Λατομεία η αναπτυξιακή πορεία

Κύριε διευθυντά,
επανήλθε στο προσκήνιο το πρόβλημα των λατομείων, μετά την απόφαση της Συντονίστριας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, με την οποία χορηγήθηκε έγκριση διενέργειας ερευνητικών εργασιών για τη διαπίστωση κοιτασμάτων βιομηχανικού ορυκτού – γύψου, επί δημόσιας έκτασης 250.000 τ.μ. στην εταιρεία “ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ ΑΒΕΕ” στον Προφήτη Ηλία του Ορμου Στόμιου Ιναχωρίου. Στην εν λόγω πράξη έκανε προσφυγή ο Δήμος Κισσάμου, κατά της απόφασης της Συντονίστριας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης κι η οποία για διαφόρους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση, η ένσταση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Μετά από αυτά ως τ. πρόεδρος του Δ.Σ. του π. Δ. Ιναχωρίου, (1998-2010), οφείλω να διατυπώσω δημόσια κάποιες σκέψεις-απορίες, συνοπτικά, μήπως και κάποιοι αρμόδιοι- υπεύθυνοι, ευαισθητοποιηθούν με το θέμα.
Στις 2-2-2010 κατατέθηκε ο ΣΧΟΟΑΠ π. Δήμου Ιναχωρίου Χανίων, από την Επιτροπή Επίβλεψης και τη Διευθύνουσα υπηρεσία όπου είχε νομίμως διαβιβαστεί, στην Διεύθυνση ΠΕΧΩ Κρήτης για τις νόμιμες διαδικασίες, έγκρισης. Υπόψιν ότι ο ΣΧΟΟΑΠ συντάχθηκε κάτω από την επίβλεψη των αρμόδιων Δημόσιων Υπηρεσιών, πληρώθηκε με χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, αφού βέβαια τηρήθηκαν κι όλες οι νόμιμες διαδικασίες διαβούλευσης κι από πλευράς δήμου.
Μετά την κατάθεσή του και για ένα χρόνο περίπου αρχίζουν οι παρασκηνιακές παρατηρήσεις-πιέσεις, για δήθεν ατασθαλίες κι οποίες απαντήθηκαν όλες μία προς μία, από τον αρμόδιο γεωλόγο ως αβάσιμες, κι υποβλήθηκαν στην επιτροπή. Παρόλα όμως αυτά ο ΣΧΟΟΑΠ μπήκε σε κάποιο ντουλάπι, του έβαλαν και λίγη ναφθαλίνη για το σκόρο και σταμάτησε η διαδικασία θεσμοθέτησης, από το αρμόδιο όργανο της Περιφέρειας Κρήτης. Τώρα, όλος αυτός ο πόλεμος γίνεται γιατί δεν προβλέπεται λατομική ζώνη και τσιμεντοποίηση στο Λαφονήσι. Αφού λοιπόν ο ΣΧΟΟΑΠ δεν θεσμοθετήθηκε, δεν έγινε δηλαδή νόμος του Κράτους, θα έρχεται κάθε τόσο και λίγο αίτημα από ιδιώτες για άδεια λατομείου, αργότερα θα ζητήσουν άδεια για εργοστάσιο επεξεργασίας γύψου, ή μεταφορά του αδρανούς υλικού με βαρέα οχήματα στο λιμάνι Κισσάμου, ή δεν ξέρω τι άλλο θα σκεφτούν. Αποτέλεσμα θα είναι να σταματήσει η αναπτυξιακή πορεία της περιοχής κι ευρύτερα του Δήμου Κισσάμου, δημιουργώντας πάμπολλα μόνο προβλήματα. Ερωτώ ποιος θα επενδύσει στον Αγροτικό ή τουριστικό τομέα σε μια περιοχή που τα λατομεία μόνο περιβαλλοντικό πρόβλημα θα δημιουργούν; Γιατί δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση συμβίωσης, από τη μία λατομεία γύψου, με επακόλουθο την καταστροφή περιβάλλοντος, με εργοστάσιο γύψου αν γίνει στον όρμο Στόμιου και μεταφορά γύψου με βαρέα οχήματα στο λιμάνι Κισσάμου, που συζητείται κι αυτό, από το προβληματικό υπάρχον οδικό δίκτυο κι από την άλλη, γεωργικές δυναμικές εκμεταλλεύσεις γης, τουριστικές υποδομές, προβολή θρησκευτικών ή ιστορικών μνημείων και προβολή τοπίων απείρου φυσικού κάλλους. Πρόσφατα στην εφημερίδα ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ στις 16/4/2020 και στο άρθρο “Ο νομός Χανίων μέσα από τα μάτια των τουριστών”, καταγράφεται έρευνα που συντονίστηκε από το Τμήμα Οικονομίας και Διοίκησης του Μ.Α.Ι.Χ. σε συνεργασία με το Εργαστήριο Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης και της ενωσης Ξενοδόχων Ν. Χανίων. Από την έρευνα αυτή προκύπτει ότι στα συν πρώτος τουριστικός προορισμός είναι το Λαφονήσι, ο Μπάλος, τα Μοναστήρια και τα Μουσεία και στα πλην η κατάσταση του οδικού δικτύου κ.ά.
