Στην Κρήτη από τη Μινωική εποχή είµαστε υπερήφανοι για την αγροτική µας παραγωγή.
Φέτος το καλοκαίρι, η λειψυδρία απειλεί τις παραγωγές, οι αγρότες αισθάνονται την έλλειψη νερού και οι Αρχές δεν κρύβουν ότι εφέτος δεν θα είναι αρκετό για τις αρδεύσεις.
Συνεπώς το γλυκό καλοκαίρι της Κρήτης, έγινε ένα δύσκολο και πρωτόγνωρο καλοκαίρι.
Ήδη οι Αρχές έχουν µεταδώσει προς κάθε κατεύθυνση και ενδιαφερόµενο ότι αν διατηρηθεί η ανοµβρία που πλήττει το νησί τα τελευταία δύο χρόνια, θα προτιµήσουν να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων και των ζώων, αφήνοντας τις καλλιέργειες.
Υπάρχει ένα µεγάλο πρόβληµα που ζητά επειγόντως λύση.
Ήλθε η ώρα να αφήσουµε τις διαπιστώσεις στην Κρήτη.
∆εν ωφελούν κανέναν.
Σύµφωνα µε τους ειδικούς, το φαινόµενο της κλιµατικής αλλαγής, η άνοδος των θερµοκρασιών, οι παρατεταµένοι καύσωνες και οι καύσωνες φέρνουν συνθήκες Βόρειας Αφρικής στην Κρήτη, απειλώντας µε ερηµοποίηση τους εύφορους κάµπους µας.
Όλοι µπορούν εύκολα να καταλάβουν τι στ’ αλήθεια σηµαίνει αυτό.
Είναι ένα εφιαλτικό σενάριο.
Υπάρχει λύση;
Τι διδάσκει η εµπειρία της Κύπρου.
∆ιάβασα ότι το πρόβληµα της έλλειψης νερού αντιµετωπίζει µε µεγαλύτερη ένταση εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίας η Κύπρος.
Οι Αρχές εκεί τοποθετήθηκαν έγκαιρα απέναντι στην απειλή της ερηµοποίησης και σε ανύποπτο χρόνο υιοθέτησαν το δόγµα «ούτε σταγόνα νερού στη θάλασσα», επιλέγοντας τόσο την κατασκευή µικρών φραγµάτων και λιµνοδεξαµενών στους πρόποδες των βουνών όσο και εκτεταµένα δίκτυα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, αξιοποιώντας τη σύγχρονη τεχνική της αντίστροφης ώσµωσης.
Αυτό έκαναν στην Κύπρο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Ας σχεδιάσουµε και εµείς πάνω στο δόγµα της Κύπρου.
