Εντεκα γυναικών.
Πολύ σημαντικό θεατρικό γεγονός!
Πολύ σημαντικό.
Ανακοινώθηκε, σε μεγάλη Αθηναϊκή εφημερίδα.
Πρόκειται για έντεκα μονολόγους θεατρικούς, με αλληγορίες και ψυχογραφήματα εννοείται, που ενσαρκώνονται από ισάριθμες ηθοποιούς γυναίκες, ασφαλώς.
Γυναίκες, που έχουν περάσει από τη φωτιά και το σίδερο της Θεατρικής σκηνής!
Της Θεατρικής τέχνης, με τη σπουδαία περγαμηνή της σκληρής αναμέτρησης, με δύσκολα κείμενα.
Γιατί χωρίς την αναμέτρηση με την πρωτογένεια, το «πρώτο αίμα» του δημιουργού, δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν στα «αγκάθια» του ρόλου, να συγκλονιστούν, να ματώσουν, και να βασανισθούν στη δαιδαλώδη και κοπιώδη περιπέτεια του στοχασμού, στου οποίου τη μέθεξη, αξιώνονται!
Είκοσι τρία χρόνια, από την αναχώρηση της Τζένης Καρέζη, της σπουδαίας θεατρίνας μας, που είχε βεβαίως δοκιμαστεί στο ποιοτικό θέατρο, με επιτυχία, και στο θέατρό της, θ’ αναπτυχθεί τούτο το εξαιρετικό «συμπόσιο»!
Στο «Τζένη Καρέζη».
Τούτη η μεγάλη, σημαντική, δίχως προηγούμενο νομίζω, λαμπρή γιορτή, όπου έντεκα ηθοποιοί διαφορετικών ηλικιών, θα αποδώσουν σ’ ένα μονόλογο, όλη την προσωπική αγωνία, υπαρξιακών μαχών με τους κοινωνικούς συνειρμούς, ευθέως παραπέμποντες στα σκληρά ελλείμματα που επιφυλάσσει ο κόσμος στη ΓΥΝΑΙΚΑ κυρίως…, θα κρατήσει ένα δεκαήμερο!
Από 25 Σεπτεμβρίου έως και 5 Οκτωβρίου.
Κυρίες άξιες, ωραίες.
Γνωστές και μη εξαιρετέες της Υποκριτικής, με επιτυχίες, σταθμούς, και χειροκρότημα, την κορυφαία αμοιβή του καλλιτέχνη, οι 11 ερμηνεύτριες με φωτερή διαδρομή και εκλεκτές του κοινού, πασίγνωστες «εργάτριες» στο χτίσιμο της σκηνικής παρουσίας, θα εκτεθούν στην υπόθεση την υψηλή Αννα Βαγενά. Μεγαλούργησε ασφαλώς, κι όλοι το ξέρουν, στον απίστευτο μονόλογο της Αγγέλας Παπάζογλου, αναβιώνοντας όλο το πονεμένο τοπίο της Σμύρνης!
Ο Γιώργης Παπάζογλου, έγραψε…
Η Ελένη Ερήμου, τιμάται «διεισδύοντας» στην οικογενειακή μοίρα των Παναγούλη, και ιδιαίτερα του Αλέκου, στην έμπνευση του Δ. Αβδελιώτη.
Κατερίνα Διδασκάλου στο έργο του Τσιαπανίτη, «η πόρνη από πάνω» δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, που την έχουμε ξαναδεί.
Εύα Κεχαγιά, ως Κάλλας, στο έργο της Λασκαράτου, «βαφτίζεται» επιτυχώς στην οντότητα της ντίβας, μονολογώντας…
Βεβαίως, η Υρώ Μανέ συγκλονιστική στη «Συμβολαιογράφο» με εσωτερικότητα ζηλευτή, στην ερμηνεία της…
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, συναπαντάται με την ευαισθησία μιας άλλης γυναίκας, καταξιωμένης στη συγγραφή: «Επάγγελμα πόρνη» και Λιλή Ζωγράφου.
Η Μάνια Παπαδημητρίου, άμεση, γλυκύτατη, κι ευρηματική, δίνει «χρώμα» στη «Μυριέλ» ηρωίδα του «Monoloque».
H Γιασεμή Κηλαηδόνη, η χαϊδεμένη της Αννας και του Λουκιανού, αν και νέα, η «υποψία» της, είναι θαυμαστή, «αναδύοντας» πρόσωπα πολλά, στο μονόλογο του Θ. Ψύρρα.
Καίτη Παπανίκα σε νέα πράγματα, δίνει ψυχή, υπόσταση και λόγο, στην απλή γυναίκα, δίπλα μας… Κείμενο Γ. Βασιλειάδη, και η δημιουργία συντελείται…
Η Γιώτα Φέστα, ικανότατη αποδεικνύεται σ’ αυτή την εμπειρία!
Στην «Αναγνώριση» του Ακ. Δήμου τι αναγνωρίζει; Τον ανεκπλήρωτο Έρωτα!
Και τέλος, η Τζένη Δριβάλα στη «Φωνή της πεταλούδας», του Γρ. Χαλιακόπουλου, γεμίζει ερωτηματικά και απορίες επί σκηνής… Γόνιμα βεβαίως…
…Εντεκα καρδιές, κι έντεκα φωνές, θα κτυπήσουν, και θα μιλήσουν στη σκηνή της «Τζένης».
Θα σπαράξουν με τα τραγικά λόγια, τα ακραία συναισθήματα, και τα δραματικά αδιέξοδα!
Εκείνα που είναι η μαγιά της δημιουργίας, ώστε λόγος κατήγορος, συνήγορος, αγωνιώδης, εξομολογητικός καταγγελτικός, και ελεγειακός, εν τέλει, ν’ ανθίσουν στο παλκοσένικο, και να επικονιαστούν στην πλατεία. Το ζητούμενο.
Αχ και να ’μουν εκεί…
Και στις 11 παραστάσεις!
Και στις 11 όμως!!