Λαογραφικό Μουσείο Νο2

Επειδή λόγω… ηλικίας δεν τα θυμάμαι όλα, όταν αναφέρομαι σε κάποιο θέμα, ας μου συγχωρεθεί να επανέλθω για το λαογραφικό μας μουσείο μετά το δημοσίευμά μου στα “Χ.Ν.” στις 16-1-2014.
Στην υπόθεση αυτή είχε αναφερθεί και ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Ι. Γρυσπολάκης που, αν και μη Χανιώτης, αγαπά αυτόν τον τόπο και πολλά έχει προσπαθήσει και προσφέρει πέρα από το παρήγορο γεγονός του ενδιαφέροντος της Ι.Λ.Α.Ε. Κρήτης θα μπορούσε να συσταθεί φορέας για τον σκοπό αυτό με όλους όσοι μπορούν να προσφέρουν ιδέες και κυρίως έργο. Γιατί τέτοιο μουσείο δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κάποιος ή κάποιοι, όχι πολλοί, να το πάρουν σαν έργο ζωής και να αφιερώσουν ώρες, μέρες, ίσως και χρόνια.
Πριν σαράντα και πλέον χρόνια η Ι.Λ.Α.Ε.Κ., που τότε περίπου είχε μετονομασθεί σε Κρήτης από Χανίων, με πρόεδρο τον Θεμιστοκλή Μητσοτάκη, που συνεδριάζαμε στο σπίτι του στη Χαλέπα (ανάκτορο πρίγκιπα) είχε αναπτύξει πολύ μεγάλη δράση καθώς και τα επόμενα δέκα χρόνια με εκδόσεις σοβαρές όπως το 580 σελίδων “Η Κρητική Επανάσταση του 1866 – 69”, “Η αρχαιολογική ανασκαφή Βρυσών Κυδωνίας”, στην οποία πρωτοστάτησε η εταιρεία, “Ιδιόγραφο ημερολόγιο Ελ. Βενιζέλου” κ.λπ.
Αρκετά από τα τελευταία χρόνια αδράνησε σχεδόν και περιοριζόταν σε δυο-τρεις εκδρομές – ξεναγήσεις τον χρόνο, την πίτα κ.λπ., ενώ μπορούσε να έχει αναλάβει καθοριστική δράση για το θέμα του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης μια και είναι σχετικό με τους σκοπούς της μα και πολλά άλλα. Τώρα που ξεκινά μια νέα περίοδος ευχόμαστε καλή δύναμη και αποτελεσματική δράση.
Τελειώνω με την άποψη ότι κατάλληλο για Λαογραφικό Μουσείο νομίζω ότι είναι το ως άνω ανάκτορο του πρίγκιπα, αν μπορεί να αποκτηθεί, η Γαλλική Σχολή που δυστυχώς χάθηκε για ένα τέτοιο μουσείο και ήταν ό,τι καλύτερο, οι τέως δικαστικές φυλακές με σοβαρή διαμόρφωση, αλλά έστω και μακριά σαν λύση ανάγκης, μέρος του Ιτζεδίν.