«Το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη, που γεννήθηκε μετά το 1945, απειλείται από την άνοδο του εθνικισμού και του λαϊκισμού» (Αγγελα Μέρκελ, καγκελάριος
της Γερμανίας)
ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ δημοκρατίες -και η Ελληνική- έχουν διαποτιστεί περισσότερο στον αιώνα μας από ένα κύμα απόρριψης των παραδοσιακών αξιών και της καθιερωμένης πολιτικής.
ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση συνήθως σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, αφήνοντας άθικτες (στη χώρα μας) την παλαιοπολιτική και τον πολιτικαντισμό -τους “πατέρες” του λαϊκισμού, όπως αποδεικνύεται.
Ο ΟΡΟΣ “λαϊκισμός” (“populisme”) αρκεί για να περιλάβει όλες τις παραδοξότητες που συμβαίνουν, όχι μόνο οικονομικές αλλά και ό,τι περιελάμβανε αυτή η λέξη παλαιότερα;
Ο “ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ” στις μέρες μας προκαλεί μια ολοένα αυξανόμενη αγωνία για τη δημοκρατία στη Δύση, άσχετα με τo ιδεολογικό υπόβαθρο κάθε κυβέρνησης.
Ο νέος εχθρός της δημοκρατίας δεν είναι μόνον οι σπάνιες πια ηγετικές φυσιογνωμίες σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και η αναξιόπιστη καθημερινή πολιτική ενημέρωση με τα fake news μέσω διαδικτύου ή κινητών.
ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ από τον απίθανο Τραμπ (ΗΠΑ), τη γνωστή μας Λεπέν (Γαλλία), τον απρόβλεπτο σουλτάνο Ερντογάν (Τουρκία), τον ακροδεξιό Ορμπάν (Ουγγαρία) και φθάνοντας στους ημέτερους “αριστερούς” (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), αλλά και τους δεξιούς, ακροδεξιούς ή ακροαριστερούς “εραστές” της εξουσίας πολιτικούς, αντιλαμβανόμαστε ότι η έννοια της δημοκρατίας -αλλά και η ύπαρξή της ως τρόπος διακυβέρνησης μιας χώρας- πλήττεται πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν. Και με πιο ανέντιμα μέσα.
ΠΟΛΛΟΙ θα πουν πως ο λαϊκισμός δεν είναι καινούργιο “φρούτο” και πως ακόμη και στην Αρχαιότητα άρκεσε ένας λαοπλάνος Αλκιβιάδης (εκστρατεία στη Σικελία) για να καταβαραθρωθεί η έννοια της αθηναϊκής δημοκρατίας.
ΑΥΤΗ είναι η δύναμη αλλά και η αδυναμία των σύγχρονων δημοκρατιών μας: να επιτρέπουν να «ανθίζουν όλα τα άνθη», και τα καλά και κακά! Το θέμα είναι πόσο σε εγρήγορση βρισκόμαστε εμείς…
Η ΑΝΟΔΟΣ, λοιπόν, των ακροδεξιών κομμάτων ακόμη και σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες είναι άκρως ανησυχητική και θα πρέπει να μας προβληματίζει έντονα, γιατί κάπως έτσι “λαϊκίστικα” δεν πήρε την εξουσία κι ο Χίτλερ, πριν αιματοκυλήσει τον κόσμο;
