Η κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας έχει παραλύσει από καιρό. Πριν ψάξει κανείς για τις αιτίες, καλό θα είναι να ρίξει μια ματιά στην Ελλάδα των περασμένων δεκαετιών, φθάνοντας μέχρι και αμέσως μετά από την κατοχή.
Θα διαπιστώσει τότε με ευκολία ότι όλες οι κυβερνήσεις που μεσολάβησαν τις επτά δεκαετίες όχι απλά δεν χαρακτηρίζονταν από κάποια υποτιθέμενη δημοκρατική διάθεση, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων στρέφονταν κατά του ελληνικού λαού.
Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς γνώστης της ιστορίας για να ανακαλύψει το έλλειμμα δημοκρατίας στην χώρα που τη γέννησε.
Κρίση μπορεί να μην υπήρχε πάντα με την έννοια που τίθεται σήμερα, όμως ανέκαθεν η απόσταση μεταξύ πλουσίων και φτωχών ήταν μεγάλη.
Eις ό,τι δε αφορά την ανεργία, αυτή διαμορφωνόταν κάθε φορά αναλόγως των πολιτικών λιτότητας που ούτως ή άλλως επιβάλλονταν από τις διάφορες κυβερνήσεις.