Οι περισσότεροι αντιλαµβανόµαστε την πολύπλευρη διάσταση της κλιµατικής κρίσης σε όλα τα επίπεδα που συνθέτουν µία κοινωνία, όπως, κοινωνικό, οικονοµικό, πολιτικό επίπεδο. Η κυβέρνηση υπογραµµίζει και προσπαθεί να περάσει το µήνυµα στους πολίτες και τους αρµόδιους, πως: «…οι συνέπειες της κλιµατικής κρίσης δεν συνδέονται απλά µε την όποια οικονοµική ζηµιά ή το όποιο δηµοσιονοµικό κόστος, αλλά µε τον ξεκάθαρο κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια και λειτουργία των κοινωνιών µας µπροστά σε µια ενδεχόµενη επισιτιστική και πολυ-επίπεδη οικονοµική κρίση».
Τρία ΠΟΤΕ, εννοώντας τον χρονικό ορίζοντα και ένα ΣΩΣΤΑ, που του πρέπει σε µία αναφορά του, συνθέτουν την αγωνία -υποψιάζοµαι- κάθε πολίτη που όντας σκεπτόµενος αντιλαµβάνεται την ταχύτητα της Κλιµατικής Κρίσης, που απλώνεται πάνω από τις χώρες, τους ανθρώπους και όλα όσα έχουν χτίσει µε ή χωρίς ευθύνη…
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης: «Για να πορευτούµε µε ασφάλεια στα αχαρτογράφητα νερά της κλιµατικής κρίσης, απαιτείται δράση», ΠΟΤΕ ρωτάµε.
Αναφέρει ο υπουργός: «Χρειάζονται ρηξικέλευθες πολιτικές», ΠΟΤΕ ρωτάµε.
Αναφέρει ο υπουργός: «Αξιοποίηση της απίστευτης επιστηµονικής γνώσης, της καινοτόµου σκέψης», ΠΟΤΕ ρωτάµε. Αναφέρει ο υπουργός: «Συνεργασία όλων µας πέρα από αντιλήψεις ή συµφέροντα του χθες» ΣΩΣΤΑ του λέµε.
Όλα τα χρονικά ΠΟΤΕ των πολιτών, είναι οι πέτρες ευθύνης των κυβερνώντων για το τείχος προστασίας που επιβάλλεται ΤΩΡΑ, ώστε να ξεκινήσουν να χτίζουν ΤΩΡΑ, µήπως και καταφέρουµε να αντέξουµε στις επαναλαµβανόµενες επιθέσεις ενός κλίµατος σε Κρίση, εναντίον ανθρώπων που για χρόνια δε λειτούργησαν µε Ορθή Κρίση.
