Έπεσαν απ’ τα σύννεφα όσοι άκουσαν ή διάβασαν για τους οργανωµένους εκβιαστές στην Περιφέρεια Αττικής στον ∆ήµο Αθηναίων και στο Ταµείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του Yπουργείου Πολιτισµού, που εφάρµοζαν µηχανισµούς διαφθοράς. Η αναστάτωση στους εργαζόµενους του Υπουργείου έχει φθάσει στο αποκορύφωµα. Εκεί αισθάνονται ντροπή και απέχθεια για πράξεις συναδέλφων τους, που αµαυρώνουν ακόµα και εκείνους που υπηρετούν ευόρκως το νόµο.
«Άρπαγες εταιρείες», συνωµότες, βλέπουµε να πολλαπλασιάζονται, να συνταράσσουν και να χειραγωγούν την αγορά και τη νοµιµότητα. Η αχαλίνωτη επιθυµία για απόκτηση αθέµιτου πλούτου, οδηγεί σε ριψοκίνδυνες παράνοµες πράξεις. Εντοπίζονται αφελείς καταστηµατάρχες, τους γίνονται προτάσεις και στη συνέχεια περνούν άλλα στελέχη της οργάνωσης για την ολοκλήρωση του εκβιασµού.
Το κύκλωµα χρηµατιζόταν αδρά απ’ τους εκβιαζόµενους επιχειρηµατίες, κυρίως υγειονοµικού ενδιαφέροντος. Πρόσωπο, χωρίς να προκαλεί υποψίες, εντόπιζε µικροπαραβάσεις, ειδοποιούσε το κύκλωµα, που αποσπούσε χρηµατικά ποσά, εκβιαστικά, µέχρι κάποιος αγανακτισµένος καταστηµατάρχης αποφάσισε να καταγγείλει τη δράση.
Εδώ διαπράττεται κατάφωρα, κατάχρηση εξουσίας, παράβαση καθήκοντος και ψευδείς βεβαιώσεις, που αποτελούν κακουργηµατικές πράξεις και διάφορα είδη πληµµεληµατικής µορφής, που επισύρουν ποινές φυλάκισης. ∆εν εµπλέκονται δύο, πέντε ή οκτώ άτοµα, αλλά 23, εκ των οποίων 14 έχουν συλληφθεί και τα υπόλοιπα αναζητούνται.
Αστυνοµικές Αρχές έχουν στοιχεία εις βάρος στελεχών που ίστανται σε υψηλόβαθµες θέσεις και µπορούν ν’ αποφασίζουν κρίνοντας ποια παραβατικά καταστήµατα εµπίπτουν στο στόχαστρο των εκβιαστών.
Μήπως αυτοί οι κρατικοί λειτουργοί αισθάνονται προστατευµένοι από πολιτικούς παράγοντες και αξιοποιούν εξουσία και πόστα που κατέχουν, πουλώντας προστασία για να πάρουν ”µίζες”, κάνοντας τα ”στραβά µάτια” και παραβλέποντας το καθήκον τους;
Υπάρχουν συνδικαλιστές και κοµµατικά στελέχη, συνδιαχειριστές της εξουσίας, που αναλαµβάνουν ρόλο ρυθµιστών στις µεταθέσεις και σε διορισµούς µετακλητών, εξασφαλίζοντας διαχρονικά ανοχή στην πρόσβαση στον κρατικό µηχανισµό, χωρίς να συµµορφώνονται µε τον νόµο και µη φοβούµενοι κανέναν.
Χρησιµοποιείται ο κρατικός µηχανισµός ως λάφυρο. Μπορεί να κερδίζει κάποιος προσωρινά, λεηλατώντας, αλλά έρχεται η ώρα που «χάνει τ’ αβγά και τα πασχάλια».
