Στην ανταλλαγή απόψεων μεταξύ πνευματικών ανθρώπων του τόπου μας με δημοσιεύσεις στα “Χ.ν.” και τους οποίους ο γράφων φυσικά δεν μπορεί να φθάσει στις γνώσεις, ας μου επιτραπεί να καταθέσω και εγώ τη δική μου, μια και από το έτος 1954 όταν ξεκινούσαμε με τα πόδια από τη Βάθη, είμαι λάτρης αυτού του τόπου.
Νομίζω ότι το όνομα έλαβε από τα ελάφια που, όπως αποδεικνύουν ευρήματα παλαιοντολογικά σε σπήλαια ή και νεότερα, υπήρχαν στην Κρήτη. Ίσως όμως και το κρητικό αγρίμι σε ορισμένους τόπους το ανέφεραν σαν ελάφι ή απλώς ελάφι μερωμένο, όπως αναφέρεται στο ριζίτικο: “Αγρίμια κι αγριμάκια μου ’λάφια μου μερωμένα…”.
Γιατί στα πολύ παλαιότερα χρόνια υπήρχαν αγρίμια ακόμη και σε παραθαλάσσιες περιοχές, όπως π.χ. στο Ακρωτήρι Χανίων έχουν μείνει ονομασίες όπως Αγριμοκέρατο, Αγριμόπορος κ.λπ. και αρκετές αλλού. Εξάλλου και στην υπόλοιπη Ελλάδα υπάρχουν παρόμοιες ονομασίες.
Από το τρίτομο γεωγραφικό λεξικό (έκδοση εφημ. “ΤΑ ΝΕΑ”, 2012) αντιγράφω περιληπτικά:
– Ελαφόνησος, οικισμός του ομώνυμου νησιού Λακωνίας.
– Έλαφος ή Καλύβια Ελαφίνας, οικισμός Κεντρικής Μακεδονίας.
– Ελαφολίμανο, οικισμός της Εύβοιας – Νησί στη Ν.Α. ακτή της Πελοποννήσου, δυτ. Ακρ. Μαλέας.
– Ελαφοπήδημα, οικισμός περιοχής Άρτας.
– Ελαφότοπος, οικισμός ΒΔ Ιωαννίνων.
– Ελαφοχώρι, οικισμός Θράκης ν. Έβρου.
– Ελαφίνα, οικισμός Κεντρ. Μακεδονίας.
– Ελαφονήσι, Βραχονησίδα στον κόλπο των Πεταλιών.
– Ελάφι, οικισμός ΒΔ Τρικάλων Θεσσαλίας και οικ. Περιοχής Γρεβενών.
– Λαφίνα, οικισμός Θεσσαλίας στα Τζουμέρκα.
– Λαφιώνας, οικισμός Λέσβου – Λαφοχώρι. Οικισμός Κεντρικής Μακεδονίας.
– Και το δικό μας Λαφονήσι και ο Λαφονησόπορος Ν.Α. του ίδιου χώρου.
