Κύριε διευθυντά
με τη συνέχιση της απαράδεκτης τακτικής των βορείων γειτόνων μας ( Σκοπιανών) που επιβουλεύονται την Μακεδονία μας, ας θυμηθούμε:
Η Κρήτη είχε πολύ παλαιούς δεσμούς με την Μακεδονία. Ο αρχηγός του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο ναύαρχος Νέαρχος ήταν Κρητικός. Οι καλύτεροι τοξότες της στρατιάς του Αλεξάνδρου ( 11 σαΐτες το λεπτό) ήταν Κρητικοί. Ο Αλέξανδρος για να τιμήσει την προσφορά των Κρητικών στην εκστρατεία του, έχτισε μια πόλη και της έδωσε το όνομα Κρητόπολις. Η ψυχή των Κρητικών, τραυματισμένη από την ήττα του 1897 πίστευε ότι η Μακεδονία είναι ο τόπος της εκδίκησης. Ότι το ’97 δεν έπρεπε και δεν μπορούσε να μείνει ατιμώρητο . Όταν η Ελλάδα σάλπισε συναγερμό, επιστράτευση, το νησί μας, η Κρήτη μας τότε αποτελούσε αυτόνομη Κρητική Πολιτεία. Συνεπώς η διαταγή της Ελλάδας για επιστράτευση δεν μας αφορούσε. Και όμως οι Κρητικοί πρώτοι αυτοί ανταποκρίθηκαν στην κραυγή απελπισίας των Μακεδόνων, αθρόα, μαζικά και με παρουσία κυριαρχική. Εκαναν βίωμα τον λόγο του Παλαμά «Ανάξιος όποιος ξάφνου ακούει το προσκλητήριο των καιρών και δεν λέει “παρών”».
Μαζί με τους ντόπιους και όλους τους άλλους εθελοντές αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση και νίκησαν. Πολέμησαν oι παράτολμοι αυτοί αγωνιστές, οι αθεράπευτα ρομαντικοί, οι ωραίοι οι “κουζουλοί” κατά την έκφραση του Καζαντζάκη σε ένα αγώνα πολυμέτωπο, άδοξο, ανυστερόβουλο. Συγκρότησαν εθελοντικά σώματα και με θεία έξαρση πήραν τη μοναδική απόφαση στην θέληση και στην αποδοχή της θυσίας. Ο καπετάν Γεώργιος Τσόντος – Βάρδας Σφακιανός από τ’ Ασκύφου, αξιωματικός ως αρχηγός πολυάριθμου αντάρτικού σώματος αποτελούμενου κυρίως από γενναία Κρητικόπουλα και προ πάντων ως Γενικός Αρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα πλην των αρχικών 45 ημερών, οπότε γενικός αρχηγός ήταν ο Παύλος και 2 μήνες μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά που την γενική αρχηγία είχε ο Ηρακλειώτης Γεώργιος Κατεχάκης. Ο Βάρδας πρωτοστάτησε και στα 3 εθνικά προσκλητήρια
1) 1903 – 1908
2) Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-13
3) Βορειοηπειρωτικοί αγώνες 1914.
Επέδειξε απαράμιλλο ηρωισμό και αντοχή στις μάχες στα χιόνια, στα κρύα, και τις ολονύκτιες πορείες. Προπάντων όμως επέδειξε σωφροσύνη, σύνεση και αυτοσυγκράτηση, αρετές που πάντοτε τον οδήγησαν ώστε να δίνει όπως ο Ομηρικός Νέστωρ ενδεδειγμένες λύσεις στα δυσεπίλυτα προβλήματα. Ευφυής, προνοητικός, πολύφροντις, ακούραστος, επιβλητικός και πάντοτε γενναιόψυχος και αποφασιστικός, κατόρθωσε να φέρει σε πέρας ένα πολυμέτωπο και ιδιαίτερα σκληρό αγώνα.
Λαμπρές επιτυχίες είχε όχι μόνο στα πεδία των μαχών, στις αναμετρήσεις με τους κομιτατζήδες αλλά και στον τομέα της διαφώτισης των χωρικών και κυρίως στην οργάνωσή τους.
Δική του επιτυχία ήταν η συγκρότηση επιτροπών Εθνικής Αμυνας που ιδιαίτερα συνέβαλε στην ευόδωση του αγώνα. Αν ο Παύλος Μελάς αγίασε τον αγώνα με το αίμα του, ο αρχηγός καπετάν Τσόντος Βάρδας του στέριωσε με το σπαθί του γράφει ο Γ. Κυριάκος.
Σήμερα λοιπόν, που οι Σκοπιανοί ζητούν να ονομαστούν Μακεδονία – Μακεδόνες ας προσέξουμε πολύ αναλογιζόμενοι τις ιστορικές μας ευθύνες.
Τι επιτρέπουμε και τι χαρίζουμε. Όταν φύγει η υπογραφή μας δεν γνωρίζουμε που θα σταματήσουν οι αξιώσεις των. Όλες οι ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθησή μας πως τα Σκόπια ό,τι και να δεχτούν να πουν ή να κάνουν για να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. δεν θα εγκαταλείψουν το επεκτατικό τους ιδεολόγημα. Θα συνεχίσουν κατά συνέπεια να το προβάλλουν, χρησιμοποιώντας το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ έστω και αν σε αυτό προστεθεί γεωγραφικός εθνικός προσδιορισμός.
Ενα γεωγραφικό προσδιορισμό θα τον μεταχειρίζονται για να προωθούν την προπαγάνδα τους περί διηρημένης Μακεδονίας που θα πρέπει να επανενωθεί με διεύρυνση του κράτους των Σκοπιών.
Ας θυμηθούμε:
Η πολιτιστική ενότητα που δημιούργησε η δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφερε τον Ελληνικό Πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα από την Ευρώπη μέχρι τα σύνορα της Κίνας.
Κανένας δεν μπορεί να καπηλεύεται αυτό το γεγονός και αυτή την μοναδική προσφορά του Ελληνισμού στον κόσμο καμία υπογραφή δεν θα τη σβήσει.
Ας προσέξει η σημερινή εξουσία. Ας προσέξει. Καμία συναίνεση σε όνομα των Σκοπίων που να περιέχει τη λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ότι και αν κάνουν οι άλλες χώρες, για να μην νομιμοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι, ιμπεριαλιστικές επιθέσεις εναντίον της πατρίδας μας και χάλκευση της ιστορίας ελληνικής και παγκόσμιας. Ας προσέξει η εξουσία, οι άρχοντες κοσμικοί και εκκλησιαστικοί. Δεν είναι αυτόνομοι, αυτοδύναμοι, ανεξάρτητοι.
Δεν θα μείνουν αναπολόγητο, για όσα σκέπτονται και ενεργούν. Οι τεράστιες λαϊκές συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, της Μελβούρνης και άλλων πόλεων του εξωτερικού καθώς και τα χιλιάδες ψηφίσματα απ’ όλα τα μέρη του κόσμου δεν απαξιώνονται.
Δ. Τσόντου