«Να κουνάς στην αιωνιότητα/ το μαντήλι της Δασκαλοσύνης, Γέρω – Δάσκαλε./ Να πέφτουν τα χνούδια της νύχτας./ Να τραγουδούν το φως τα πουλιά./ Ν’ αστράφτουν των παιδιών της Ελλάδας τα πρόσωπα./ Ν’ ανοίγουν όλα τα παράθυρα./ Να έχουν τ’ ανθογυάλια λουλούδια./ Ολα να αυξάνουν./ Ολα να ωριμάζουν./ Ολα να γλυκαίνουν./ Ν’ ανεβαίνει ο ήλιος της Δικαιοσύνης»… Μ’ αυτό το ποίημα, που είναι παράφραση κάποιων στίχων απ’ το ποίημα “Κούνησε το άσπρο μαντήλι σου, κύριε δάσκαλε”, του δασκάλου – ποιητή Κώστα Καλαπανίδα, έκλεισα, όντας σε ρόλο συντονιστή, την εκδήλωση τιμής κι ευγνωμοσύνης για τον και πρώην πρόεδρο του Διδασκαλικού Συλλόγου, 99χρονο σήμερα, συντ. δάσκαλο Βασίλη Ιγγλεζάκη. Μια εκδήλωση – μυσταγωγία που διοργάνωσαν την περασμένη Τετάρτη 29 Ιανουαρίου, παραμονή των Τριών Ιεραρχών, στην κατάμεστη αίθουσα της “Κωνσταντινουπολειάδας”, η Ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νέας Χώρας, ο Σύνδεσμος Πολιτικών Συνταξιούχων Ν. Χανίων και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Νομού Χανίων. Συγκινησιακά φορτισμένος, όπως όλοι άλλωστε με κατάπρωτο τον Γέρω – Δάσκαλο, που έκανε μεγάλη προσπάθεια να μην τρέξουν “κουτσουνάρι” τα δάκρυα στα μάτια του. Οντως «ο Βασίλης Ιγγλεζάκης εκφράζει από κάθε άποψη τη γενιά εκείνη των δασκάλων που θα έλεγε κανείς ότι έζησαν πολλές διαφορετικές ζωές», όπως έχει γράψει στον χαιρετισμό του, που διαβάστηκε, ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος “Βενιζέλος” Νίκος Παπαδάκης.
Ήταν όλοι εκεί, στην “Κωνσταντινοπουλειάδα”, εκείνο το βράδυ, για τον Γέρω – Δάσκαλο τον Δάσκαλο – Σύμβολο, όπως τον χαρακτήρισα. Δικοί και φίλοι, συγχωριανοί απ’ τα Ζυμβραγού και συνεπαρχιώτες, γείτονες απ’ τη Νέα Χώρα και συμπολίτες, συνάδελφοί του και μαθητές του συν γυναιξί και τέκνοις -σε κάποιες περιπτώσεις με τα εγγόνια τους. Μέχρι κι οι σκάλες ήταν γεμάτες από κόσμο, 10 λεπτά πριν την καθορισμένη ώρα έναρξης… Ολοι εκεί μέχρι τέλους. Για να ακούσουν τους ομιλητές τους ξεχωριστούς και καταξιωμένους ανά το Πανελλήνιο πνευματικούς δημιουργούς του τόπου μας, τον δάσκαλο – λογοτέχνη Βασίλη Χαρωνίτη, τον δάσκαλο – λαογράφο Σταμάτη Αποστολάκη και τη γιατρό – λογοτέχνιδα Πηνελόπη Ντουντουλάκη ν’ αναθιβάλουν τα “έργα και τις ημέρες” τον “βίο και την πολιτεία” του. Για να χαρούν χαρά μεγάλη για τις απονομές σ’ αυτόν τίτλων τιμής απ’ τους εκπροσώπους των Διοργανωτών, μετά τους χαιρετισμούς των. Για να “απολαύσουν” την εμπνευσμένη από στήθους, υπόδειγμα ύφους και ήθους, χειμαρρώδη, αντιφώνησή του. Και βέβαια για να πιουν στο τέλος μια τσικουδιά μαζί του στον αύλειο χώρο της εκκλησίας και να κουβεντιάσουν μαζί του.
“Βασίλης Ιγγλεζάκης: Ο γέρω – δάσκαλος”, “Εξ όνυχος τον λέοντα”, και “Ο σοφός και αγέραστος δάσκαλός μας”, οι τίτλοι των ομιλιών που έκαμαν ο Βασίλης Χαρωνίτης, ο Σταμάτης Αποστολάκης και η Πηνελόπη Ντουντουλάκη, αντίστοιχα. «Ως ενεργός πολίτης και υπεύθυνος εκπαιδευτικός αγωνίστηκε ασταμάτητα να κάμει καλύτερη τη ζωή των μαθητών του, να συμπαραστέκεται στα προβλήματα των καθημερινών ανθρώπων και να προστατεύει, στο μέτρο του δυνατού, τη φύση ή για να το πούμε καλύτερα, το περιβάλλον μας», είπε, μεταξύ των άλλων για το τιμώμενο ο πρώτος. «Σου βγάζω το καπέλο», του είπε ο δεύτερος, αναφερόμενος σ’ ένα κείμενο του τιμώμενου με τίτλο “Το ριζίτικο και οι επιδράσεις του”. «Χάρηκα τη λυρική έκφρασή του, τη λεβεντιά της σκέψης του και βέβαια τη βαθιά πίστη του στην αξία του ριζίτικού μας τραγουδιού», είχε πει προηγουμένως. «Δεν του έλειπε το φλεγματικό σκώμμα και συχνά συνόδευε με χαμόγελο τις επισημάνσεις του. Είχε πολλά να παρατηρεί και να μελετά ο δάσκαλός μας σε μια πολυσύνθετη κοινωνία παιδιών στα χρόνια της πολεμικής ανασυγκρότησης». Τα που είπε μεταξύ των άλλων, η τρίτη που υπήρξε και μαθήτριά του.
Μια εικόνα των Τριών Ιεραρχών ήταν το δώρο που έδωσε στον Γέρω – Δάσκαλο ο ιερατικός προϊστάμενος της Ενορίας π. Αντώνιος Σαπουνάκης μετά τον χαιρετισμό του – ήταν κι αυτός μαθητής του. Μια πλακέτα του πρόσφερε ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Συνταξιούχων, συντ. δάσκαλος, πρώην προϊστάμενος Π.Ε. Χανίων Γιάννης Λουπάκης, που συγκίνησε ιδιαίτερα, με την “σπασμένη” λόγω ασθενείας φωνή του. Τον τίτλο της αναγόρευσής του σε επίτιμο πρόεδρο του Συλλόγου των Εκπαιδευτικών Π.Ε. Χανίων του απένειμε ο πρόεδρος Αντώνης Τσαλαπάκης, που επικέντρωσε τον χαιρετισμό του στη συνδικαλιστική δράση του τιμώμενου και ιδιαίτερα τη στάση που κράτησε κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας, όταν εκδιώχθηκε από πρόεδρος του Διδασκαλικού Συλλόγου.
Δεν το συζητώ ότι την… παράσταση και βέβαια την έκλεψε ο Γέρω – Δάσκαλος. Σε όλη τη διάρκεια της όμορφης σε όλα αυτής εκδήλωσης, προπάντων όμως κατά την αντιφώνησή του… Πού χώρος, ωστόσο, να μιλήσω γι’ αυτήν!
