Σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), τα 29 κράτη – μέλη του NATO δαπάνησαν συνολικά 900 δισ. δολάρια για την άμυνά τους κάτι που αναλογεί στο 52% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.
Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Φαίνεται πως κάποιο αόρατο χέρι αυξάνει τις δαπάνες σε πολεμικό υλικό για να δουλεύουν οι βιομηχανίες παραγωγής όπλων παγκοσμίως.
Βρισκόμαστε στο 2018 και οι πολεμικές επιχειρήσεις καλά κρατούν. Στη Συρία, για παράδειγμα, δοκιμάζονται νέα όπλα και οι επιθέσεις δεν περιορίζονται μονάχα από την πλευρά των Αμερικανών αλλά και των Ισραηλινών.
Στην Άπω Ανατολή, εκσυγχρονίζονται τα όπλα και οι Κινέζοι φιγουράρουν ως πρωταθλητές στην πολεμική βιομηχανία. Την ίδια στιγμή, Βόρειος και Νότιος Κορέα θέλουν την επανένωση και μόνο απορίες δημιουργούνται από τις ξαφνικές μεταξύ τους συναντήσεις αλλά και την επικείμενη συνάντηση μεταξύ Τραμπ και Κιμ-Γιονγκ – Ουν.
Πακιστάν και Ινδία, τέλος, συνεχίζουν κατακόρυφα να αυξάνουν τα πυρηνικά τους προγράμματα και κανείς δεν ασχολείται με το τι δύναμη πυρός έχει συγκεντρωθεί στην εν λόγω περιοχή. Κοινώς, η κούρσα εξοπλισμών συνεχίζεται όπως και τα πειραματικά πεδία μαχών.