Κόκκινα δάνεια και στη μέση ο Ντράγκι

Η κακεντρέχεια από κακόβουλους κατασκευαστές απατηλών καταστάσεων δεν έχει όρια. Είναι γνωστό πως μεθοδεύονται πολιτικές οξύνσεις με το να αποκόπτονται φράσεις από ομιλία κάποιων και να γίνονται παρερμηνείες. Φράση του κ. Αλεξιάδη απομόνωσαν οι δημοσιογράφοι να κάνουν έμφαση ότι ο υπουργός προειδοποιεί τους δανειολήπτες, που δεν μπόρεσαν ν’ ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, τι τους περιμένει.
Είπε ο αναπληρωτής υπουργός Οικ/κών ότι «από τα 56 μου χρόνια ασχολούμε τα 36 με ζητήματα φορολογίας. Αυτό που θα έβαζα σαν τίτλο στη φορολογική ιστορία της χώρας είναι: Τελείωσαν τα άσχημα, έρχονται τα δύσκολα». Με την τελευταία φράση, που απομονώθηκε ο κ. Αλεξιάδης εννοούσε ότι έφτασε η ώρα να βρεθούν οι οφειλέτες αντιμέτωποι με τις τράπεζες, οι οποίες βασίζονταν στην επιμονή των θεσμικών, των οποίων οι θέσεις πάνω στα κόκκινα δάνεια ήσαν εκπεφρασμένες. Σε νέα δήλωσή του, μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, διευκρίνισε ότι «χαρακτήρισα τη μέχρι σήμερα φορολογική ιστορία της χώρας σε αυτά που κληρονομήσαμε». Αν κινδυνολογεί, λέγοντας εκ των υστέρων, ότι η φράση του δεν αφορά την τρέχουσα περίοδο, είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθ’ ενός.
Η κυβέρνηση συνέχιζε να υπεραμύνεται για τις “κόκκινες γραμμές” με το σύνθημα: «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», αλλά οι εξελίξεις του Χίλτον δεν τους βγήκαν ευνοϊκές. Φαίνεται ότι δεν απεσόβησαν την πώληση των δανείων στα περίφημα Funds. Πρόκειται για τα μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, που οι τράπεζες τα “σπρώχνουν” για να μην παρακοκκινίσουν και τακτοποιηθούν με πολιτικές λύσεις, θέλουν να τα δώσουν στους γέρακες που έχουν ενδυθεί με τον προσηνή χαρακτήρα των εταιρειών διαχείρισης δανείων.
Υπ’ όψιν ότι για τη διάσωση των τραπεζών διατέθηκαν με τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις πολλά δισ. € που αύξησαν το δημόσιο χρέος. Παρά ταύτα επειδή δεν εξυγιάνθηκαν επαρκώς, ζητούν την πώληση των κόκκινων δανείων στα κερδοσκοπικά Funds. Τούτο θα οριστικοποιηθεί απ’ τους διαπραγματευτές, που έφυγαν την Κυριακή, για να επιστρέψουν αρχές Απριλίου, να κλείσουν την αξιολόγηση περί το φορολογικό, το ασφαλιστικό, το υπερταμείο και τα κόκκινα δάνεια.
Ο κ. Σταθάκης είχε πει για τα κόκκινα δάνεια ότι «υλοποιούμε τη συμφωνία και τη βελτιώνουμε σε πολλά σημεία», αλλά πριν ολοκληρωθούν οι συζητήσεις δήλωσε ότι «βρισκόμαστε σε μεγάλη απόσταση. Οι θεσμικοί ζητούν πλήρη απελευθέρωση… θέλουν την πώληση χωρίς διακοπές…». Οι δανειστές δεν υποχωρούν απ’ τις αρχικές τους θέσεις για όλα τα δάνεια, με ελάχιστες εξαιρέσεις για μερικά πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση επιδιώκει πάγωμα για 3 χρόνια όσων δανείων έχουν υποθήκη και αυτών της πρώτης κατοικίας, εφ’ όσον υπάρχει προσημείωση. Επίσης ζητά την προστασία των επιχειρηματικών, των στεγαστικών και των καταναλωτικών με κοινωνικά κριτήρια έως ενός ορισμένου ποσού. Ομιλεί όμως σε ώτα “μη ακουόντων”.
Ο Ντράγκι διευθέτησε τον περασμένο μήνα τα κόκκινα δάνεια των ιταλικών τραπεζών, Ιταλός ων, να δίδονται ως εγγυήσεις στην Ε.Κ.Τ. Ο ευρωβουλευτής κ. Ν. Μαριάς πρότεινε στη Νομισματική Πολιτική της Ευρωβουλής να γίνει το ίδιο και για τα κόκκινα δάνεια των ελληνικών τραπεζών. Η λύση αυτή θα έσωζε χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες και νοικοκυριά. Ο Ντράγκι βέβαια έχει έτοιμη την απάντηση ότι οι Ιταλοί είναι φερέγγυοι, ενώ εμείς όχι και ότι εμείς είμαστε σε μνημόνιο, ενώ οι Ιταλοί όχι. Η Ιταλία όμως είναι περισσότερο χρεωμένη αναλογικώς εν σχέσει μ’ εμάς και είναι προ πολλού στο κόκκινο. Επομένως η λύση των κόκκινων δανείων είναι θέμα πολιτικής απόφασης και τίποτα άλλο.
Ακουσε κανείς να χρησιμοποιηθεί απ’ τους Ελληνες διαπραγματευτές αυτή η πρόταση που ετέθη στην Οικονομική Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου; Αντί τούτων ο κ. Τσακαλώτος “φόβισε” (!) του εκπροσώπους των δανειστών ότι αν δεν ταυτιστούν με τις ελληνικές απόψεις, θα μεταφέρει τη συνάντηση στον χώρο της Ειδομένης(!!!)