Κουδουνίστρες…

Μικρός όταν ζούσα στα Χανιά… ήθελα να πάω στο φεγγάρι.
Μετά που μεγάλωσα σκέφτηκα ότι ήταν πολύ καλύτερα να φτιάξουμε στα Χανιά μια βιώσιμη και ανταγωνιστική κατάσταση. Διότι η κατάσταση της πόλης μάς καθορίζει όλους.
Εβλεπα πάλι το ρολόι του Δημοτικού “Κήπου”, πάλι σταματημένο.
Και οι εργασίες και το ωραίο πλέγμα από κάτω, υπόμνηση της μοιραίας προεκλογικής μάχης…
Ας όψεται ο τρούλος που τους δυσκολεύει.
Βλέπετε, τώρα έχουμε άλλο… ζόρι.
Φτιάχνουμε ισχυρή πλειοψηφία και μοιράζουμε έμμισθες θέσεις.
Καθείς και ο πικρός καϋμός του.
Και στο παλιό λιμάνι άκουσα ότι όλα πήγαν σαν… το ρολόι του “Κήπου”.
Τι κρίμα που κάποιοι μου υπενθύμισαν ότι στο Ρέθυμνο, έχουν καταφέρει περισσότερα.
Για το Φ.Π.Α. της ΔΕ.ΔΙ.Σ.Α. δεν σας ξαναρωτώ γιατί τώρα είστε απασχολημένοι, αφού τηλεφωνάτε ο ένας στον άλλο. Πότε να ρωτήσω; Αργότερα; Πότε θα βγει ο Βελιγκέκας σεργιάνι στην πισίνα του “Ξενία” μόνο δεν έμαθα.
Με το κοντό του παντελονάκι, τα τσαρούχια του, τις ρακέτες του.
Αμ πώς…