“Κάτοπτρα επιθυµίας” ο τίτλος της έκθεσης σύγχρονης τέχνης της Λαµπρινής Μποβιάτσου που θα παρουσιαστεί στην Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι – Κartάλος στην Αθήνα. ΄Έργα που “αντανακλούν” ανθρώπινες επιθυµίες, φόβους και αγωνίες. «Είµαστε ο καθρέφτης της πραγµατικότητας που βιώνουµε και ελπίζω οι θεατές της έκθεσης να ανακαλύψουν τα δικά τους “Κάτοπτρα Επιθυµίας” στα έργα µου», δηλώνει η ίδια, µιλώντας στις “διαδροµές”, λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης που θα πραγµατοποιηθούν σήµερα µετά τις 19:00.
Στην επικοινωνία που είχαµε µαζί της, µιλήσαµε για τα ερεθίσµατα που γέννησαν αυτά τα έργα, το δικαίωµα στην επιθυµία, την τέχνη ως µια «ύψιστη πράξη επικοινωνίας» αλλά και τον θεό Έρωτα µπροστά στον οποίο φαντάζουµε όλοι «τρωτοί, µικροί, αδύναµοι και κάπως αστείοι».
“Κάτοπτρα επιθυµίας” ο τίτλος της νέας σας έκθεσης. Πώς γεννήθηκε αυτή η δουλειά, ποια είναι η κεντρική ιδέα που θελήσατε να εκφράσετε;
Ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση γιατί είναι ένα ζήτηµα που µε απασχολεί το τελευταίο διάστηµα. Πώς γεννιέται ένα θέµα έκθεσης και ο τίτλος της. Στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώµης που σπούδασα όπως και σε όλες νοµίζω τις αντίστοιχες σχολές, µας διδάσκουν ότι θα πρέπει να προϋπάρχει το θέµα, το concept, ώστε να δουλέψουµε προς µία συγκεκριµένη κατεύθυνση. Στη συγκεκριµένη περίπτωση της έκθεσης “Κάτοπτρα επιθυµίας”, τα έργα γεννήθηκαν ανεξάρτητα και αυθόρµητα. ∆ηµιουργήθηκαν ως ένας καθρέφτης της προσωπικής µου αλλά και της συλλογικής µας κοινωνικοπολιτικής κατάστασης. Και δεν είναι νοµίζω, παράξενο αυτό, αφού δεν είναι λίγα τα µεγάλα, τραυµατικά πολλές φορές ζητήµατα που κληθήκαµε να αντιµετωπίσουµε. Είµαστε ο καθρέφτης της πραγµατικότητας που βιώνουµε και ελπίζω οι θεατές της έκθεσης να ανακαλύψουν τα δικά τους “Κάτοπτρα Επιθυµίας” στα έργα µου. Ο τίτλος της έκθεσης προέκυψε µετά από τη συγγραφή του κειµένου που συνοδεύει την έκθεση -ένα κείµενο που θεωρώ ότι εµβαθύνει σε µεγάλο βαθµό στο έργο µου- από κοινού µε τον ιστορικό τέχνης Κωνσταντίνο Πρώιµο και µε τη σύµφωνη γνώµη των Ιωάννη Αρχοντάκη και Γιώργου Καρτάλου.
Κάποτε τα κοινωνικά “πρέπει” καταδυνάστευαν τις επιθυµίες των ανθρώπων και ιδίως των γυναικών. Σήµερα, πιστεύετε ότι οι γυναίκες έχουν κερδίσει το δικαίωµα στην “επιθυµία”;
Όσον αφορά το γυναικείο ζήτηµα, έχουµε κάνει τα πρώτα µας βήµατα, αλλά όπως τα νήπια που προσπαθούν να περπατήσουν, πέφτουµε και ξανασηκωνόµαστε συνεχώς µέχρι να βρούµε τον βηµατισµό µας. Σε αυτόν τον αγώνα θέλουµε συµπαραστάτη τον άνδρα. Αυτό γιατί όχι µόνο η γυναίκα, αλλά ο οποιοσδήποτε άνθρωπος προσπαθεί να εκπληρώσει τις επιθυµίες του, τα θέλω και τα οράµατά του κι ο οποίος τολµάει να χαράξει τη δική του πορεία ανεξάρτητα από τις υποδείξεις και τις νόρµες που του έχει εµποτίσει το περιβάλλον στο οποίο γαλουχήθηκε, σίγουρα ανοίγει τον δρόµο για τις επόµενες γενιές, όµως, δύσκολα γίνεται αρεστός και αποδεκτός από το κοντινό και οικείο κοινωνικό περιβάλλον του.
