Κριμαία: ενεργειακό και εξαγωγή προβλημάτων

Και να που η κρίση στην Κριμαία παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και όλο το παιχνίδι αρχίζει να φαίνεται πως παίζεται στο φυσικό αέριο και γενικότερα τους ενεργειακούς δρόμους στην Ευρώπη. Τα παιχνίδι αυτό εμπλουτίζεται  βέβαια και με τις δήθεν αποσχιστικές τάσεις των ρωσόφωνων της Κριμαίας ή την προσχηματική μερική επιστράτευση του ουκρανικού στρατού, υπό τα όμματα μιας εσπευσμένα ανήσυχης Ευρώπης που βλέπει να εξελίσσεται στα ανατολικά της σύνορα μια σοβαρή διένεξη υπό την πλήρη εποπτεία των Αμερικανών, μια εποπτεία όμως που μέχρι στιγμής δεν μεταφράζεται και με τις ανάλογες στρατιωτικές κινήσεις. Οι Ρώσοι βέβαια εξακολουθούν να αδιαφορούν στις όποιες κυρώσεις σε βάρος τους από τις Η.Π.Α., έχοντας επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους αλλού. Το είχα γράψει και παλιότερα πως η πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. ανασυσταίνεται με διαφορετικό αυτή τη φορά στόχο και με όπλο την ενεργειακή επέκταση, συν τη στρατιωτική πληρότητα, με δεδομένο ότι η Ρωσία δεν έπαψε ούτε στιγμή να κατασκευάζει σύγχρονα όπλα. Θα επαναλάβω λοιπόν για μια ακόμη φορά αυτό που είχα γράψει και παλιότερα: Ο  Ρώσος πρόεδρος που καραδοκεί να παίξει τον ρόλο του μεγάλου προστάτη των φτωχών, με όπλο τα ρώσικα κεφάλαια και την ενέργεια, θυμίζει ξανά σε όλους ότι η «αρκούδα» δεν έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, παρά περιμένει την κατάλληλη ώρα για να ενεργήσει. Είναι λίγο ως πολύ γνωστή η στάση της Ρωσίας που σπεύδει να επωφεληθεί από την οικονομική κρίση που επικρατεί σε πολλές χώρες της Ε.Ε. και να πουλήσει ότι έχει διαθέσιμο, έχοντας εδώ και πολύ καιρό καθορίσει τις σφαίρες  επιρροής, έχοντας πραγματοποιήσει προ πολλού το θεαματικό της άνοιγμα στα Βαλκάνια, και πάνω απ’ όλα εκβιάσει επανειλημμένως ολόκληρη την Ευρώπη με το κλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου. Η Ρωσία δεν σκοπεύει σε καμία περίπτωση να αφήσει τη δύναμή της να πάει ανεκμετάλλευτη και πως ειδικά στα Βαλκάνια έχει τον πρώτο λόγο από πλευράς επιρροής, λόγω των από καιρό διαπραγματεύσεων της ρώσικης εταιρείας – γίγαντα που ακούει στο όνομα Gazprom. Να θυμίσω  σε  αυτό το σημείο  ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να παράσχει στη χώρα μας οικονομική βοήθεια – δάνειο της τάξης των 25 δισ. ευρώ και πως ο ίδιος ο Ρώσος πρωθυπουργός είχε κάνει πριν καιρό υπαινιγμό για εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, αναφερόμενος χαρακτηριστικά στις χώρες εκείνες της Ε.Ε. που ζητούν από τη Γερμανία και τη Γαλλία οικονομική βοήθεια, λέγοντας ότι ανταλλάσσουν την εθνική τους κυριαρχία με ελεημοσύνες! Η Ρωσία, λοιπόν, του Πούτιν δεν έχει ακόμη πει την τελευταία λέξη. Οι ρώσικη εξαγωγή κεφαλαίων σε συνδυασμό με την ενέργεια, αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα, που κανείς δεν πρέπει να υποτιμήσει. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο νέος τσάρος έχει καταπνίξει όλες τις φωνές διαμαρτυρίας στη χώρα του, εφαρμόζοντας απλά το γνωστό σταλινικό δόγμα των εκτελέσεων, εξαφανίσεων και δολοφονιών, με προκάλυμμα τον δήθεν εκδημοκρατισμό και τα όποια σόου τύπου Σότσι. Το είχα όμως τονίσει πριν από λίγο καιρό, η αρκούδα ουσιαστικά δεν έπεσε ποτέ σε χειμερία νάρκη. Φάνηκε αυτό από τον τρόπο που κινήθηκαν οι ρώσικες στρατιωτικές δυνάμεις στην Κριμαία, με τη μεθοδικότητα και την μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει τον ρώσικο στρατιωτικό μηχανισμό. Ποια περιθώρια έχουν άραγε οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μπροστά στη ρώσικη επιθετικότητα; Και σε τελευταία ανάλυση, πως και πιάστηκαν για μια ακόμη φορά στον ύπνο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που αφενός δεν κατόρθωσαν να σύρουν σε πόλεμο κατά της Συρίας την Ευρώπη και αφετέρου δεν πρόβλεψαν την ταχύτατη επέκταση της κινέζικης και ρώσικης επιρροής σε πολλές πλέον χώρες; Είναι σε κάθε περίπτωση ανησυχητικά αυτά που συμβαίνουν στην Κριμαία και την Ανατολική Ουκρανία. Είναι περιοχές ευαίσθητες, περιοχές διακίνησης όπλων και εθνικιστικών ιδεών από παλιά. Η κρίση στην Κριμαία δεν θα σταματήσει εύκολα, αλλά πάνω απ’ όλα θα συνεχίσει να απασχολεί για καιρό τη διεθνή κοινότητα. Με δεδομένο μάλιστα ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θέλουν να εξάγουν και τα δικά τους προβλήματα, το όλο θέμα περιπλέκεται περισσότερο. Αν δεν απομονωθεί φυσικά ο ενεργειακός χάρτης, όπου εκεί οι μνηστήρες περισσεύουν.