Λαϊκισμός

Από τις χειρότερες μορφές χαλιναγώγησης της βούλησης του εκλογικού σώματος -και άρα της υφαρπαγής της εξουσίας- είναι ο λαϊκισμός των κομμάτων. Κανένα κόμμα δεν τον αποφεύγει, επειδή αρέσει και στους… ψηφοφόρους: να ακούν δηλαδή πράγματα που δεν θα γίνουν! Έστω κι αν αυτά τους κάνουν να…ελπίζουν. Αλλά το μυστικό ενός “καλού” πολιτικού είναι, όπως έλεγε παλαιότερα ξένος πολιτικός, να υπόσχεσαι πράγματα για τα οποία σίγουρα θα εκλεγείς. Κι όταν εκλεγείς να έχεις την ικανότητα να δικαιολογείσαι γιατί δεν τα πραγματοποίησες! Το ίδιο κάνει η συγκυβέρνηση, με άλλοθι την τρόικα. Το ίδιο θα κάνει και η αντιπολίτευση, όταν και εφόσον κερδίσει τις εκλογές. Δυστυχώς, το πολιτικό μας σύστημα -πολίτευμα και Σύνταγμα- δεν προβλέπου “τιμωρία” των λαϊκιστών. Νομίζουμε πως κάπου στο “νέο” -μετά την κρίση- Σύνταγμα θα πρέπει να προβλεφθεί η λογοδοσία των εθνοπατέρων μας. Έτσι ώστε να μη λέγονται πράγματα που δεν θα γίνουν, αλλά και να δικαιώνονται πράγματα που έγιναν. Αλλά, ο λαϊκισμός είναι η πεμπτουσία του Έλληνα πολιτικού και κάτι τέτοιο -τιμωρία του λαϊκισμού- αποκλείεται να ψηφιστεί ως άρθρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν με απατά η πληροφόρηση που έχω, υπόσχεται ένα Σύνταγμα φτιαγμένο από το λαό. Είναι καιρός, λοιπόν, να εκτεθούν διαδικτυακά οι διάφορες απόψεις του, ώστε να συζητηθούν και να συμπληρωθούν.