Από την αρχή της δηµιουργίας του κόσµου και του ανθρώπου δεν ακούστηκε ποτέ πιο χαρµόσυνο µήνυµα πάνω στη γη απ’ αυτό της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος.
Η κατά σάρκα γέννηση του Υιού του Θεού αποκάλυψε, αλλά κυρίως πραγµάτωσε µέσα στον ιστορικό χωροχρόνο µεγάλα και απόκρυφα µυστήρια της θείας βουλής. Αυτό το παιδάκι για το οποίο όλος ο Χριστιανικός κόσµος, ο επίγειος και ο ουράνιος εορτάζει την Γέννησίν Του, είναι παιδάκι µεγαλόδωρο και γι αυτό ήλθε στη γη, για να πληµµυρίσει την ανθρωπότητα από τα δικά Του µεγάλα, ασύγκριτα και υπέρτιµα δώρα Του. Μας έδωσε το Θεό µε την δική µας σάρκα και τη δική µας µορφή. Μας έδωσε όλα τα γνωρίσµατά Του, την ταπεινοφροσύνη Του, την µακροθυµία Του, την υποµονή Του και να δώσει ακόµη για χάρη µας το Πανάγιόν Του Αίµα. Μας έδωσε το Ευαγγέλιό Του και τη ∆ιδασκαλία Του. Ανέλαβε τις αµαρτίες µας και έπαθε για µας, έγινε όχι µόνον ο αγιασµός µας, αλλά και η ειρήνη κάθε ψυχής και ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Η Εκκλησία κάθε χρόνο τέτοιες µέρες µας υπενθυµίζει τη µεγάλη θεολογική αλήθεια, ότι ο «Θεός έγινε άνθρωπος για να µπορέσει ο άνθρωπος να γίνει κατά χάριν Θεός», όπως γράφει ο Μ. Αθανάσιος.
Αυτές τις ηµέρες µας καλεί να γιορτάσουµε το µεγάλο και ανεπανάληπτο µυστήριο της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού µε έναν άλλον όµως τρόπο, µε µια άλλη πνευµατική εσωτερική προετοιµασία. Χωρίς να υποτιµάει το υλικό και γιορταστικό επίπεδο των Χριστουγέννων, η Εκκλησία δίνει προτεραιότητα σε πνευµατικές ποιότητες, όπως είναι η προσευχή, η νηστεία, η εξοµολόγηση και η ειλικρινής απόφαση µας να ανακαινίσουµε εν Χριστώ τον εαυτό µας, να ενωθούµε µυστηριακά µαζί Του µέσω της θ. Ευχαριστίας και προπάντων να δείξουµε έµπρακτη αγάπη προς τους πάσχοντες αδελφούς µας. Άλλωστε, σε τελική ανάλυση, στη µέλλουσα κρίση, ο Θεός δεν θα µας ρωτήσει πόσες φορές εκκλησιαστήκαµε, πόσες µετάνοιες κάναµε, πόσα κεριά ανάψαµε, αλλά πόσο βοηθήσαµε τους ελαχίστους αδελφούς µας, δηλ. τους ενδεείς και αρρώστους. Αυτά µας διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Χριστός στην επί του όρους οµιλία του, µε τη φράση : «Μακάριοι οι ελεήµονες διότι αυτοί ελεηθήσονται».
Ποια δώρα µας οφείλουµε εις το Θείον Βρέφος Ιησού και ποια τα δικά Του δώρα προς ηµάς!
Σήµερα, εκατοµµύρια Χριστιανών, µυριάδες αγγέλων και αρχαγγέλων µε τα εκατοµµύρια των δικαίων ψυχών πανηγυρίζουν και δοξολογούν την γέννησιν του Κυρίου ηµών Ιησού Χριστού, του Σωτήρος και Λυτρωτού µας.Οι ποιµένες ευαγγελίζονται υπό του Αγγέλου το χαρµόσυνον γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού µας και σπεύδουν να τον προσκυνήσουν και να προσφέρουν τα δώρα τους. Το ίδιο έπραξαν και αργότερα οι Μάγοι εκ της Περσίας.
