Κύριε διευθυντά,
η πολιτική της νέας δημοτικής αρχής στον Πολιτισμό με κάνει να διαπιστώνω με λύπη ότι η επιλογή του “νέου” με την ελπίδα (πολλών ψηφοφόρων, αλλά όχι δική μου) “να ξεφύγουμε από το παλιό” αποτελεί κραυγαλέα διάψευση.
Τέλη Μαΐου επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο (και πρόεδρο της Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ.-Κ.Α.Μ.) για οικονομική ενίσχυση και προβολή στον δημοτικό θερινό κινηματογράφο του δικής μου παραγωγής τετράωρου ντοκιμαντέρ “Η αλίβρεκτος Νέα Χώρα”. Ζήτησα το ποσό των 5.000 ευρώ, για αποπληρωμή ωφειλομένων και περαιτέρω ολοκλήρωσης με νέο μοντάζ, αφού τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου εργαστήκαμε επίπονα και επί σειρά ετών αφιλοκερδώς με κίνητρο την ανιδιοτελή αγάπη προς τη συνοικία μας.
Η απάντηση ήταν «Μα αυτό που ζητάτε είναι σκανδαλώδες, όταν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων μας στοιχίζει 10.000 ευρώ». Ανταπάντησα ότι το εν λόγω φεστιβάλ χρηματοδοτείται γενναία και από την Περιφέρεια Κρήτης, η αίθουσα και τα τεχνικά μέσα προσφέρονται από την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, το προσωπικό αποτελείται από εθελοντές, ενώ τα έξοδα φιλοξενίας των συμμετεχόντων καλύπτονται μερικώς από δεκάδες χορηγούς.
Σε ερώτηση για τον προγραμματισμό του ντοκιμαντέρ στον Κήπο ο κ. Γιαννακάκης μου ανέφερε ότι «έχει βγει πρόγραμμα μόνο για το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου και στη συνέχεια θα βγαίνει ανά δεκαπενθήμερο». Πρότεινα να τον συναντήσω και ζήτησε να δει προηγουμένως δείγμα της δουλειάς μου, αίτημα στο οποίο ανταποκρίθηκα άμεσα.
Μετά από δεκαπενθήμερη αναμονή και αγωνιόντας για την έγκαιρη ένταξη της ταινίας μου στις προβολές, τηλεφώνησα εκ νέου για να λάβω την απάντηση ότι «το πρόγραμμα στον Κήπο για όλο το καλοκαίρι έχει κλείσει από… τα τέλη Μαΐου»!!!
Μετά από ένα εικοσαήμερο τηλεφωνικών οχλήσεων, σχεδόν ικέτεψα τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού να συναντηθούμε έστω για ένα δεκάλεπτο. Η συνάντηση, στην οποία πήγα με τον ιστορικό ερευνητή του ντοκιμαντέρ, έγινε στις 9 Ιουλίου Εκεί, μας προτάθηκε η προβολή να γίνει στην… παραλία της Νέας Χώρας, λες και πρόκειται για ροκ συναυλία! Εννοείται ότι αρνήθηκα τον εμπαιγμό. Επέμεινα να προβληθεί το ντοκιμαντέρ έστω και μετά την λήξη των προβολών στις 15 Σεπτεμβρίου, αλλά όπως με πληροφόρησε ο κ. Γιαννακάκης, «ο Κήπος είναι ήδη κλεισμένος ως τα τέλη Σεπτεμβρίου για πρόβες από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ». Επέμεινα η προβολή να γίνει αμέσως μετά, φθινοπωρινού καιρού επιτρέποντος.
Αναρωτιέμαι λοιπόν,
1) μετά τον απαράδεκτο αποκλεισμό Χανιωτών δημιουργών στο πρώτο δεκαπενθήμερο προβολών του Ιουνίου, αλλά με την συμμετοχή ενός εξ αυτών με πέντε(!) ταινίες του
2) μετά τον πρωτοφανή φετινό προγραμματισμό ανόητων ταινιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όταν μάλιστα αυτές έχουν κυκλοφορήσει από προσφορές εφημερίδων και ενώ παίζονται επανειλημένα από την τηλεόραση
3) μετά την απαξίωση της Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ.-Κ.Α.Μ. απέναντι σε ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής μνήμης, όπως είναι “Η αλίβρεκτος Νέα Χώρα” (εκτός και αν στα Χανιά η μνήμη του Λάμπρου Κωνσταντάρα βαραίνει το ίδιο με τη μνήμη ενός Βαγγέλη Κτιστάκη), ποια είναι η πολιτιστική πολιτική της νέας δημοτικής αρχής;
Παντελής έλλειψη ευαισθησίας, γνώσεων αλλά και στοιχειώδους αντικειμενικότητας στις επιλογές και συνεργασίες της;
Γιατί δεν αναγράφονται π.χ. στις αφίσες ή στα δελτία Τύπου τα ονόματα των εισηγητών προγράμματος στις προβολές ώστε να έχουμε ως δημότες μια ιδέα για τους συμβουλάτορες του Δήμου που κατευθύνουν τις τύχες μας στον Πολιτισμό;
Εάν η νέα δημοτική αρχή στερείται αρμόδιου ανθρώπινου δυναμικού στον Πολιτισμό και πιο συγκεκριμένα στον τομέα του κινηματογράφου, γιατί δεν προσλαμβάνει, έστω και με σύμβαση ορισμένου χρόνου, μία ή έναν άνεργο απόφοιτο του Τμήματος Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οταν διαχειρίζεσαι δημόσιο χρήμα, και αμείβεσαι με τον ιδρώτα των φορολογουμένων, οι επιλογές σου ωφείλουν να υπηρετούν το συλλογικό συμφέρον και όχι μερίδας φίλα προσκείμενων προς οποιαδήποτε αρχή και εξουσία.
Κώστας Δ. Νταντινάκης
