Κόμμα και ο Θεοχάρης;

Συνηθισμένες οι ανεξαρτητοποιήσεις. Συνήθως καταλήγουν σε κομματική σχηματοποίηση. Ουδέν πρόβλημα! Είναι κανόνας με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αν δεν μπορείς να συγχρωτίζεσαι μ’ αυτούς που ξεκίνησες, γιατί θεωρείς ότι παράγουν αρνητικό έργο, αναφέρεις “δυσανεξία”, φεύγεις και κάνεις μεταγραφή στο… πουθενά. Είναι σαν να δηλώνεις ασθένεια από μόνος σου για την οποία δεν χρειάζεται να σου δώσει χαρτί κάποιος γιατρός. Το παίρνεις μόνος σου, αρμενίζεις στ’ ανοιχτά με τ’ άρμενα και αν δεις τα σκούρα, αράζεις σε κανά λιμάνι και πηγαίνεις στους αντιμνημονιακούς που ήσαν κάποτε μνημονιακοί! Χωρίς, λοιπόν, “βεβαίωση ικανότητας” χρησιμοποιείς δική σου ενυπόγραφη βεβαίωση ανεξαρτησίας, κάνεις ατομικό κόμμα και ό,τι βγει!
Αυτά για τον κ. Θεοχάρη Θεοχάρη, τον σπουδαγμένο στα εφαρμοσμένα μαθηματικά στο Χάρβαρντ, που διετέλεσε αντιπρόεδρος της Lehman Brothers Λονδίνου και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε στην Τρ.τ.Ελλάδος 1994-1995, σύμβουλος στην Ε.Τ.Ε. 1996 – 2000, δ/ντής του Οικ. Γραφείου του Κ. Σημίτη 2000 – 2004 και του Παπαδήμα Γ.Γ. Πληροφοριακών Συστημάτων, Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων (Ιανουάριος 2013 – Ιούνιος 2014) και βουλευτής στο ΠΟΤΑΜΙ με τις εκλογές (Σεπτ. ’15). Από το ΠΟΤΑΜΙ αποχώρησε ανεξαρτητοποιηθείς. Σκέφτεται τώρα, να κάνει δικό του κόμμα, να μπουν σε έξοδα και σε περιπέτειες μερικοί οπαδοί του και ο ίδιος. Δεν θα μπορούσε να δηλώσει Μητσοτακικός και να ενταχθεί στη ΝΔ, αφού αυτή τον έδιωξε από Γ.Γ.Δ.Ε., ανεξάρτητα αν το θέλουν και άλλοι Ποταμίσιοι. Ετσι από τεχνοκράτης μετά την απόλυσή του έγινε πολιτικός!
Επεισοδιακή η θητεία του και ως Γ.Γ. Πληροφοριακών Συστημάτων, αλλά και όταν αντικατέστησε στη Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων την κα Σαββαΐδου με την υπόθεση του επανελέγχου για το πρόστιμο 78 εκατ. € γνωστής εταιρείας. Κατά τεκμήριον οι τεχνοκράτες διορίζονται σε τέτοιες θέσεις με συμβόλαια αμφιλεγόμενων προϋποθέσεων και δεσμευτικών όρων. Για τον συγκεκριμένο Γ.Γ. είχε λεχθεί ότι η τοποθέτησή του ήταν επιταγή των Ευρωπαίων, ότι η θητεία του ήταν 5ετής με μηναία αποζημίωση 4.750 €, αλλά με δέσμευση να παίρνει μπόνους κάθε χρόνο, ανάλογα με τις εισπρακτικές επιτυχίες, αλλά σε περιπτώσεις μη επίτευξης των στόχων ν’ απομακρύνεται.
Ο λόγος αυτός δικαιολογεί το ενδιαφέρον του να παρεμβαίνει για την είσπραξη περισσότερων φόρων, στέλνοντας προεκλογικώς πρόστιμα σε “φοροφυγάδες”, πράγμα που προκάλεσε πονοκεφάλους στο Μ.Μ. Αποδεικνύεται ότι το κυνήγι της φοροδιαφυγής εξαρτάται από την κυβερνητική βούληση και τη διόρθωση των κακώς κειμένων της Δ. Διοίκησης.  Εξέδωσε εγκύκλιο για το θέμα των “τριγωνικών συναλλαγών” και μια άλλη για κατασχέσεις λόγω χρεών στο Δημόσιο ιδιωτών και επιχειρηματιών από καταθετικούς λογαριασμούς. Κατηγορήθηκε ότι έπαιρνε μέτρα που προκαλούσαν το λαϊκό αίσθημα, κάνοντας ζημιά στην κυβέρνηση, γι’ αυτό ο υπ. Οικονομικών του ζήτησε να παραιτηθεί.
Ο Γ.Γ.Δ.Ε. υπέβαλε την παραίτησή του στον κ. Στουρνάρα ενώπιον του κ. Σ. Παπασταύρου, λέγοντας ότι «φεύγω με το κεφάλι ψηλά», ενώ τον ευχαρίστησε ο υπουργός για τις «πολύτιμες υπηρεσίες του». Συνήθης τακτική για τους αποπεμπομένους.
Στους Ευρωπαίους προκάλεσε δυσαρέσκεια που δεν τον άφησαν να κλείσει την 5ετία, διότι «ο Χάρης άρεσε στην τρόικα». Τον ήθελαν ανεξάρτητο από πολιτικές παρεμβάσεις εκτός απ’ τις δικές τους, κάτι που ίσως να ’ταν το άλλοθί του. Πάντως εξέλαβαν την απομάκρυνσή του ως απόδειξη έλλειψης διάθεσης της κυβέρνησης να μεταρρυθμίσει το κράτος.
Οι υποστηρικτές του Θεοχάρη λένε ότι υλοποιούσε τα μέτρα της κυβέρνησης, ήταν δε η μοναδική περίπτωση που τοποθετήθηκε με αξιοκρατικά κριτήρια και αποπέμφθηκε με κομματικά κριτήρια. Οι δανειστές δεν χώνεψαν την απομάκρυνσή του γι’ αυτό φάνηκαν άλλωστε τιμωρητικοί έναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά.