Στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Καρυδίου στον Αποκόρωνα επέλεξε για πρώτη φορά ο Δήμος Αποκορώνου να κόψει την βασιλόπιτά του έχοντας την ευλογία του ποιμενάρχη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού που προεξήρχε της θείας λειτουργίας για την αρχή του νέου έτους με συμπροσευχόμενους τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής πανοσιολογιότατο π. Ιερεμία, τον προηγούμενο ηγούμενο πανοσιολογιότατο π. Δωρόθεο και άλλους κληρικούς με τη συμμετοχή αρκετού κόσμου.
Το “παρών” έδωσε σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο μ’ επικεφαλής τον δήμαρχο Χαράλαμπο Κουκιανάκη, τον αντιπεριφερειάρχη Χανίων Απόστολο Βουλγαράκη, εκπροσώπους Σωμάτων Ασφαλείας, φορέων και Συλλόγων.
Αφού ευλογήθηκε η βασιλόπιτα από τον μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, ο δήμαρχος Αποκορώνου κ. Κουκιανάκης ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους λαϊκούς και κληρικούς υπογραμμίζοντας: «Να δώσουμε όλοι μαζί μία υπόσχεση ότι θα πορευτούμε το 2017 το ίδιο δυνατά όπως τα προηγούμενα δύο χρόνια εν ειρήνη μέσα σε κλίμα ομόνοιας και ομοψυχίας με σύνδεση και συνεργασία όλων των δυνάμεων του Αποκόρωνα».
Ο ίδιος, συνεχίζοντας αναφέρθηκε στους στόχους της δημοτικής Αρχής, επισημαίνοντας: «Εχουμε δύο στόχους. Ο ένας είναι ο αναπτυξιακός που ήδη έχει πάρει την πορεία του στον Αποκόρωνα και ο άλλος είναι η κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη την οποία θα πρέπει να επιδείξουμε όλοι εμείς τη δύσκολη αυτή εποχή την οποία περνάμε».
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ
Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου είναι το μοναδικό στην πρώην επαρχία Αποκορώνου. Η ιστορία του ξεκινά από πολύ παλιά σύμφωνα με ιστορικά έγγραφα του 1600 ως ένα μικρό οικισμό που ονομαζόταν Καρύδι, προφανώς από τις πολλές καρυδιές που υπήρχαν εκεί.
Την περίοδο της τουρκικής κατοχής, ο μικρός οικισμός διαλύθηκε και ο ιερέας του οικισμού «που κτίσθηκε επί Βενετοκρατίας» για να κρατήσει αλώβητο τον Ναό του Αγίου Γεωργίου που υπήρχε στον προαναφερόμενο εγκαταλελειμμένο, πλέον, οικισμό, υποχρεώθηκε να καταβάλει φόρο στους κατακτητές που με δυσκολία εξοικονομούσε κάθε χρόνο.
Ένα εντυπωσιακό διώροφο κτήριο με τεράστιες πέτρες και αλλεπάλληλες αψίδες ήταν κάποτε το σπίτι του Ενετού Αρχοντα που κτίσθηκε το 1600 και βρίσκεται εξωτερικά της Ιεράς Μονής με άλλα κτήρια και τα θεμέλια του προηγούμενου Ναού.
Το Μετόχι διαλύθηκε το έτος 1923 και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του διανεμήθηκε από το Εφεδρικό Ταμείο στους έφεδρους του Μικρασιατικού και των Βαλκανικών πολέμων. Από τότε με την πάροδο του χρόνου, ο τόπος εκεί, άρχισε να καταστρέφεται ώσπου, πολλές δεκαετίες αργότερα, με πρωτοβουλία του τότε μητροπολίτου Κυδωνίας και Αποκορώνου και σήμερα αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, διαφόρων φορέων, ιερέων και κατοίκων της περιοχής, άρχισαν σιγά-σιγά να καθαρίζονται οι χώροι του. Σε αυτούς τους χώρους αμέσως μετά, με προσωπική επίβλεψη του ιδιαίτερα ευαίσθητου, τ. προϊσταμένου της 13ης Βυζαντινής Εφορίας αρχαιολόγου κ. Μιχαήλ Ανδριανάκη και των συνεργατών του, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες στοιχειώδεις εργασίες αποκατάστασης.
