Ο Μενούσης κι ο Μπηρμπίλης κι ο Μεμέτ Αγάς
κει που πίναν κει που τρώγαν κει που γλένταγαν
κάπως φέρανε κουβέντα για τις όμορφες
όμορφη γυναίκα που’ χεις βρε Μεμέτ Αγά
που την είδες που την ξέρεις και τι μολογάς
χθες την είδα που’ παιρνε νερό δεν την εξανάδα μπλιο.
Μαντινάδες
Σαν έχω συντροφιά καλή δε λέγετ’ η χαρά μου
η θέλησή μου’ ναι πολλή μα λίγη προσφορά μου.
Σε τούτονε τ’ Αρχοντικό εμέναν αντρειωμένοι
σε κάθε περιστατικό ευγέναν κερδισμένοι.
Οταν σε πρωτοείδανε τα μάθια τα δικά μου
ήταν το στήθος μου ανοιχτό
και μπήκες στην καρδιά μου.