Κάποιοι πάλι ίσως ρωτήσουν. Μα γιατί εσείς είστε αντίθετοι σε τέτοιου είδους επενδύσεις που θα φέρουν θέσεις εργασίας και χρήμα στην περιοχή; Ίσως και να έχουν ελάχιστο δίκιο. Αλλά αν αναλογιστούμε από τη μια την περιβαλλοντική κι όχι μόνο καταστροφή που θα επιφέρει στην περιοχή, συν την καταστροφή στις γεωργικές καλλιέργειες και στις διάφορες τουριστικές επενδύσεις, νομίζω ότι το συμπέρασμα είναι αυτονόητο.
Πέρα όμως από αυτό υπάρχουν ομόφωνες αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων π. Δήμων, ομόφωνες αποφάσεις του π. Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων που απέρριψαν τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για δημιουργία λατομείων, απόφαση του Τ.Ε. τμήματος δυτικής Κρήτης, έγγραφο της Ι.Μ.Κ.Σ. που είναι αντίθετη με τέτοιου είδους επενδύσεις, ομόφωνες αποφάσεις πολιτιστικών Συλλόγων και φορέων, έγγραφες διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, που λένε όλοι ΟΧΙ ΣΕ ΛΑΤΟΜΕΙΑ. Δηλαδή με λίγα λόγια όλοι οι εκπρόσωποι του νομού είναι αντίθετοι και λένε ΟΧΙ σε εξορύξεις αδρανών υλικού γύψου με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Φανταστείτε ένα τοπίο, όπως είναι ο Προφήτης Ηλίας καταπράσινος γεμάτος πεύκα και άλλα φυτά, με κλίσεις από 40% έως και 90% κι ο οποίος βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη θάλασσα να καταστραφεί; Φαντάζεστε το τοπίο γεμάτο σκόνη, αφού η εξόρυξη του γύψου, γίνεται σε βάθος περίπου 20 μέτρων, δηλαδή θα υπάρξει ένα ξεφλούδισμα του βουνού. Με λίγα λόγια θα υπάρξει μια πλήρης καταστροφή περιβάλλοντος. Φανταστείτε τον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στη Χρυσοσκαλίτισσα και το Λαφονήσι που ήδη έχει φορτιστεί συγκοινωνιακά να επιφορτιστεί κι άλλο με βαρέα οχήματα μεταφοράς υλικών τι έχει να γίνει; Οσο για το αν έχει από αυτή την επένδυση έσοδα ο Δήμος, επιτρέψτε μου να σας πω, από την εμπειρία μου στο π. Δήμο Ιναχωρίου, ΟΧΙ. Γιατί η εταιρεία που διαχειριζόταν παλαιότερα την περιοχή, άλλαζε συνεχώς επωνυμίες, με αποτέλεσμα ο δήμος να μην έχει τη δυνατότητα είσπραξης χρημάτων. Οσο δε για τη λειτουργία των παλαιών λατομείων και εργοστασίου γύψου, στην περιοχή μόνο άσχημες ποικίλες αναμνήσεις, έχουν οι κάτοικοι. Καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει δυναμικά ν’ αντισταθούμε όλοι. Με μπροστάρη τον Δήμο, αιρετοί δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, πολίτες, με κάθε τρόπο, να φωνάξουμε αλλά κυρίως να πιέσουμε πολιτικά όλοι μαζί τις αρμόδιες αρχές, το συντομότερο δυνατό ο ΣΧΟΟΑΠ να υπογραφεί και να γίνει νόμος του Κράτους, αφού βέβαια πρώτα ανακληθούν οι αποφάσεις για τις διερευνητικές εργασίες. Μόνο τότε, οι εκάστοτε υποψήφιοι λατόμοι θα πάψουν να ονειρεύονται λατομεία στην περιοχή. Συμπληρωματικά να αναφέρω ότι η περιοχή είναι NATURA,τόπος προστασίας του γυπαετού, ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, αρχαιολογικός χώρος με πολλά θρησκευτικά μνημεία, γη υψηλής παραγωγικότητας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε: «Η φύση είναι μοναδική. Εμείς τη διαχειριζόμαστε, τη διαιρούμε και την κακοποιούμε. Κι όταν κομματιασμένη βρίσκεται στα χέρια μας, κλαίμε γιατί δεν τη βλέπουμε να ζει και καταριόμαστε τον Θεό που την έκανε κούφια και νεκρή. Αλλά ας θυμηθούμε εμείς οι ίδιοι είμαστε οι φονιάδες της φύσης».
Κων/νος Δ. Χαρτζουλάκης
δάσκαλος – πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου π. Δήμου Ιναχωρίου