Κουτσομπολιό ή σοβαρή κριτική;

Στην Ελλάδα τα μη ουσιαστικά και τα μη κρίσιμα καθορίζουν τις γενικότερες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Θέλω να πω ότι ολόκληρες κυβερνήσεις δεν κρίνονται στα καίρια και σημαντικά μ’ αποτέλεσμα να ’χει επικρατήσει με τον καιρό εδώ στον τόπο μας μία κριτική μη εποικοδομητική, ανούσια κι άρα ανώφελη.
Δείτε τις συζητήσεις που γίνονται στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα: Με πόσο περίτεχνο τρόπο αποφεύγουν όλοι να πουν τα πράγματα ως είναι, πόσο μεθοδικά αναλώνονται στην κενοσπουδία και στην αποφυγή της αλήθειας, πόσο πονηρά ξεφεύγουν από «δύσκολες» ερωτήσεις (όποτε τους γίνονται κι αυτές) και πάνε τη συζήτηση σε παρεμφερή, αλλά μη ουσιαστικά θέματα και τέλος πόσο ικανοί είναι να προκαλούν φασαρία που όλες οι φωνές καλύπτονται και τίποτα δεν ακούγεται στο τέλος.
Δείτε, επίσης, ποια γαργαλιστικά θέματα αναδεικνύονται τακτικά: Πριν κάνα χρόνο είχαμε την προεκλογική καρπαζιά του Κασιδιάρη και το κοντομάνικο μπλουζάκι της Ραχήλ. Εντελώς πρόσφατα βαλθήκαμε να ασχολούμαστε με τον πολιτικό όρκο που έδωσε ο Τσίπρας (αντί του θρησκευτικού) και την άρνηση του Σαμαρά να τον συναντήσει μετά την εκλογική του νίκη.
Οσο κυβερνούσε ο Σαμαράς ή όποιος άλλος, τόλμησε κάποιος να κρίνει τα κρίσιμα και τα ουσιαστικά όπως τη δειλία να δηλώσουν αυτό που πραγματικά σκέφτονται οι βουλευτές κι όχι αυτό που τους επιτάσσει ο αρχηγός προκειμένου να μην διαγραφούν ή να μην μπουν στη “λίστα”; Τόλμησε κάποιος να επικρίνει τη μασκαροσύνη και τον φαρισαϊσμό των κομμάτων; Την αδυναμία του καθενός να ’χει δική του γνώμη κι άποψη; Την έλλειψη σοβαρότητας που ψηλαφίζεται τόσο στις δηλώσεις όσο και στη δημόσια παρουσία των πολιτικών; Μας ενοχλούν μόνο οι ενδυματολογικές ή άλλες προτιμήσεις και συνήθειές τους κι αυτές ψάχνουμε μετά εμμονής ν’ αναδείξουμε κάθε φορά και να επικρίνουμε.
Για να δούμε τώρα που θα έχουμε ας πούμε καινούργια κυβέρνηση: Θα βρεθεί κάποιος να κάνει ανοιχτά πραγματική κι ουσιαστική κριτική στο έργο της κυβέρνησης ή θα συνεχίσουμε να σκοτώνουμε τον χρόνο μας τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές «συζητήσεις» με κουτσομπολίστικες ανουσιότητες;