Ολες οι γνώμες ειπώθηκαν το τελευταίο διάστημα για τον κορωνοϊό. Άλλοι κάνουν λόγο για συνομωσιολογίες, άλλοι αναφέρονται με φόβο σε έναν αναπάντεχο κίνδυνο, άλλοι προειδοποιούν για νέα ένταση και πιο ισχυρά κύματα της ασθένειας και ένα σαφώς πιο επιβαρυμένο ιϊκό φορτίο. Οι γνώμες αυτές στην κυριολεξία σάρωσαν τις συζητήσεις, ο καθένας με λίγα λόγια είχε και από κάτι να πει, να επιλέξει ένα σενάριο που θα έθετε στο τραπέζι μια διεξοδική συνομιλία που σε τελευταία ανάλυση σχεδόν πάντα καταλήγει σε αδιέξοδο.
Ολα αυτά το καλοκαίρι που έφτασε στο τέλος του, με τον κορωνοϊό να κρατά σε αγωνία εκατ. ανθρώπους, με μέτρα που τρομάζουν αλλά κρίνονται αναγκαία, με μία κατάσταση εν ολίγοις που έχει πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οι τόσες πολλές γνώμες που εκφράστηκαν και συνεχίζουν να εκφράζονται, διανθίζονται από πολλές μεταφορές και παρομοιώσεις, από ιστορικά γεγονότα άλλων εποχών και όλα αυτά για να αποδειχθεί πως η ιστορία κάνει κύκλους και πως κάπου από ένα σημείο και μετά τα συμβάντα ομοιάζουν. Κάθε εποχή όμως είναι ξεχωριστή. Κρύβει μέσα της ένα μοναδικό μεγαλείο, μία διαφορετική εκδοχή για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται και να επικοινωνούν οι άνθρωποι.
Αλήθεια, ποια είναι αυτή η εποχή και από τι χαρακτηρίζεται; Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τις εκφρασθείσες γνώμες θα δούμε ότι είναι εμπλουτισμένες με κάθε είδους πληροφορία, άσχετα αν αυτή η πληροφορία αποδεικνύεται στο τέλος ψευδής ή αληθής.
Οι γνώμες είναι όσες και οι πληροφορίες, απίθανα σενάρια για τον κάθε ευφάνταστο. Αλλοι μιλούν για εσκεμμένη διασπορά του ιού, άλλοι για ολέθριο λάθος, άλλοι για μη σωστή αντιμετώπισή του, και άλλοι για έναν νέο πόλεμο, αυτή την φορά με μάσκες και αντισηπτικά. Ο εν λόγω μικροβιακός πόλεμος είχε βέβαια και αυτός προβλεφθεί από συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας τις περασμένες δεκαετίες.
Δεν μένει λοιπόν από το να συνεχίσουν να επιβεβαιώνονται τα γραφόμενα και να σφυρηλατούνται νέες θεωρίες για την κατάληξη αυτού του κόσμου, με την διαφορά ότι πλέον τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα. Πέρα όμως από τις θεωρίες και τα σενάρια υπάρχει και κάτι άλλο που ίσως να μην έχει γίνει κατανοητό: πως όλα αυτά συμβαίνουν μεσούσης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που έχει προκληθεί εδώ και χρόνια αλλά που μάλλον φτάνει στο ζενίθ της καθώς το όλο σύστημα κυριαρχίας τείνει να καταρρεύσει και για τον λόγο αυτό, εξαντλούνται μέχρι τέλους τα περιθώρια εξουσίας αλλά πάνω απ’ όλα τα όπλα του. Στην περίπτωση αυτή, μιλάμε για εσκεμμένα μέτρα επιτήρησης, για συνειδητό αποδεκατισμό του ανθρώπινου είδους και παύση των καθημερινών ανθρώπινων συνηθειών. Ο ιός λοιπόν δεν αποτελεί στην περίπτωση αυτή παρά το κερασάκι στην τούρτα για την παγκόμσια εξουσία.
