…Δέσποινα Θεόνυμφε, ο σος Νυμφίος άνωθεν εν σοι εσκήνωσε και κόσμον ευωδίασε πάντα
Ετσι ψάλλει ο ιερός υμνογράφος.
Στην Ανδρο, καθώς και σ’ άλλα ελληνικά νησιά, κατά Απρίλη – Μάη, φυτρώνουν οι ευωδιέστατοι λευκοί κρίνοι της Παναγίας, οι “Παρθενόκρινοι”, όπως τους ονομάζουν.
Κοπέλες, από τα Ποίκια της Ανδρου και από άλλα χωριά, που διακρίνονται για την αγάπη τους στην Παναγία, για καθαρότητα βίου και για αγγελική ζωή αναρτούν στην κορνίζα της εικόνας “Παρθενόκρινους, σ’ Αυτήν που υπήρξε «άνθος πεδίου, κρίνον των κοιλάδων. Ως κρίνον εν μέσω ακανθών» (Α. Ασμ. β’ 1-12), «ευωδία Χριστού» και «κρίνον πιστούς ευωδιάζον». Γιατί ο κρίνος της παρθενίας της Θεοτόκου, όπου και αν εβλάστησε ανάμεσα εις τας ακάνθας της κοινής δυστυχίας δεν έχασε ποτέ την ευωδία του και το αργυροχρυσόχωον κάλλος (Η. Μηνιάτης), ο οποίος «πλήρωσε (γέμισε) τα σύμπαντα από θείαν ευωδίαν».
Οι “Παρθενόκρινοι” που προσφέρουν οι κοπέλες στην Παναγία και είναι στολισμένες με το “κάλλος της παρθενίας” παρουσιάζουν τούτο το αξιοθαύμαστο, και ακατάληπτο στον κοινό ανθρώπινο νου, μυστήριο: Στις 24 Ιουλίου, αφού πια έχουν ξεραθεί και έχουν πάρει το χρώμα του άχυρου, του χώματος και του θανάτου, αποκτούν μυστικές και ανεξερεύνητες δυνάμεις, που κάνουν τα ξερά στελέχη των κρίνων να ξανανθίζουν μικρούς και πολλούς κρίνους.
Τότε, γύρω από την εικόνα της Παναγίας, παρουσιάζεται, μια νέα Άνοιξη και ένας νέος Μάης.
Η ανθοφορία συνεχίζεται για πολλούς μήνες -ως τον Αύγουστο, Σεπτέμβριο και αργότερα- που κάνει τον προσκυνητή, να διερωτάται: Από πού πήραν ζωή και άνθισαν οι νεκροί κρίνοι; Απο πού τρέφονται κρεμασμένοι και κρατούνται στη ζωή για πολλούς μήνες;
Είναι η ίδια δύναμη του Θεού, που έκαμε το ξεροράβδι του Ααρών να βλαστήσει, αφού με θαύμα άλλαξε τους όρους της φυσικής τάξης· είναι η ίδια η παρουσία του Θεού, που έκαμε το βοσκοράβδι της Οσίας Ευφροσύνης να βλαστήσει, αυτής που βρήκε την Αποστολοχάρακτη εικόνα της Παναγίας του Μεγάλου Σπηλαίου· είναι η ίδια δύναμη που επενέβη και στην “εξανθήσασα ράβδον του Ιωσήφ” που παρουσίασε αυτό το “κύριον σημείον, εξαίρετο φαινόμενο” και μνηστεύθηκε την Παρθένο Μαρία (πρωτοευαγγέλιο Ιακώβου) και που με την παντοδυναμία του Θεού, η Παρθένος τίκτει τον Υιόν Του…
Χρόνια Πολλά τη Λαμπρή του Θέρους.
*Υλικό από τις θαυματουργές Παναγίες
