Οσοι έχουν πιάσει στα χέρια τους την πένα για να καταγράψουν, να σχολιάσουν, να σατιρίσουν με τη γραφή ή τα σκίτσα τους την επικαιρότητα δεν μπορούν να μείνουν αμέτοχοι στα τραγικά γεγονότα της “Charlie Hebdo” στο Παρίσι.
Γιατί το μίσος που οδήγησε στην εν ψυχρώ δολοφονία τουλάχιστον 12 ανθρώπων φυλάει στη θαλάμη του όπλου του μία σφαίρα για οποιονδήποτε βρεθεί στο διάβα του και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που έχουν αναστατώσει τη Γαλλία τις τελευταίες ημέρες ίσως είναι μόνο η αρχή.
Τα γεγονότα αυτά στιγμάτισαν την ιστορία του Τύπου και άνοιξαν ένα νέο κουτί της Πανδώρας από τα δεινά του οποίου κινδυνεύουμε όλοι.
Και αυτήν την ώρα, που εμείς απολαμβάνουμε το δικαίωμα να διαβάζουμε τις ειδήσεις στην εφημερίδα μας σχολιάζοντας, αξιολογώντας και κρίνοντας τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που παρουσιάζονται -ενίοτε και τους ίδιους τους γράφοντες- ίσως να ξεχνάμε ότι αυτό είναι δημοκρατία.
Να ξεχνάμε ότι η ελεύθερη και πολύπλευρη ενημέρωση είναι αυτή που καλλιεργεί την κριτική σκέψη.
Να ξεχνάμε πως, όταν απειλείται η ελευθερία του Τύπου, απειλείται η ίδια η έννοια της ελευθερίας.