Ηρθε η ώρα τουτηνέ πάθαμε μια λαχτάρα
σε ούλη την υφήλιο έπεσε μια κατάρα
Κατάρα πού μπεψ’ ο Θεός για να συμμορφωθούμε
αφού τα πάντα χάνουνται τίποτα δεν τηρούμε.
Στον κόσμο ούλο έφταξε βαριά επιδημία
και δεν υφίσταται παντού εξαίρεση καμία
Μιτσοί μεγάλοι έχουμε μεγάλες απορίες
σαν αντιμετωπίζουμε τσι ίδιες δυσκολίες
Επιασε ούλους τσι λαούς που βρίσκουνται στον κόσμο
εδά ποθαίνουνε με μιας γέροι και νιοι με πόνο
Αλύπητα εχτύπησε πρώτα τσοι πια μεγάλους
θαρώ για να συναιτιστούν εκράτηξε τσοι άλλους.
Δεν το κατέχουν μερικοί πως ο Θεός είν’ Ενας;
αυτός το σύμπαν κυβερνά σωστά όπως κανένας.
Εκεινοσάς που όρισε στη γη να κατοικούμε
κι άλλη δουλειά δεν κάνουμε παρά να βλαστημούμε
Αυτός τη γη μας έδωκε που’ναι λαμπρό στολίδι
κι εμείς την καταντήσαμε γεμάτη με σκουπίδι.
Λουλούδι εφταστόλιστο έδωσε να θωρούμε
εμείς την καταστρέψαμε σαν να τηνε μισούμε.
Κάμπους, βουνά περάσουμε παντού αποκαΐδια
πάλι καλά οι δήμοι μας μαζώνουν τα σκουπίδια.
Γι’ αγάπη έφερ’ ο Θεός τον άθρωπο στη φυση
κι εδά κατάντησε αυτός να την εξαφανίσει.
Ηλιος λαμπρός μασε θωρεί, Θεός μασε προσέχει
ανέ βαδίζουμε σωστά χίλια καλά μας έχει.
