“Κρητική Μούσα”

Τη Λαϊκή Κρήτη, Ιστορικά, πολιτιστικά, Λαογραφικά. Με έμφαση στην Παράδοση. Της Μουσικής, των εθίμων, της αυτοδίδαχτης γενικά δημιουργίας!
Η πρόσφατη δραστηριότητα του Καλλιτεχνικού Σωματείου, Παγκρήτιου, Σωματείου, αφού περιδιαβαίνει τη δυναμική της Λεβεντογέννας, είναι το λεύκωμα.
Το περιοδικά εκδιδόμενο λεύκωμα, που αφιερώνεται σε προσωπικότητες του νησιού. Πρόσωπα άξια, που, με κάποια κριτήρια, άφησαν το αποτύπωμά τους στη διαδρομή των Κρητικών βηματισμών και όχι μόνο.
Το τελευταίο τεύχος αναφέρεται στο ζεύγος των αντιστασιακών Γεωργίου και Νίνας Γκόγκα. Πρόσωπα πολύ ενδιαφέροντα, αφού, εκτός των άλλων, προσέφεραν στη χώρα αυθορμήτως, τον ριψοκίνδυνο “αντιστασιακόν οβολόν” τους, καθ’ ολο το διάστημα της Γερμανοκρατούμενης πατρίδας!
Μια περγαμηνή, που, δοκίμως φωτίζει τη μνήμη τους, σέμνωμα, παράδειγμα και Τιμή!
…Οι άνθρωποι, λοιπόν, αυτοί οι ωραίοι, κατέθεσαν το δέον στην πατρίδα, εθελουσίως, μέσα σε συνθήκες αρνητικές κι ελλειμματικές, όσον αφορά τα μέσα, τα αγαθά, τη γαλήνη…
Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, βρίσκει τον Γ. Γκόγκα στην Κρήτη… Δεν ακολουθεί σπουδές, αφιερώνει τη ζωή του στον συμμαχικόν αγώνα, λαμβάνει μέρος στην απαγωγή του στρατηγού Κράιπε, φυλακίζεται στη Φορτέτζα Ρεθύμνου και στην Αγιά, γνωρίζει τον Πάτρικ Λη Φέρμον, αλληλογραφούν αργότερα…
Ετσι προκύπτει από έγγραφα, έως και μισόν αιώνα πίσω… Γνωρίζει τη γυναίκα της ζωής του, ταγμένη στον ίδιο σκοπό…
Η Νίνα, η μετέπειτα σύζυγός του, Ρεθεμνιώτισσα την καταγωγή, όμορφη, έξυπνη, μαχητική με απίστευτη τόλμη!
Κορίτσι φτωχό, αγκάλιασε την οικογένειά της με ευθύνη, από μικρή, αφού η μητέρα της ήταν άρρωστη βαριά…
Ευφυέστατη, με έφεση στη γλωσσομάθεια (μιλούσε άπταιστα τρεις γλώσσες), έθεσε τον εαυτό της στη διάθεση του ιερού σκοπού.
Τον Αγώνα!
Δράση βεβαιωμένη, από τα επίσημα αρχειακά έγγραφα της Αγγλικής Υπηρεσίας Ρεθύμνου. Εξάλλου, στην επίσημη έκθεσή του ο Δ/κτής Χωρ/κής Ρεθύμνου, Ταγματάρχης Γ. Χαλκιαδάκης, εξηγεί πως διεκινούντο οι πολύτιμες πληροφορίες μέσω αυτού του ιδίου ή του αναπληρωτού Στρατιδάκη, ανθ/στού.
Καταθέτει ακόμη, τον λόγο τον επαινετικό, για τη θαρραλέα Αμαριανή, σ’ αυτή την έκθεση.
«…Και κρίνω επαναγκές, να τονίσω, εν τέλει, ότι παρά την μεγάλην πτωχείαν της, δεν ειργάσθη χάριν υλικών οφελημάτων, αφού ουδέποτε εδέχθη ταύτα, υπηρέτησε το Κράτος και την Πατρίδα, ίσως όσον ουδεμία άλλη σύγχρονος Ελληνίς»!
…Ο Γιώργος και η Νίνα, παντρεύονται το 1953, και αποκτούν δύο κόρες, την Ελένη και την Αργυρώ, εξαιρετικά κορίτσια.
Ο Γιώργης, ως καλλιτεχνική φύση, ήταν ερασιτέχνης φωτογράφος, αλλά με επιδόσεις πολύ ενδιαφέρουσες. Επίσης λυράρης, με συνεργασίες των Μανιά, Σηφογιωργάκη, Μουντάκη, Ξυλούρη, Δερμιτζάκη, Ρος Ντέιλι, και πολλούς νεώτερους…
Το Μουσικό αρχείο που διαθέτει, όλων των ειδών της Μουσικής, συνιστά σπουδαίο κεφάλαιο αρχειακού θησαυρού…
Και τι να πρωτογράψεις τώρα για την προσφορά τόσων δεκαετιών, αλλά και για τη δράση Πολιτισμού του Σωματείου. Ταξίδια, Φωτ. κειμηλιακές, από εξορμήσεις σ’ όλη τη χώρα, εκδηλώσεις επετειακές σε τοπία κάλλους, συντροφιές σε ευδαιμονία, αξέχαστες στιγμές…
Ακούραστος ο Κ. Αρετουλάκης Σωτήρης, πάρα πολλά χρόνια πρόεδρος, τον οποίο σέβομαι και αγαπώ μια και συνεργαζόμαστε τόσο αρμονικά, συγκεντρώνει μισόν αιώνα συναπτής ενασχόλησης στο τοπίο της Λαϊκής Κρήτης και συνεχίζει…
Κύριε Σωτήρη σας ευχαριστώ θερμά για όλα, τις φωτ. τις δικές μου, σ’ όλες σας τις εκδόσεις, για την τιμή την οποία περιποιείτε στο πρόσωπό μου, για όλα…
Να ’στε καλά, καλό καλοκαίρι, περιδιαβαίνοντας όλες τις υποστάσεις της Κρήτης, με τόση αγάπη!