Ακούµε για τις προσκυνήσεις και αµέσως έρχεται στο µυαλό µας η σκέψη: «πόσο ευτυχισµένοι θα ήµασταν αν ζούσαµε κι εµείς τον καιρόν εκείνον και πηγαίναµε να τον προσκυνήσουµε και να Τουαφήσουµε και τα δικά µας δώρα!». Αλλά η σκέψη µας αυτή είναι λανθασµένη, διότι ο Χριστός ήλθε και µένει και δέχεται τόσον την προσκύνησιν µας, όσο και τα δώρα µας. Μάλιστα δε, όχι µια φορά το χρόνο, εις τον εορτασµό της Γεννήσεως, αλλά κάθε δευτερόλεπτον σε ολόκληρη την ζωήν µας. Και ποια είναι αυτά τα δώρα τα οποία είναι ευπρόσδεκτα στο Χριστό µας; Η προσευχή µας, όχι µόνον όταν τον δοξολογούµε, αλλά και όταν τον ευχαριστούµε και τον παρακαλούµε. Η ειλικρινής µετάνοιά µας, τα δάκρυα για τις αµαρτίες µας, αλλά και η ευλογηµένη , υψοποιός ταπείνωση, η οποία µας καθαρίζει από τον φοβερό εγωισµό. ∆ώρα µας θεωρεί και την οµολογία µας στους ανθρώπους, να νοιαζόµαστε για το Ευαγγέλιό Του, να βαστάζουµε τον Σταυρόν Του, να κάνουµε κτήµα µας και βίωµά µας τον λόγον Του. Ακόµη και τις αγαθοεργίες µας και τις ελεηµοσύνες µας προς τους πάσχοντας αδελφούς µας, τις θεωρεί, όπως ο ίδιος µας λέγει καθαρά εις το κατά Ματθαίον άγιον Ευαγγέλιον (…το τι θα αποδώσει στους δικαίους κατά την ∆ευτέραν Παρουσίαν Του) δώρα µας προς Αυτόν τον ίδιον. Εµείς τα δώσαµε µε την ταπεινή µας ανθρώπινη ελαχιστότητα και Εκείνος θα µας τα ανταποδώσει µε την θεϊκήν Του µεγαλειότητα.
Ήρθε για να µας κάνει δικά Του παιδιά, παιδιά του Θεού και για τον λόγον αυτόν µας δώρησε την Εκκλησία Του και θέλοντας να είµαστε ένα µαζί Του µας προσφέρει δια του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας το Τίµιον και Πανάγιον Σώµα Του και Τϊµιον και Πανάγιον και Σωτήριον Αίµα Του. Μας βεβαιώνει, επίσης, πως εάν τηρούµε τις εντολές Του, µα πάνω από όλες την εντολή της Αγάπης, θα βρίσκεται πάντα κοντά µας, µέσα µας. Ήλθε για να µας καθαρίσει από καθε βρωµιά, που φωλιάζει µέσα µας και να µας δωρήσει πάλι την χαµένη µας παιδική αθωότητα και την εµπιστοσύνη µας στον Ουράνιο Πατέρα µας.
Σε εµάς µένει λίγο να ανοίξουµε τα µάτια µας, κάπως να διευρύνουµε την ακοή µας να ακούµε τα πνευµατικά µηνύµατα, για να µπορέσουµε να βρεθούµε κάποτε κι εµείς σε αυτή την Βηθλεέµ, να χαρούµε µε όλη µας την ύπαρξη τα Χριστούγεννα. Και τότε, αυτά τα Χριστούγεννα θα βεβαιώνουν ότι ο Θεός είναι µεθ’ ηµών, ότι ο Θεός βρίσκεται ανάµεσά µας, και όχι µόνο ανάµεσά µας, αλλά τελικώς και εντός ηµών – «η βασιλεία του Θεού εντός υµών εστιν» (Λουκ. ιζ΄ 21).
Ο καθένας µας λοιπόν, ας προσπαθήσει να κάµη κτήµα του αυτά τα ουράνια, θεία δώρα Του και ας προσφέρει ολόκληρον τον εαυτό του εις την αγάπην του Θείου Τόκου της Παρθένου και Υιού και Λόγου του Θεού. Όλοι δε εµείς, εορτάζοµε την Γέννηση του Θείου Βρέφους, ως τέκνα πιστά της Εκκλησίας µας, ας βροντοφωνάξουµε µαζί της, µε όλη τη δύναµιν της ψυχής µας, µε όλην την χαρά µας και µε όλον τον ενθουσιασµόν:
«Χριστός γεννᾶται δοξάσωµεν» – Όταν γεννιέται ο Χριστός γεννιέται µαζί Του και η ελπίδα
Εύχοµαι να δώσει ο Θεός σε όλους µας ανεξαιρέτως να αξιωθούµε να αντικρύσουµε Τον Κύριο όχι µόνο γεννώµενο στην φάτνη της Βηθλεέµ, αλλά –κυρίως– ανακλινόµενο στη φάτνη της ψυχής µας.