Οι γνώμες όμως, όπως προείπα, ποικίλουν. Με λίγα λόγια δεν είναι και λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως κάθε τι πέραν από την απόλυτη πειθώ στην επίσημη εκδοχή της ασθένειας, δεν είναι παρά συνομωσιολογία. Δυστυχώς αυτό το σενάριο συζητιέται πολύ, και για τον λόγο αυτό ένας Χαρδαλιάς ή Τσιόδρας έχουν τόσο μεγάλη απήχηση. Πόση σχέση με την αλήθεια, όμως, έχει το γεγονός ότι ο κορωνοϊός ελέγχεται; Και τελικά πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι πολλοί “ψεκασμένοι” κατά το κοινώς λεγόμενον, άνθρωποι που δεν βάζουν το μυαλό τους να σκεφθεί παραπέρα;
Η διαφορά μεταξύ λογικής και παραλόγου πολλές φορές είναι μικρή. Οι πολλές γνώμες λοιπόν μπορεί να χαρακτηρίζονται αρχικά πολύ σωστές αλλά με την διατύπωση της συνέχειας απλά να απομακρύνονται αισθητά από τη λογική. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Όχι.
Ένα τέτοιας σημασίας γεγονός δίνει την αφορμή για πολλές θεωρίες που άλλοτε απέχουν και άλλοτε προσεγγίζουν την πράγματικότητα. Το δράμα ξεκινά από την στιγμή που ο κόσμος βυθίζεται σε ένα αλαλούμ θεωριών που δεν έχουν βάση. Από την άλλη, δράμα είναι και το γεγονός της συντήρησης της καθημερινότητας με την απόκρυψη πληροφοριών και παραδοχή μιας αμφισβητούμενης κανονικότητας. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, οι γνώμες είναι πολλές και οι εκδοχές ακόμη περισσότερες. Δεν ξέρω τελικά πώς θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και αν τελικά καλύτερο είναι «κρείττον του λαλείν το σιγάν».
Κορωνοϊός: Γνώμες, συνομωσιολογίες και προπαγάνδα
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Με την Πανδημία του Κορωνοϊού ως Δούρειο Ίππο
οι πόλεις της Ελλάδας να μην γίνουν «Smart Cities»
με κάμερες ασφαλείας Αναγνώρισης Προσώπου
Στις 19 Φεβρουαρίου 2020 δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η «Λευκή Βίβλος» για την Τεχνητή Νοημοσύνη που περιλαμβάνει τις προτάσεις της για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι πλέον σε δημόσια διαβούλευση έως τις 19 Μαΐου 2020. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός πρότυπου παγκοσμίως ρυθμιστικού πλαισίου για την Τεχνητή Νοημοσύνη και ειδικά για τον τομέα της Αναγνώρισης Προσώπου μέσω καμερών ασφαλείας σε «έξυπνες πόλεις» (Smart Cities), παρόμοιου με αυτό του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (ΕΕ) 2016/679, γνωστού ως GDPR για τα προσωπικά δεδομένα.
Το ρυθμιστικό αυτό πλαίσιο διακηρύττεται πως θα εξασφαλίζει τις ευρωπαϊκές αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα όπως η ιδιωτικότητα, θα τηρεί τους κανόνες της ηθικής και θα εδραιώνει την εμπιστοσύνη, προς διατήρηση μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Σε πλήρη αντίφαση όμως, αφήνεται σε εκκρεμότητα το ενδεχόμενο της ύπαρξης ενός βασισμένου στην ΤΝ συστήματος ευρείας παρακολούθησης μέσω καμερών ασφαλείας με τεχνολογία Αναγνώρισης Προσώπου, το οποίο διακηρύττεται πως θα χρησιμοποιείται κατ’ επιλογήν μόνο σε σπάνιες, αιτιολογημένες και αναλογικές περιπτώσεις, όπως ενδεχομένως και η αντιμετώπιση της Πανδημίας του Κορωνοϊού που είναι σε έξαρση στην Ευρώπη συμπτωματικά εν μέσω της δημόσιας διαβούλευσης. Επίσης, η εφαρμογή του ρυθμιστικού αυτού πλαισίου στην Ε.Ε. θα εξαρτηθεί από το ρόλο που θα διαδραματίσουν κρίσιμοι παράγοντες όπως οι Εισαγγελικές Αρχές και οι ανεξάρτητες Αρχές των Κρατών Μελών.
