Κομπορρημοσύνη

Στο ίδιο έργο θεατές για άλλη μια φορά στο Κοινοβούλιο! Με την ευκαιρία της συζήτησης στη Βουλή για το περίφημο κοινωνικό μέρισμα, οι δύο αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων αντάλλαξαν τους γνωστούς διαξιφισμούς, δίνοντας για άλλη μια φορά ρεσιτάλ πολιτικής υποκρισίας και κομπορρημοσύνης! Οι ομιλίες εστιάστηκαν στις κατηγορίες ένθεν και ένθεν, προκαλώντας το κοινό αίσθημα, όταν είναι νωπά ακόμα τα δάκρυα από την τραγωδία της Δυτικής Αττικής που κόστισε τη ζωή είκοσι ανθρώπων και δύο αγνοουμένων! Ένα πολιτικό παιχνίδι που πραγματοποιείται, κυρίως, χάριν εντυπώσεων, με στοιχεία βερμπαλισμού και αορίστων συκοφαντιών! Κάθε πλευρά προσπαθεί με τα δικά της επιχειρήματα να κερδίσει το δικό της ακροατήριο με πολλές κορώνες, πομπώδεις φράσεις και προσωπικές επιθέσεις! Οι μεν και οι δε να καυχώνται για τις δήθεν κοινωνικές τους ευαισθησίες για τα θα και τα πρέπει τους, αγνοώντας ουσιαστικά την καθημερινότητα των προβλημάτων του πολίτη. Μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό του συσσωρευμένου προβληματισμού της κοινωνίας που μετράει τα όρια και τις αντοχές της, έρχεται πού και πού το θέατρο της πολιτικής αντιπαράθεσης ως πλάνη για να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων! Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι άλλη και φυσικά δεν είναι τα ωραία και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των πολιτικών. Η παγερή πραγματικότητα βρίσκεται στην καθημερινή βιοπάλη, στο μεροκάματο των ανθρώπων και στο λαϊκό λεγόμενο: Πώς θα τα βγάλει κανείς πέρα! Από την άλλη, αλήθεια, για τη μετανάστευση των 500.000 νέων που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια έγινε καμιά συζήτηση στη Βουλή; Για τις χιλιάδες αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής κρίσης έγινε ποτέ σοβαρός λόγος; Για τη ακρίβεια των τιμών και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, παιδιά καμιά κουβέντα; Το μέρισμα δεν είναι τίποτα άλλο από στάχτη στα μάτια των συνταξιούχων! Υποθετικό ερώτημα: Αν οι δημοσκοπήσεις πήγαιναν καλά για την κυβέρνηση νομίζετε ότι θα μοίραζαν χριστουγεννιάτικους μποναμάδες;
Τελικά, ο κόσμος, ο πιο αυστηρός κριτής θα κρίνει αυτή τη φορά, στις εκλογές όποτε κι αν γίνουν, με το πιο αυστηρό του κριτήριο, το κριτήριο της επιβίωσης, γιατί δεν αντέχει άλλο την ανέχεια και δεν ανέχεται άλλο τις κομπορρημοσύνες των εθνοσωτήρων μας!