“Κοστολογηµένο φακελάκι”

Ανοίγει “κερκόπορτα” για την αναγκαστική ιδιωτικοποίηση της Υγείας για τους εργαζόµενους, απ’ τους οποίους κρατούσαν εισφορές από µισθούς και συντάξεις τόσα χρόνια, και τώρα πρέπει να πληρώσουν για τη περίθαλψή τους στα κρατικά νοσοκοµεία. Η καθηµερινότητα γίνεται όλο και περισσότερο ασφυκτική, όταν ο κόσµος βλέπει να νοµιµοποιείται και να κοστολογείται το “φακελάκι”.
Τα χειρουργεία των ∆ηµόσιων Νοσοκοµείων µετατρέπονται σε χρηµατοδοτούµενες νοσοκοµειακές επιχειρηµατικές µονάδες τις απογευµατινές ώρες, για λογαριασµό των ασφαλιστικών ταµείων και των ασθενών, προκειµένου να αποσυµφορηθεί ο αριθµός των 100.000 περίπου που αναµένουν να χειρουργηθούν. Ανακοινώθηκε απ’ το Υπ. Υγείας τιµοκατάλογος για έξι µικρές, µεσαίες, βαριές και βαρύτατες κατηγορίες χειρουργικών επεµβάσεων. Βάσει τούτου ο ασθενής “θα βάζει το χέρι στην τσέπη”, για να µην περιµένει µήνες στις λίστες αναµονής, αν µέχρι τότε έχει καταφέρει να ζήσει. «Είναι οι ίδιες κατηγορίες χειρουργικών επεµβάσεων, που έχουν κοστολογήσει και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες» κατά δήλωση του Υπ. Υγείας.
Παράλογη και παράνοµη η διαµορφούµενη κατάσταση της δηµόσιας υγείας. Οι άνθρωποι της εξουσίας δεν συνειδητοποιούν, φαίνεται, τι σηµαίνει το ποσόν των 300 ευρώ για έναν χαµηλόµισθο ή µικροσυνταξιούχο που έχει µέσω της φορολογίας πληρώσει τετραπλάσια για την Υγεία απ’ όσο θα πλήρωνε στον ιδιωτικό τοµέα. Τώρα, που έχει να πληρώσει λογαριασµούς ρεύµατος, ύδρευσης, τηλεπικοινωνίες, σούπερ µάρκετ και είναι ανάγκη να κάνει µια µικροεπέµβαση, να χειρουργηθεί κατά προτεραιότητα, για να µην επιδεινωθεί η υγεία του, πρέπει να βρει το “φακελάκι”.
Το ζήτηµα δεν είναι οικονοµικό. Τόσα λεφτά ξοδεύονται εδώ κι εκεί. Είναι θέµα κοινωνικό και φαίνεται πως υπάρχουν βαθιά οι ρίζες να υποβαθµιστεί το Ε.Σ.Υ. και να παραδοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Καµιά επένδυση δεν έγινε για ν’ αναµορφωθούν και να στελεχωθούν τα νοσοκοµεία µας.
Ο κόσµος έχει κουραστεί, βρίσκεται σε κατάσταση απελπισίας, αντιδρά υποτονικά, αλλά κάποια φορά θα ξεσπάσει και δεν θ’ αντέξει όταν φθάσει το µαχαίρι στο κόκαλο.
Σήµερα οι παρεχόµενες υγειονοµικές υπηρεσίες, έστω µε βραδύτητα, θα υποκατασταθούν, και αν ο πολίτης δεν έχει ιδιωτική ασφάλεια, θα είναι επί ξύλου κρεµάµενος. Οι ασθενείς καταδικασµένοι σε ένα σύστηµα υγείας, ενδεχοµένως υποδεέστερο του δικαιουµένου ανάλογα µε τις καταβληθείσες εισφορές, θα πληρώνουν νοµιµοφανώς και κλιµακωτά από 300 – 2000 ευρώ, καθ’ όσον το κόστος των χειρουργικών επεµβάσεων κατά κατηγορίες είναι γι’ αυτούς “τιµή ευκαιρίας”. Είναι η λογική κόστους και ωφέλειας στην ελεύθερη πρόσβαση στον χώρο της υγείας.