Κορώνα.. γράμματα!

Στον αστερισμό εκλογών και πάλι! Το 2014 είχαμε τις ευρωεκλογές και τις δημοτικές εκλογές και τώρα μας προέκυψαν και οι βουλευτικές στην έναρξη του 2015.
Αν θα μπορούσε κάποιος να μετουσιώσει, αποσαφηνίσει, να εξάγει κάποιο απτό συμπέρασμα από όλα τα κόμματα για το τι «μέλλει γενέσθαι», φοβάμαι πως θα προκύψει ένα ακόμα από τα χίλια δυο σενάρια που έχουν ειπωθεί μέχρι σήμερα, για την επόμενη μέρα! Δηλαδή, θα έχουμε κατ’ αρχήν κυβέρνηση αυτοδυναμίας, θα έχουμε συγκυβέρνηση, μία από τα ίδια, θα σχηματιστεί συνασπισμός πολλών κομμάτων που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, θα διαγραφεί το χρέος, θα γίνει κούρεμα των ομολόγων, θα βγούμε από το ευρώ και την ευρωζώνη (Grexit), θα σκίσουμε τα μνημόνια, θα διαπραγματευτούμε, θα γυρίσουμε στη δραχμή, θα χρεοκοπήσουμε κι άλλο; Πολλά ερωτήματα πλανώνται πάνω και γύρω από τα κεφάλια μας για την πορεία αυτού του τόπου, ενός τόπου ευλογημένου που έμελλε να γίνει θύμα μιας ανελέητης πολιτικής της Ευρώπης, η οποία ήθελε να γίνουμε πειραματόζωο στον βωμό της αφαίμαξης κάθε οικονομικής, εθνικής, ηθικής, κοινωνικής, πολιτιστικής ταυτότητας! Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως κάποιοι εθνοσωτήρες επενδύουν στον φόβο και τη συμφορά και ταυτόχρονα στον εκβιασμό της ψήφου του ελληνικού λαού!  Σίγουρα όλοι οι Ελληνες περίμεναν μία άλλη στρατηγική εκ μέρους της Ευρώπης, μια πολιτική αλληλεγγύης σ’ ένα κράτος – μέλος της που θα είχε σχέση με την ισότιμη ανάπτυξη, την κοινή αμυντική πολιτική και την κοινωνική συνοχή.  Παρ’ όλα αυτά οι έμμεσοι ή άμεσοι εκβιασμοί των Ευρωπαίων ηγετών δίνουν και παίρνουν, ιδιαίτερα τώρα στην προεκλογική περίοδο προκαλώντας την οργή και την αγανάκτηση στους Ελληνες πολίτες! Η απορία, νομίζουμε πως είναι κοινή για όλους: Πώς γίνεται από τη μία πλευρά να έχουμε πάρει τόσα δισεκατομμύρια για να καλύψουμε, υποτίθεται τις υποχρεώσεις μας, να έχουν γίνει τόσες περικοπές παντού και από την άλλη, το χρέος να έχει εξοστρακιστεί στα ύψη; Ποιο είναι το αντιστάθμισμα της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού; Πού πήγαν οι θυσίες τόσων χρόνων; Επιασαν τόπο; Ενα είναι σίγουρο ότι  “παίζουν” στις πλάτες μας ένα μακάβριο παιχνίδι, ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου της χώρας μας. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, κορώνα ή γράμματα, που τελικά όποια όψη κι αν βγει, έτσι κι αλλιώς το χρέος δεν είναι βιώσιμο και η ζωή μας θα καταντήσει αβίωτη! Το αδιέξοδο είναι εμφανές και μην πιστεύετε στις παροχολογίες (τετριμμένες υποσχέσεις παρελθόντος), μόνο γενναίες ρηξικέλευθες λύσεις χρειάζονται από όλους. Μία απ’ αυτές θα μπορούσε να ήταν μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και σωτηρίας απ’ όλα τα κόμματα! Χωρίς μεγάλα λόγια, υποσχέσεις, φλυαρίες, εθνοσωτήρες… Τώρα προέχει η… σιωπή και η σύνεση!