«Νομίζω πως οι άνθρωποι της εξουσίας έχουν προσωπικό συμφέρον να είναι αντίθετοι στην κριτική σκέψη»
Κάρλ Σαγκάν
Είναι μεγάλη τύχη για τους ηγέτες που οι λαοί δεν σκέφτονται είχε πει ο Χίτλερ. Σύμφωνα με τον ορισμό ”κριτική σκέψη” είναι η νοητική και συναισθηματική λειτουργία κατά την οποία το άτομο, αξιολογεί την αξιοπιστία των πληροφοριών και αποφασίζει τι να σκεφτεί ή τι να κάνει μέσω συλλογισμών που γίνονται με βάση όλα τα δυνατά στοιχεία που μπορεί να έχει στη διάθεση του. Όμως η κριτική σκέψη δεν είναι κληρονομικό χάρισμα, δεν είναι μάθημα στο σχολείο ούτε πολυτέλεια αργίας, αντίθετα είναι ανάγκη επιβίωσης. Όπως έχουμε ανάγκη την τροφή για να ζήσουμε, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο έχουμε ανάγκη την κριτική σκέψη. Ο Θεός αγάπησε το γένος των ανθρώπων. Στον κόσμο που δημιούργησε έδωσε στους ανθρώπους την εξουσία επί παντός υπάρχοντος σε αυτόν. Τους χάρισε λογική και νοημοσύνη και μόνο σε αυτούς επέτρεπε να υψώνουν το βλέμμα προς Αυτόν. Τους έστειλε το Μονογενή Υιό του και τους υποσχέθηκε τη βασιλεία των Ουρανών. Η πρώτη υποχρέωση μας λοιπόν προς Εκείνον, είναι να ζήσουμε τη ζωή μας με τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης μας. Ούτε μπορούμε, ούτε θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε διαφορετικά.
Όση σύγχυση πληροφόρησης κι αν υπάρχει γύρω μας, όσο ψεύτικη και κατασκευασμένη πληροφορία μας κατακλύζει καθημερινά, άλλο τόσο εμείς είμαστε υπεύθυνοι να ερευνήσουμε κάτω από την επιφάνεια, να αντιτάξουμε τη λογική και το συναίσθημα στον ορμητικό χείμαρρο που μας παρασύρει στην καθημερινότητα μας αυτή τη στιγμή. Είναι τόσο σημαντικό όσο και επιβεβλημένο να αποκτήσουμε κριτική σκέψη. Όχι να υιοθετήσουμε την σκέψη των άλλων, ούτε εκείνων που ”αποφασίζουν” για εμάς, ούτε της εξουσίας, ούτε των φίλων και συγγενών μας αλλά την εντελώς προσωπική δική μας σκέψη που πηγάζει από την δική μας έρευνα. Η ανάγκη να δούμε καθαρά, πίσω από την κουρτίνα που έχει κρύψει το φως, πίσω από την κατά παραγγελία κατασκευασμένη πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλη και καθίσταται κρίσιμη σε όλα τα επίπεδα της ζωή μας. Ο εχθρός έχει πολλά πρόσωπα και το πιο πολυφορεμένο στις μέρες μας είναι το πρόσωπο της επίκτητης καλοσύνης, γιατί με αυτό κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να στοχεύσει στη βαθύτερη φύσης μας. Ευκολόπιστοι και απλοί καθημερινοί άνθρωποι που αφήνονται απλά πιστεύοντας σε ένα δεδομένο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, είναι τα μεγαλύτερα θύματα της σημερινής κοινωνίας. Ελπίδα και ευχή να καλλιεργήσουν όλοι οι άνθρωποι την ικανότητα να μπορούν να σκέφτονται και να κρίνουν παρατηρώντας και αναλύοντας όχι τα δεδομένα που τους προσφέρονται έτοιμα, αλλά αυτά που είναι πραγματικά και καλά κρυμμένα. Ο διάλογος, η κοινωνική επαφή, που στερούμαστε αυτή τη στιγμή, αποτελεί θεμέλιο λίθο της κριτικής σκέψης. Ας αναλογιστούμε λίγο όλα αυτά που συμβαίνουν και ας προσπαθήσουμε να δούμε όσο πιο καθαρά γίνεται μιλώντας με τους συνανθρώπους μας, αναζητώντας τα κίνητρα και τις συνθήκες, αναλύοντας και κοιτάζοντας πέρα από την εικόνα που μας πλασάρουν καθημερινά, φτάνοντας στην ουσία και στην αλήθεια. Αυτό το οφείλουμε, στον εαυτό μας, στους συνανθρώπους μας, στο Θεό και στα μικρά παιδιά.
