Τα αρπακτικά, τα “κοράκια με τα λευκά κολάρα”, τα λεγόμενα funds, ξεπέρασαν κάθε φραγμό ηθικής και λογικής. Διαπραγματεύονταν είτε κατά τη διάρκεια των προεκλογικών διεργασιών, είτε κατά τις πυρκαγιές, για ν’ αρπάξουν τις κατοικίες των δανειοληπτών ή να φυτρώσουν ανεμογεννήτριες στα καμένα δάση. Στην πρώτη περίπτωση, αφού έχουν αγοράσει από τις τράπεζες τα εξυπηρετούμενα ή μη δάνεια σε εξευτελιστικές τιμές, ζητούν απ’ τους δανειολήπτες χρηματική προκαταβολή, προκειμένου να έρθουν σε διαπραγμάτευση μαζί τους για το μέλλον της περιουσίας τους.
Πριν από τις εκλογές περισσότεροι από 200 βουλευτές ζήτησαν απ’ την κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση για την εξόφθαλμα απαράδεκτη ενέργεια των εταιρειών αυτών με τους δανειολήπτες, μη εξαιρουμένων και αυτών πρώτης κατοικίας. Το ίδιο απαίτησε και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, όπως και η ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας. Η απάντηση; «Σιγή ιχθύος».
Αυτή η καταχρηστική πρακτική εφαρμόζεται από τους Servicers, τους διαχειριστές των εταιρειών μέσω της πλατφόρμας online του ίντερνετ, που ενημερώνει τους δανειολήπτες των κόκκινων δανείων για λογαριασμό των εταιρειών και των funds, που αποφασίζουν αυτοβούλως. Πάνω σ’ αυτό το θέμα υπάρχει οδηγία της Ε.Ε., βάσει της οποίας προβλέπεται τέτοιου είδους ρυθμίσεις να γίνονται σύμφωνα με το δίκαιο των κρατών μελών. Ως εκ τούτου η όλη υπόθεση εναπόκειται σε νομοθετική ρύθμιση απ’ το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Η καθυστέρηση νομοθετικής ρύθμισης αυτού του ζητήματος, δίνει το δικαίωμα στους αγοραστές των κόκκινων δανείων να λειτουργούν με καταχρηστικές εφαρμογές, εξαντλώντας τα χρονικά περιθώρια που έχουν για να αυθαιρετούν.
Ήρθαν και οι πυρκαγιές να συμπληρώσουν τη δυστυχία πολλών ιδιοκτητών κόκκινων δανείων που κάηκαν τα σπίτια τους.