Όπως και σε παλαιότερες δουλειές σας, έτσι και σε αυτή υπάρχει το στοιχείο της αντανάκλασης του εαυτού σας στα έργα. Τι σηµατοδοτεί αυτό;
Το στοιχείο της αντανάκλασης είναι κυρίαρχο στο έργο µου γιατί πολύ απλά κάπου απευθύνοµαι. Η τέχνη είναι η ύψιστη πράξη επικοινωνίας. Είναι η έκφραση, υλική ή άυλη ανάλογα µε τη µορφή τέχνης που επιλέγει κάποιος, των σκέψεων και των συναισθηµάτων ενός ατόµου, µιας µικρής κουκκίδας ζωής µέσα στο αχανές σύµπαν. Πώς θα συναντηθούµε; Η τέχνη σίγουρα βοηθάει σε αυτό και το έχω βιώσει. Μέσω της αντανάκλασης, για να γυρίσουµε σε αυτό, προσκαλώ και προκαλώ το θεατή, κοιτώντας το έργο µου, να δει όχι µόνο εµένα αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό και να κοιτάξει, µαζί µε εµένα τα µεγάλα ζητήµατα που αφορούν όλους µας. Τις επιθυµίες, τις αγωνίες, τους φόβους, τα όνειρά µας. Η αντανάκλαση είναι το “µαζί”, είναι η σύνδεση.
Στο σηµείωµά του ο ιστορικός Τέχνης Κωνσταντίνος Πρώιµος τονίζει, µεταξύ άλλων, πως µέσα από τα έργα σας διερευνάτε τη συνθήκη του ερωτικού ζεύγους. Για εσάς τι χρειάζεται να περιέχει ο έρωτας για να είναι ουσιαστικός;
Παρά την ηλικία, τη µόρφωση και την εµπειρία µου, στον έρωτα δηλώνω αναλφάβητη και θεωρώ ότι κάθε νοήµων άνθρωπος το ίδιο θα έλεγε.
Μπροστά στον µεγάλο θεό Έρωτα είµαστε όλοι τρωτοί, µικροί, αδύναµοι και κάπως αστείοι. Τα έργα µου σαφώς αναφέρονται µε δέος και µε εµφανές πάθος στο ζήτηµα του έρωτα.
Ταυτόχρονα όµως υπάρχει και το στοιχείο του αυτοσαρκασµού που υποδηλώνει την παντελή απουσία συµπεράσµατος για το σπουδαίο αυτό ζήτηµα.
Η έκθεση
Η έκθεση σύγχρονης τέχνης “Κάτοπτρα Επιθυµίας” της Λαµπρινής Μποβιάτσου εγκαινιάζεται σήµερα Σάββατο 29 Μαρτίου 2025, ώρες 19:00-22:00 στην Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι – Κartάλος (Μηθύµνης 12 & Επτανήσου, Κυψέλη) στην Αθήνα.
Την έκθεση, που παρουσιάζεται σε συνεργασία µε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χανίων Ελαιουργείον, επιµελούνται ο ιστορικός τέχνης και επ. καθηγητής στο Πανεπιστήµιο της Πάτρας Κωνσταντίνος Β. Πρώιµος κι ο διευθυντής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Χανίων Ελαιουργείον Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης, ενώ η οργάνωση της έκθεσης πραγµατοποιείται από τον Γιώργο Καρτάλο, ιδρυτή της Αίθουσας Τέχνης Αγκάθι-Κartάλος.
Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων, µε ελεύθερη είσοδο για το κοινό, ο µουσικός Κώστας Κοκολογιαννάκης θα παρουσιάσει έργα κλασικής µουσικής για πιάνο και φωνή.
Η έκθεση συνοδεύεται από έγχρωµο φυλλάδιο στο οποίο παρουσιάζονται τα συµµετέχοντα έργα µαζί µε κείµενα τεκµηρίωσης, αναλύσεις και σχόλια των επιµελητών.
Η έκθεση συνδιοργανώνεται από τους Περιφέρεια Κρήτης – Π.Ε. Χανίων, ∆ήµο Πλατανιά, Αίθουσα Τέχνης Match More και Ζεύξις Art Studio.
Η έκθεση παρουσιάζει έργα σχεδίου, ζωγραφικής, γλυπτικής και κατασκευών, θα είναι ανοικτή για το κοινό µέχρι 11 Απριλίου 2025 από Τρίτη έως Σάββατο 11:30-13:30 και Τρίτη, Πέµπτη, Παρασκευή 18:30-20:30, µε ελεύθερη είσοδο.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγµατοποιηθούν ειδικές δράσεις και ξεναγήσεις στα έργα της καλλιτέχνιδας.
