας και τους συμπολίτες μας όλους.
“Και εν εκείνη τη ημέρα δεν θέλετε ζητήσει παρ’ εμού ουδέν. Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, θέλει σας δώσει.” [Ιωάνnης. 16:23]
“Και πας όστις αν επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή.” [Πράξεις . 2:21 ]
” Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.” [Πράξεις 4:12]
” Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.”[Πράξεις. 4:12]
Όλα μιλούν για τον Ιησού την μόνο Σωτήρα
Οι δε, στίχοι που αναφέρονται παραπάνω έχουν ω εξής : “Κύριε ο Θεός υμών [όχι Παναγία] ………. «το γήρας περικράτησον, την νεότητα παιδαγώγησον, τους ολιγοψύχους παραμύθησε, τους εσκορπισμένους επανάγαγε, χηρών πρόστηθι, ορφανών υπεράσπισον, αιχμαλώτους ρύσαι».
Τι θα πούμε στον Σωτήρα μας; Γιατί αυτή η αλλοίωση;
Πως μπορούμε να αρνούμαστε την Βίβλο ;