Κρισιμότητες

Κρίσεις αντιμετωπίσαμε τη μία μετά την άλλη. Οικονομική, προσφυγική, πανδημική, περιβαλλοντική. Κυριότερη η πολιτική κρίση μετά τις πρόσφατες εκλογές, κατά τις οποίες το 50% σχεδόν των Ελλήνων δεν πήγε να ψηφίσει. Οι περισσότεροι προβάλλουν ενσυνείδητα τη δικαιολογία: «Γιατί να συμμετέχω αφού δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα;» Το ενδιαφέρον ενός πολιτικού προς τους πολίτες απαιτεί αρετές, να στηρίζει τους θεσμούς, να έχει τη θέληση αναζήτησης τρόπων επίλυσης πολιτικών διαφορών, να κάνει θυσίες και να έχει την ετοιμότητα να εγκαταλείπει την επιθυμία προς ανταποδοτική εκδίκηση,
Ποιος όμως στην εποχή μας μπορεί να εμπνεύσει λύσεις για τις κρίσεις που βιώνουμε; Υπάρχουν σήμερα άνθρωποι ειλικρινείς που αντιμετωπίζουν τους άλλους με συναίσθηση; Να έχουν χαρίσματα, να δείχνουν κατανόηση και αλληλεγγύη για τον άνθρωπο! Μόνον απ’ αυτούς μπορεί ν’ αναδειχθούν ικανοί και αφοσιωμένοι στο κοινωνικό σύνολο, σε αντίθεση μ’ αυτούς που λένε πως έχουν γνώσεις, ότι είναι από τζάκια, αλλά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο ωφελιμισμός, η επιδίωξη του προσωπικού τους συμφέροντος και όχι το κοινωνικό όφελος.
Ας μας διακρίνει η ειλικρίνεια. Είναι θεμελιώδης υποχρέωση έναντι όλων η αξιοπρέπειά μας, που αποτελεί τρόπο επιβίωσης και αίσθηση υπερηφάνειας, να συμπεριφερόμαστε με ευγένεια και ήθος. Να γινόμαστε άξιοι και ικανοί, να προσφέρουμε και το παραμικρό, χωρίς αντάλλαγμα και έπαρση και να μη λέμε ότι «είμαστε άξιοι της τύχης μας, όταν επιλέγουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν».
Διαβεβαιώνεται από επίσημα χείλη ότι όλα βαίνουν καλώς, αλλά κανείς δεν μας είπε γιατί φέτος πολλαπλασιάστηκαν οι φωτιές, γιατί δεν καθαρίστηκαν τα δάση, δεν ανοίχτηκαν αντιπυρικές ζώνες, δεν προβλέφθηκαν σχέδια πρόληψης των πυρκαγιών. Συζητείται, όμως, η παραχώρηση του δασικού πλούτου στην ιδιωτική πρωτοβουλία, επειδή το “επιτελικό κράτος” δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τη διαχείριση των δασών.
Το πρόβλημα προέρχεται και από την υποστελέχωση των δασαρχείων, στα οποία έχουν απομείνει 400 δασολόγοι από 1200 που υπήρχαν πριν σαράντα χρόνια περίπου, με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν. Σήμερα, πολλά απ’ αυτά λειτουργούν με μόνο τους δασάρχες, έργο των οποίων είναι “να εκδίδουν πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων ως δασικές ή μη δασικές”, ενώ ανθεί η λαθροϋλοτομία.
Εν τω μεταξύ, οι δασικοί χάρτες λόγω γραφειοκρατίας προχωρούν με ρυθμό χελώνας.