Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου, 2024

Λαϊκή Συσπείρωση: Άμεσα μέτρα για το Ιτζεδίν

Να διεκδικήσει ο δήμος Χανίων άμεσα μέτρα προστασίας για το ιστορικό φρούριο του Ιτζεδίν, ζητούν με ψήφισμα τους οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Νίκος Βουρλάκης Νικολαος και Χαράλαμπος Λουτσέτης.

Αναλυτικότερα στο ψήφισμα αναφέρονται τα εξής:

« Μόνο ντροπή μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι κατέρρευσε τελείως, πρόσφατα, το διοικητήριο του Ιτζεδίν ως αποτέλεσμα της χρόνιας αδιαφορίας κεντρικού κράτους και τοπικής-περιφερειακής διοίκησης. Καθώς, μάλιστα, η συντήρηση του μνημείου είναι ανύπαρκτη, προοιωνίζεται πως αυτό που συνέβη στο διοικητήριο δε θα είναι και το τελευταίο πλήγμα για το μνημείο.
Το φρούριο Ιτζεδίν, που λειτουργούσε ως φυλακή πολιτικών κρατουμένων, είναι ιστορικός τόπος μνήμης, όπως η Μακρόνησος, η Γυάρος. Ένα σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας του Ιτζεδίν, συνδέεται με ηρωικές σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας της πατρίδας μας – με την Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού – που αφορούν όχι μόνο το Ν. Χανίων μα τη χώρα μας γενικότερα. Ήταν τόπος μαρτυρίου και θυσίας, που σφραγίστηκε με τα μαρτύρια και με το αίμα πολλών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ – κομμουνιστών, από την περίοδο του Βενιζελικού Ιδιώνυμου και πριν ακόμα, και ιδιαίτερα στην περίοδο του Εμφυλίου και μετά.
Έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο το 1986 και υπάγεται και στις αρμοδιότητες του υπουργείου Πολιτισμού -συγκεκριμένα στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Κρήτης. Από το 2007 περνάει από το πολεμικό Ναυτικό στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ).
Χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί κρύβουν τις ευθύνες τους για την εγκατάλειψη του ιστορικού τόπου πίσω από τη σύγχυση των αρμοδιοτήτων κεντρικού κράτους και τοπικής διοίκησης. Συγκεκριμένα, επικαλούνται δήθεν τη θετική πρόθεσή τους να συμβάλουν στη σωτηρία του μνημείου, η οποία τάχα προσκρούει στο ότι «δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τη διαχείριση του μνημείου από τοπικούς φορείς πχ ο Δήμος Χανίων ή κάποιος τοπικός πολιτιστικός φορέας, προκειμένου στη συνέχεια να υπογραφεί προγραμματική σύμβαση για τη συντήρησή του».
Χρησιμοποιώντας το δούρειο ίππο των αρμοδιοτήτων, τη βολική διάχυση ευθυνών σε περιφέρειες και δήμους, και η παρούσα κυβέρνηση κωλυσιεργεί και έχει πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών, ενώ το φρούριο καταρρέει. Επιπλέον, μέσα από την επιχείρηση «αποκέντρωση» προωθείται η ιδιωτικοποίηση.
Δημοτικές αρχές και Περιφερειακή αρχή έχουν την δική τους τεράστια ευθύνη γιατί αποδέχονται και στηρίζουν αυτήν την πολιτική, δεν έχουν πάρει αποφάσεις σύγκρουσης με αυτή την κατάσταση και διεκδίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη σωτηρία του μνημείου. Έχουν, επίσης, ευθύνη γιατί ιεραρχούν τα διάφορα κονδύλια υπηρετώντας την ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος ή με αμφίβολης σκοπιμότητας κριτήρια όσο αφορά τα έργα που βαφτίζονται «πολιτισμικής αξίας».
Όλα αυτά τα προβλήματα , έχουν αναδειχθεί από τα συλλογικά όργανα του κινήματος, την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ παράρτημα Χανίων, μεμονωμένα από επιστήμονες αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες κτλ και βέβαια από το ΚΚΕ με παρεμβάσεις σε βουλή , δήμους και στο κίνημα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο καλεί την δημοτική αρχή να διεκδικήσει άμεσα:

Να αποκατασταθεί άμεσα με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους το ιστορικό φρούριο του Ιτζεδίν, ώστε να αναδειχθεί ως ιστορικό μνημείο και να δοθεί στην τοπική κοινωνία, για να μπορεί να αξιοποιείται από τον λαό και τη νεολαία για την ανάδειξη της ιστορίας του λαϊκού κινήματος του τόπου».


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

2 Comments

  1. Προσωπικά πιστεύω ότι η αποκατάσταση του μνημείου, γιατί περί μνημείου πρόκειται δεν έχει να κάνει με την υπόστασή του ως φυλακή αλλά σαν ακριβώς αυτό για οποίο πρόκειται. Δηλαδή, αποκατάσταση μνημείου. Δεν πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τις κομματικές πεποιθήσεις, επειδή θα κινδυνεύσει να δημιουργήσει αντιπαράθεση μεταξύ των αντιθέτως φρονήματος συμπολίτες μας και μπορεί να βρεθούν προσχώματα και εμπόδια στην αποκατάστασή του. Πρέπει να γίνει μνημείο για όλους μας, ασχέτως πεποιθήσεων και να μπορεί ο κόσμος να το δει όπως του πρέπει. Η ιστορία του είναι μακροβιότερη και χρονολογείται απο 1872, φρούριο επί τουρκοκρατίας, από αυτήν που του αποδίδεται με την μονόπλευρη υπόσταση της ιστορίας του ως φυλακή του λαϊκού κινήματος. Άποψη μου.

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Ειδήσεις

Χρήσιμα