Κρατάει χρόνια αυτή η Κολόνια,όσον αφορά την διαχείριση των εναπομεινάντων ιστορικών κτιρίων. Ο λόφος Καστέλι και κυρίως τα ιστορικά κτίρια που υπάρχουν εκεί….που κουβαλούν και την γενεσιουργό ιστορία αυτής της πόλης, έρχονται ξανά στο προσκήνιο, με τις νέες εξελίξεις της ανακατάληψης.
Να υπενθυμίσω ότι η απόφαση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου να εκποιήσει τον λόφο Καστέλι, που της είχε παραχωρηθεί,δημιούργησε αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία,…. μια κοινωνία που αντιδρούσε επίσης στην κατάληψη τους …. γιατί έτσι δεν υπήρχε δυνατότητα συντήρησης και ανάδειξης των ιστορικών κτιρίων.
Πιστεύω,ότι η νέα πραγματικότητα που την υποστηρίζει και η πλειοψηφία των πολιτών : είναι, ότι τα ιστορικά κτίρια και γενικά ο χώρος στον λόφο Καστέλι, δεν προσφέρονται για ξεπούλημα, …. γιατί η ιστορία της αρχαίας Κυδωνίας δεν ιδιωτικοποιείται, με οποιανδήποτε τίμημα….αλλά συγχρόνως οι συγκεκριμένοι ιστορικοί χώροι δεν προσφέρονται πλέον για στέγαση διαφόρων συλλογικοτήτων…. γιατί απλούστατα είναι κτήμα όλων των πολιτών και όχι μόνο μιας μειοψηφίας και το σπουδαιότερο δεν μπορεί καμιά κατάληψη να συντηρήσει και να προβάλει αυτούς τους ιστορικούς χώρους.
Επιπλέον δυστυχώς, μας δίνεται η ευκαιρία να διαπιστώσουμε ξανά την ….απουσία, – αδιαφορία και την ανικανότητα των θεσμικών φορέων, ιδιαίτερα της τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Δεν μπορούν ;…δεν θέλουν ; να προστατέψουν τα ιστορικά μνημεία αυτής της πόλης. Αγνοούν, ότι ακόμα κι αν το δούμε καθαρά οικονομικά και ωφελιμιστικά, αυτά τα μνημεία είναι ο πόλος έλξης για τους κάθε λογής επισκέπτες. Αφαιρέστε όλες τις δημιουργίες και τα κτίσματα παλαιοτέρων εποχών….για παράδειγμα την Νομαρχία…. και προσθέστε αυτές των νεώτερων εποχών …. την πολυδιαφημιζόμενη πλατεία της Σούδας.
Στο πρώτο διακρίνουμε ένα καλαίσθητο κτίριο μαζί με την πλατεία που το περιβάλει, αρμονικά δεμένα με τον περιβάλλοντα χώρο και την ντόπια βλάστηση,….κυρίως πεύκα, που τώρα μετά από τόσες τσιμεντοστρώσεις έχουν ξεραθεί. Στο δεύτερο σε μια πλατεία που όφειλε να είναι η πράσινη όαση,της αστικής περιοχής, διακρίνουμε την κυριαρχία του μπετόν, με κάτι οριζόντιες τάβλες που υποτίθεται ότι προσφέρουν σκιά. Η ανικανότητα των Αρχόντων είναι αυτή που συνέβαλε, να αναστηλώνεται το ρολόι του κήπου πάνω από μια δεκαετία,…. να έχουμε τον ίδιο Δημοτικό κήπο από την εποχή του Ρεούφ Πασά ….τότε με 5.000 και τώρα με 70.000 κατοίκους, ….το ξεπούλημα του ανακαινισμένου Αεροδρομίου και την μη σύνδεση του με τον ΒΟΑΚ…..και πολλά άλλα.
Σ όλα αυτά προστίθενται τώρα και κάποιες συλλογικότητες, που αφού έφαγαν το τυράκι που τους πρόσφεραν, κουβαλούν νερό στον μύλο της ξενοδοχοποίησης.
Επιτέλους ας κατανοήσουν κάποιοι, ότι τον πολίτη τον ενδιαφέρει η διατήρηση και η προβολή της ιστορίας που κουβαλούν αυτά τα κτίρια….τα οποία θα μπορούσαν να στεγάσουν ας πούμε το τεράστιο ιστορικό αρχείο Κρήτης, που πέραν της υποχρέωσης που έχουμε να το διαφυλάξουμε, θα μπορούσε να συμβάλει στην ανάπτυξή του ερευνητικού-επιστημονικού τουρισμού. Δεν τον ενδιαφέρει και δεν θέλει να εστιάζονται κάποιοι εκεί και να καταρρέουν τα ιστορικά κτίρια και μαζί μ αυτά η κληρονομιά και …..οι μνήμες μας.
