Η ιδέα της προστασίας του περιβάλλοντος και η αποτροπή των περιβαλλοντικών εγκλημάτων, δεν αποτέλεσαν ποτέ το “φόρτε” του Έλληνα, πόσω μάλλον του μέσου Χανιώτη.
Κι ενώ πίνουμε το φρέντο μας με χάρτινο καλαμάκι έχοντας ήσυχη την περιβαλλοντική μας συνείδηση, γύρω μας το… αλυσοπρίoνο της δημοτικής Aρχής Σημανδηράκη, έχει ζεσταθεί για τα καλά.
Είναι η πρώτη φορά που το… έργο αυτής της δημοτικής Αρχής είναι ορατό από όλους μας. Και είναι έργο καταστροφής, έργο που εχθρεύεται το αστικό πράσινο, τους ίδιους τους κατοίκους της πόλης, κληρονομώντας κυβικά τσιμέντου στις επόμενες γενιές.
Νεκρή φύση αφήνουν πίσω τους. Στους κεντρικούς δρόμους και στις γειτονιές, έξω από τη Δημοτική Aγορά, στην Πύλη της Άμμου, στις δασικές εκτάσεις που εκχερσώνουν κάνοντας επίδειξη “δύναμης”.
Άλλωστε βρίσκουν και τα κάνουν. Προτεραιότητα σε τούτη την πόλη έχουν πλέον οι ορέξεις των λογής – λογής μηχανισμών και όχι οι ανάγκες των πολιτών.
Πάντως, κύριε Σημανδηράκη με τα «έξυπνα» βραβεία σας, κ. Δαμιανάκη «εγγυητή της ενότητας», κ. Σαρρή που τα βρίσκετε όλα καλώς καμωμένα, φροντίστε να κρατήσετε έστω ένα δέντρο στο τέλος της θητείας σας, για να κολλήσετε τις επόμενες προεκλογικές σας αφίσες.