Την τελευταία περίοδο η Θαλάσσια περιοχή Νότια και Ανατολικά της Γαύδου, έχει γίνει ο στόχος, σημείο προσέγγισης, για σωτηρία των ανθρώπων που ξεκινούν από τις ακτές της Λιβύης και σύμφωνα με μαρτυρίες που έχουν κυρίως οι Λιμενικοί οι οποίοι συμμετέχουν σε επιχειρήσεις διάσωσης των, υπάρχουν χιλιάδες που περιμένουν τη σειρά τους, για επιβίβαση, ώστε να πλεύσουν προς την ελευθερία τους και μία καλύτερη ζωή.
Το πόσο έτοιμη είναι η Κρήτη να συνεχίσει να υποδέχεται πρόσφυγες, δε χωρά καμία αμφιβολία στην απάντηση. Ούτε έτοιμη, ούτε οργανωμένη, μήτε ενισχύεται από το κεντρικό κράτος.
Οι δομές φιλοξενίας είναι κατάσταση ρουλέτας… Αν τύχει και κάτσει, αν δεν υπάρχουν απανωτές καραβιές, αν έχουν προωθηθεί οι προηγούμενοι ώστε να φιλοξενηθούν οι επόμενοι. Το κόστος επιβαρύνει τις τοπικές αρχές.
Η υγειονομική κάλυψη επίσης είναι τοπικό θέμα. Υπάρχουν αυξημένες περιπτώσεις σε πρόσφυγες που νοσούν, οπότε στα θεμέλια μιας κοινωνίας που αποδέχεται να βοηθήσει και έχει αποδείξει ότι συνδράμει, ας μην γελιόμαστε οι υπεύθυνοι ομολογούν ότι φοβούνται μη σκάσει στα χέρια τους κάποια υγειονομική βόμβα.
Αυτό που επιβάλλεται είναι η ενίσχυση των μέτρων ώστε να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές Νότια της Κρήτης, κυρίως όμως να υπάρξει ένας κυβερνητικός μπούσουλας για να μη βρεθούν δήμοι όπως των Χανίων ενώπιο καταστάσεων που μπορεί να χαρακτηριστούν ως ανεξέλεγκτες.
Ακόμα και στην αλληλεγγύη, στην ανθρωπιά, αν δεν υπάρξει μέριμνα, οργάνωση και πρωτόκολλα λειτουργίας, όλα μπορούν σε χρόνο DT να γκρεμιστούν.
Μ π. Λ
