Λαϊκισμός

Οι εξελίξεις στην ελληνική επικράτεια βασίζονταν στις κοινωνικές παροχές του κράτους προς τους πολίτες και στις υποχρέωσεις των πολιτών προς το κράτος. Αναγκαία προϋπόθεση ήταν η μεροληψία υπέρ των αδυνάτων μέσα από συμβιβαστικές λύσεις. Στον δρόμο ανεύρεσης και εφαρμογής αυτών των λύσεων ελαμβάνοντο υπ’ όψιν οι συσχετισμοί υπέρ της επικρατούσης πολιτικής κατεύθυνσης της εποχής και διατυπώνονταν με οριακά επιχειρήματα για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονιστικά σχέδια ανάπτυξης.
Ο λαϊκισμός δεν υπήρχε. Γεννήθηκε απ’ την κατάρρευση του δικτατορικού μορφώματος, από τις συγκυρίες και απ’ τις αντιπαραθέσεις στον ευρύτερο πολιτικό χώρο. Στην Ελλάδα, κατά μίαν παραδοχήν, αυτό το είδος του κοινωνικού φαινομένου δεν το γνωρίζαμε πριν τη μεταπολίτευση. Μας προέκυψε μετά απ’ αυτήν και έφτασε στο αποκορύφωμά του με την κρίση των μνημονίων. Είναι ένα στοιχείο διαμορφώσεως επικοινωνιακών σχέσεων, που αποτελεί κεντρικό πυρήνα πολιτικής διαπάλης.
Ο λαϊκισμός ως συνώνυμο του κόμματος… είναι το καταφύγιο των δυσαρεστημένων, των χαμένων της διαδικασίας του εκσυγχρονισμού των οικονομικών ανασφαλειών… Είναι η αλλοιωμένη μορφή δημοκρατίας με τη λεοντή μιας γλώσσας των δημοκρατικών αξιών… παραπλανητική… που δεν σέβεται το κράτος δικαίου…” (από άρθρο της κας Μπέζα “Χ.Ν.” 17/8/18).
Στην εποχή μας ο λαϊκισμός έχει πολιτικογραφηθεί ως στοιχείο του αριστερού, του μεσαίου, του δεξιού, αλλά και του συντεχνιακού συνδικαλιστικού χώρου. Είναι δε το εφαλτήριο επίτευξης κατάληψης της εξουσίας με την απόρριψη κάθε έννοιας κοινωνικού δικαιώματος.
Τι είδους, όμως, λαϊκισμού βιώνουμε σήμερα; Είναι τυχαίο, ότι με την οικονομική κρίση υπήρξε συμβιβασμός του πολιτικού συστήματος, που μας οδήγησε σε τέτοιου είδους συγκρούσεις με λαϊκίστικο υπόβαθρο;
Είναι αυτό συνέχιση της κακοδαιμονίας μας; Αγιοποιείται ό,τι σχετίζεται με την ιδεολογική αριστερά ή την σοσιαλδημοκρατία, με κίνδυνο η αντιπαράθεση να φθάνει στα άκρα και να επέρχεται αδιέξοδο στη συνεννόηση που είναι απαραίτητο να υπάρχει αυτή την περίοδο;
Δυστυχώς τον λαϊκισμό τον μεταδίδουν και ανθρώποι, που χαρακτηρίζονται του πνεύματος. Παράδειγμα ο βουλευτής και ιδρυτής του κόμματος “Πυρίκαυστος Ελλάς” και αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κ. Ζουράρις, ο οποίος χρησιμοποιώντας αρχαία ρητορεία με την αθυροστομία του νομίζει πως έτσι θα κατέβει στο λαό και θα τον κερδίσει. Λαϊκισμός είναι οι επικρίσεις για τον τρόπο μεταφοράς των αποφυλακισθέντων στρατιωτικών μας απ’ τους Τούρκους και οι τιμές υποδοχής των από πολιτικούς και την ηγεσία του ΓΕΕΘΑ. Λαϊκισμός είναι και τα διαμειφθέντα, όσον αφορά διάθεση εξοχικής βίλας προς διαμονήν των πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια ολιγοήμερων διακοπών, όπως και άλλων πολλών εξεζητημένων περιπτώσεων, που ακούμε και διαβάζουμε για δραστηριότητες πολιτικών προσώπων και επωνύμων ιδιωτών.
Οσο μεγεθύνεται ο λαϊκισμός τόσο βαθαίνει το χάος της συμφιλίωσης των ανθρώπων σε μια κοινωνία.