Ειδικά στην Ελλάδα η εφαρμογή του θα γίνει αρχικά στο Δήμο Χανίων αφού είναι ο πρώτος δήμος της Ελλάδας που πρόκειται να μετασχηματιστεί σε «έξυπνη πόλη» βάσει της συμμετοχής του στην υλοποίηση της Πράξης «Smart Cities» στο πλαίσιο του Προγράμματος Συνεργασίας INTERREG V-A «Ελλάδα–Κύπρος 2014–2020», αντικείμενο της οποίας είναι να αναπτυχθούν πλήρως εφαρμογές και δράσεις «έξυπνων πόλεων». Ο έτερος δήμος της Ελλάδας που συμμετέχει στην Πράξη αυτή είναι ο Δήμος Μυτιλήνης αλλά προφανώς εκεί η πλήρης υλοποίησή της θα καθυστερήσει λόγω άλλων προτεραιοτήτων.
Στην Ελλάδα, ο τρόπος εφαρμογής της «Λευκής Βίβλου» προδιαγράφεται από την εφαρμογή του GDPR ειδικά για τις κάμερες ασφαλείας, για την οποία υπάρχει ήδη διαπιστωμένη αρνητική εμπλοκή των Εισαγγελικών Αρχών και της ανεξάρτητης «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» (ΑΠΔΠΧ), με αποφάσεις καταστρατήγησης της ισχύος του GDPR (βλ. αναφ. αρ. 157 & 313/2017 Εισαγγελίας Πρωτοδικών Χανίων, απόφ. α.π. 3889/2019 Εισαγγελίας Εφετών Κρήτης, απόφ. αρ. 21/2019 ΑΠΔΠΧ), αποφάσεις οι οποίες ακυρώνουν στην πράξη το σχετικό ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο και εξυπηρετούν αποκλειστικά την ευρεία μόνιμη εγκατάσταση παράνομων καμερών ασφαλείας σε κτίρια σε όλη την Ελλάδα.
Μετά την έναρξη ισχύος του GDPR από τις 25 Μαΐου 2018, στα Χανιά σε καμία εξωτερική κάμερα ασφαλείας σε δημόσιο, δημοτικό ή ιδιωτικό κτίριο δεν άλλαξε με πρωτοβουλία «υπευθύνου επεξεργασίας» η γωνία στρέψης που αντιστοιχεί σε παράνομη εμβέλεια λήψης εικόνας. Οι παράνομες κάμερες ασφαλείας στα σχολεία του Δήμου Χανίων παραμένουν ακόμη σε λειτουργία, χαρακτηρισμένες πλέον ως «Νόμιμες» από τις Εισαγγελικές Αρχές και την ανεξάρτητη Αρχή. Οι εμπλεκόμενες με άμεση συνέργεια Εταιρείες Συστημάτων Ασφαλείας ακόμη δεν ελέγχθηκαν.
Από την ΑΠΔΠΧ αφήνονται ορθάνοικτες «κερκόπορτες», αφού επιτρέπει τη χρήση τεχνικών θόλωσης ή απόκρυψης περιεχομένου εικόνας (masking) στα συστήματα βιντεοεπιτήρησης, αντί της αυστηρής απαίτησης για εγκατάσταση εξωτερικών καλύπτρων-μασκών επί των καμερών ασφαλείας ώστε να είναι φανερά και 100% εξασφαλισμένο ότι από τους αισθητήρες αυτών δεν εισέρχεται στα συστήματα βιντεοεπιτήρησης εικόνα από παράνομη εμβέλεια λήψης. Ειδικά από την εικόνα του ανθρώπινου προσώπου είναι δυνατή μέσω αλγόριθμων ΤΝ η αναγνώριση κάθε ανθρώπου από τις μοναδικές αποστάσεις συγκεκριμένων σημείων κάθε προσώπου.
