Πληροφορήθηκα και φέτος από τα “Χανιώτικα νέα” για την εκδήλωση στο σπήλαιο της Κρυονερίδας, για τους εκεί εξοντωθέντες, κατά την Τουρκοκρατία, Χριστιανούς και θα προσθέσω ολίγα.
Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια πέρασαν από τότε που ο τόπος αυτός είχε λίγο ξεχασθεί και η σπηλαιολογική ομάδα του Ορειβατικού Χανίων αναβίωσε την εκδήλωση.
Ως προς το σπήλαιο, για πρώτη φορά δημοσιοποιώ την παρακάτω άποψη και αμφιβολία που είχα, έχω, από χρόνια. Αναφέρονται, τα γεγονότα, για πάνω από 100 ανθρώπους εκεί. Κατά πρώτον, η είσοδος είναι τόσο στενή, που μόνο πολύ λεπτός άνθρωπος, και έρποντας, εισέρχεται. Το εσωτερικό δεν χωρεί πάνω από είκοσι άτομα και μάλιστα μερικούς σκυφτούς. Στην ίδια περιοχή ευρίσκεται το δαιδαλώδες σπήλαιο Καλαμάτο, όπου υπάρχουν και ανθρώπινα οστά. Σ’ αυτό θα πρέπει να γίνει έρευνα, σπηλαιολογική και ιστορική, γιατί αυτό πιστεύω ότι ήταν το σπήλαιο της θυσίας.