Kορωνοϊο-Χριστούγεννα 2020

Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια περίοδο -ίσως την πιο χαρούμενη του χρόνου- που εδώ και πολλούς αιώνες χαρακτηρίζεται από μικρές γεύσεις παροδικής ευτυχίας, αγάπης, καταλλαγής, οικογενειακής θαλπωρής, παιδικών αναμνήσεων, συναντήσεων με αγαπημένα πρόσωπα και φίλους…, έ, ο φετινός εγκλωβισμός μας τα ανατρέπει όλα!

Συγγενείς και φίλοι δεν θα έρθουν να μας ευχηθούν ή να κάτσουν μαζί μας στο τραπέζι. Απαγορεύονται τα… ρεβεγιόν μακριά από το σπίτι μας καθώς κάθε έξοδός μας, μετά τις 6 μμ. θα πρέπει να δικαιολογηθεί με sms που δεν υπάρχει! Τα κάλαντα θα ακουσθούν από μακριά, η Γέννηση θα γίνει “κεκλεισμένων των θυρών” -πλην ελαχίστων πιστών (φωτό)- το “Δόξα εν Υψίστοις Θεώ” θα ακουστεί αυτή τη φορά από γιατρούς και νοσηλευτές τη στιγμή που θα σώζεται άλλη μια ζωή διασωλημένου. Γενικά οι γιορτές των Χριστουγέννων του 2020 θα είναι εκ του μακρόθεν και μάλλον… οπτικές!

Μοναδική προσδοκία μας να κατανικηθεί η Convid-19 με το εμβόλιο ή τα φάρμακα, να χαμογελάσει λίγο ο πικραμένος άνθρωπος απανταχού της γης, να ξαναβρούμε την έστω βασανιστική αλλά αμέριμνη παλιά καθημερινότητά μας. Δεν μιλάμε πια για “κανονικότητα” που ό,τι και να γίνει, αυτή δεν επανέρχεται στην παλαιότερη μορφή της.

Οσο και να το επιθυμούμε, οι φετινές χριστουγεννιάτικες γιορτές θα είναι ιδιόμορφες, “στερητικές” σε πολλά αγαθά, με αγορές “click away” (τι λέξη κι αυτή!), μια και δεν είναι δυνατόν, τα προκύπτοντα αιφνιδίως παγκόσμια προβλήματα (πανδημία) να εξαφανίζονται κι αυτά με ένα κλικ! Τα προβλήματα, δυστυχώς, προϋπήρχαν και θα υπάρχουν, αφού η ζωή μας δεν είναι τέλεια. Κι αυτή είναι η ουσία της ύπαρξης: ο διαρκής αγώνας βελτίωσής της.

Δεν πρέπει, λοιπόν, να νιώθουμε απογοήτευση, θυμό και ένταση κάθε φορά που έχουμε νέα περιοριστικά μέτρα. Ούτε να γινόμαστε “αρνητές” μιας πραγματικότητας τραγικής σε αριθμούς νεκρών. Να προσέχουμε πρέπει, ώστε να διαβούμε σώοι και αβλαβείς στην αντίπερα όχθη…

Επειδή οι δυσκολίες και τα προβλήματα ανέκαθεν αποτελούσαν αναπόφευκτο τμήμα -μάλιστα με ακριβό τίμημα- στην ανθρώπινη ιστορία, για την ύπαρξη και επιβίωση του ανθρώπινου γένους.

Πάντα το «εν ανθρώποις ευδοκία» θα είναι ζητούμενο σε έναν κόσμο άστατο, αρκεί ο άνθρωπος να επιβιώνει και να δοξολογεί…

Kορωνοϊο-Χριστούγεννα II, 2020

• «Η γέννηση είναι ένα τραγούδι./ Ολόκληρο κλείνεται μέσα στη δοξολογία της αναπνοής…»
(Ματθαίος Μουντές (1935-2000), Νηπιοβαπτισμός –
Χωρικά Ύδατα)

Τα καθημερινά προβλήματα θα υπάρχουν πάντα: είτε λέγονται οικονομικές κρίσεις, είτε πανδημίες, είτε φυσικές καταστροφές, είτε πόλεμοι.
Η ζωή δεν γίνεται να είναι τέλεια αφού και η φύση γύρω μας δεν είναι τέλεια. Όλα είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα, όλα ανανεώνονται.
Οι θρησκευτικές γιορτές δημιουργήθηκαν από τους άγιους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ακριβώς επειδή η ζωή θέλει κάπου-κάπου μερικές “δημοκρίτειες” στάσεις [“Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος”=ζωή χωρίς γιορτές, μοιάζει με μακρύ δρόμο χωρίς πανδοχεία (στάσεις)].
Έτσι, γνωρίζοντας ότι δυσκολίες και προβλήματα είναι μέρος της “αγίας” καθημερινότητας και δη με έμφαση στις γιορτές, ας φροντίζουμε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίζουμε “εκλογικευμένα” κάθε αντιξοότητα, κάθε “lock down”. Άκαιρες “επαναστάσεις” και παράταιρες ιδεολογίες (όπως έλεγε κι ο Μπέρντραντ Ράσελ) οφείλουν να υποχωρούν μπροστά στο υπέρτατο και πρώτο αγαθό, τη ζωή.
Εξάλλου, στις “άγριες” συνθήκες που γιορτάζουμε τα φετινά Χριστούγεννα, νομίζουμε πως ένα είναι το καλύτερο δώρο που έχουμε να κάνουμε στον εαυτό μας (αλλά και στους άλλους που αγαπούμε): να κρατηθούμε γεροί και υγιείς.
Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε όλοι.

www.stcloris.gr