Η ιδιαίτερη βαρύτητα του Δήμου Χανίων στη διαμόρφωση των συνθηκών της βιντεοεπιτήρησης στη χώρα μας, υποχρεωτικά φέρνει στο προσκήνιο τα σχετικά πεπραγμένα της Δημοτική Αρχής του. Ειδικά ο νέος Δήμαρχος Χανίων σχετίζεται με την εγκατάσταση εξωτερικών καμερών ασφαλείας σε διψήφιου αριθμού σχολεία των Χανίων λόγω αρμοδιότητας ως ο τότε θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας της Περιφέρειας Κρήτης ενώ τώρα ως Δήμαρχος δεν απαντά ούτε και σε σχετικό Αίτημα. Ό,τι σχετικό κι αν υλοποιείται είναι υπό καθεστώς απόκρυψης από τους δημότες. Σε φωριαμό του Δημαρχείου Χανίων το Σεπτέμβριο 2019 η ΑΠΔΠΧ αρχειοθέτησε μόνιμα τον ογκώδη φάκελο της υπόθεσης των καμερών ασφαλείας στα σχολεία.
Ακόμη και στη 2η Ημερίδα Πληροφόρησης που διεξήχθη τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020 στα Χανιά, σχετική με τα αποτελέσματα της Πράξης «Smart Cities» και το Επιχειρησιακό Σχέδιο για την πλήρη ανάπτυξη εφαρμογών και δράσεων «έξυπνης πόλης» στο Δήμο Χανίων, δεν αναφέρθηκε τίποτα για τον σημαντικότατο τομέα του «Public Safety» που περιλαμβάνει την ευρεία εγκατάσταση καμερών ασφαλείας με τεχνολογία Αναγνώρισης Προσώπου, αφήνοντας έτσι δημόσια την εντύπωση για ύπαρξη «κρυφής ατζέντας».
Υπό αυτές τις συνθήκες, ή θα μετατραπούν τα Χανιά στην πρώτη «έξυπνη πόλη» στην Ελλάδα αποτελώντας έτσι το πρότυπο βάσει του οποίου θα επέλθει ομοίως ο ψηφιακός μετασχηματισμός όλων των πόλεων της Ελλάδας σε «Smart Cities» ή θα εκκινήσει από τα Χανιά η πλήρης διάλυση του οικοδομήματος που υποστηρίζει και προωθεί την υλοποίηση της ευρείας μόνιμης εγκατάστασης παράνομων καμερών ασφαλείας αναλογικής ή IP τεχνολογίας σε δημόσια, δημοτικά και ιδιωτικά κτίρια όπως και στα σχολεία στα Χανιά και ως δεδικασμένο σε όλη την Ελλάδα, ενώ με ανάλογο τρόπο μεθοδεύει και τη διάδοση της «Πανθρησκείας» σε όλη την Ελλάδα.
Βρισκόμαστε ήδη στο κομβικό σημείο που θα επηρεάσει την κοινωνία της γενιάς μας αλλά και τις επόμενες. Η μία κατεύθυνση είναι η αποδοχή της εφαρμογής ως οφθαλμαπάτη-«Virtual Reality» της «Λευκής Βίβλου» της Ε.Ε. για την Τεχνητή Νοημοσύνη και ειδικά για τον τομέα της Αναγνώρισης Προσώπου σε «Smart Cities» όπως ομοίως και του GDPR για τις κάμερες ασφαλείας, η οποία δίνει μηδενική διασφάλιση για την αποφυγή της ύπαρξης ενός υψηλής τεχνολογίας συστήματος μαζικού κοινωνικού ελέγχου – «Μεγάλου Αδελφού» αντίστοιχο με αυτά της Ρωσίας και της Κίνας. Η άλλη κατεύθυνση είναι η εφαρμογή της «Λευκής Βίβλου» και του GDPR απαλλαγμένη πλέον από αντιφατικές εκκρεμότητες και από παρεμβάσεις κρίσιμων παραγόντων που ακυρώνουν στην πράξη το ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο, η οποία δίνει πλήρη διασφάλιση του οφέλους για τους πολίτες όλων των Κρατών Μελών. Μόνο έτσι διασφαλίζεται ότι η αντιμετώπιση της Πανδημίας του Κορωνοϊού δεν θα γίνει ο Δούρειος Ίππος για τη νομιμοποίηση της ευρείας κλίμακας Αναγνώρισης Προσώπου μέσω καμερών ασφαλείας στην Ελλάδα και σε όλη την Ε.Ε.
Νικόλαος Σ. Στεργιάδης