Ο Χανιώτης γυμναστής, Λεωνίδας Παπαδάκης, μιλά στα “Χανιώτικα νέα” για το πρωτάθλημα της Κύπρου, την εργασία στον χώρο του ποδοσφαίρου εν μέσω πανδημίας, το βιβλίο του το οποίο διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο αλλά και για τις Χανιώτικες ομάδες!
Εργαζόσασταν στην ομάδα της Ομόνοιας στην Κύπρο η οποία κατέκτησε και το πρωτάθλημα, ποιες διαφορές έχετε διαπιστώσει στον τρόπο λειτουργίας των ομάδων στην Ελλάδα (με δεδομένο ότι έχετε δουλέψει σε όλες τις κατηγορίες) με την Κύπρο;
Στην Κύπρο οι ομάδες είναι στελεχωμένες με περισσότερο προσωπικό. Προσπαθούν να λειτουργήσουν με γνώμονα την εξειδίκευση με τις ευθύνες του προσωπικού να απομονώνονται σε αυστηρά μικρό αριθμό καθηκόντων ανά άτομο. Στην Ελλάδα κυρίως λόγο έλλειψης πόρων “ένα άτομο έκανε την δουλειά για πέντε” με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό στην ποιότητα του αποτελέσματος αλλά και στην ποιότητα ζωής του ίδιου του ατόμου.
Πόσο επηρέασε η πανδημία και τα υγειονομικά πρωτόκολλα την εργασία σας;
Η λειτουργικότητα των ομάδων επηρεάστηκε αφάνταστα από τα αυστηρότατα μέτρα που έπρεπε να παίρνουν, κυρίως στις περιόδους της μεγάλης έξαρσης. Χρονοβόρες και κουραστικές διαδικασίες (από τους ελέγχους στα αεροδρόμια μέχρι την λειτουργία των γυμναστηρίων με μεταφορά του υλικού προπόνησης σε εξωτερικούς χώρους). Επίσης τα άδεια γήπεδα επηρέασαν πολύ την έκβαση αποτελεσμάτων αλλά και την συνολική συναισθηματική προσέγγιση των αγώνων.
Είστε ο συγγραφέας του βιβλίου “Περιοδισμός Μεγιστοποίησης Απόδοσης στο Ποδόσφαιρο” το οποίο διδάσκεται και σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Μιλήστε μας για την εμπειρία της συγγραφής αλλά και για το βιβλίο καθώς και για το πως αισθανθήκατε όταν σας ανακοίνωσαν ότι εντάσσεται στην διδακτέα ύλη.
Όταν πήρα την απόφαση να γράψω το βιβλίο θεώρησα χρέος μου να δημιουργήσω ένα σύγγραμμα για το οποίο θα είμαι περήφανος από άποψη πληρότητας και επιστημονικής κατάρτισης και το οποίο θα αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στο πέρασμα των χρόνων. Πολλοί λένε ότι το 2021 ήταν η χρονιά μου λόγω της κατάκτησης του πρωταθλήματος με την Ομόνοια Λευκωσίας μετά από 11 χρόνια. Εγώ νομίζω ότι το να διδάσκεται στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο ένα βιβλίο είναι πραγματικά ύψιστη τιμή για έναν άνθρωπο των επιστημών και δεν ξέρω αν μπορεί να συγκριθεί με οποιοιδήποτε τίτλο.
Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε αρκετούς ποδοσφαιριστές σε μεγαλύτερη ηλικία -με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν έως σήμερα – να αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο. Τι έχει αλλάξει;
Η επιστημονική προσέγγιση της προπόνησης και οι τρόποι με τους οποίους πλέον οι ποδοσφαιριστές τρέφονται, ξεκουράζονται, διαχειρίζονται από την ομάδα κατά τη διάρκεια μιας σεζόν. Αυτό έχει αυξήσει το ηλικιακό προσδόκιμο απόδοσης σε υψηλό επίπεδο αν και οι ανάγκες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο έχουν κατά πολύ αυξηθεί (περισσότεροι αγώνες, μεγαλύτερη ένταση κτλ).
Τι θα συμβουλεύατε κάποιον ο οποίος όπως εσείς στο ξεκίνημά σας, ζει σε μία μικρή επαρχιακή πόλη, ώστε να φτάσει να εργάζεται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο;
Η αλήθεια είναι ότι η επαρχία δεν προσφέρεται τόσο για δημόσιες σχέσεις. Όμως θα συμβούλευα τους νεότερους να συνεχίζουν να ονειρεύονται, να κάνουν θυσίες και να διψάνε για γνώση. Αυτά τα όπλα είναι κατά πολύ ισχυρότερα για να φτάσουν τελικά στον στόχο τους.
Θα ήθελα να μου πείτε ένα σχόλιο για τις Χανιώτικες ομάδες.
Δυστυχώς επαληθεύομαι μετά από 15 χρόνια. Οι ιδιοκτήτες των ομάδων έχασαν ( Πλατανιάς) και χάνουν (ΑΟΧ) αρκετά χρήματα χωρίς να έχουμε ομάδα στην Α’ κατηγορία. Το φώναζα, το φωνάζω και θα το φωνάζω ” η ισχύς εν τι ενώσει”. Είχαμε και έχουμε την δυνατότητα να δημιουργήσουμε ένα ισχυρότατο ποδοσφαιρικό πυλώνα που θα δραστηριοποιείται όχι μόνο στον νομό αλλά θα εκμεταλλεύεται όλη την κρητική επαρχία.
Κλείνοντας την συνέντευξη, θα ήθελα να μας πείτε τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από την πόλη σας, δεδομένου ότι ζείτε ζείτε πολλά χρόνια εκτός Χανίων.
Η μισή μου ζωή και λίγο παραπάνω, είναι πλέον εκτός Χανίων όμως η οικογένεια και οι φίλοι από τα παιδικά μου χρόνια και οι συνευρέσεις μαζί τους είναι κάτι που πραγματικά αναπόλησα.
