Στ’ αλήθεια, στα 88 μου έχω χάσει το αίσθημα του χρόνου και έτσι, αφού δεν είχα κάπου τη χρονολογία γραμμένη, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς το παρακάτω γεγονός. Ίσως θα είναι πάνω από τριάντα χρόνια που ένας Ελληνοαμερικανός από τα Πεμόνια Αποκορώνου θέλησε να βοηθήσει την περιοχή του χωριού του και να αναπτύξει ένα πρωτοποριακό έργο που, κατά τα σχέδια και τις εκτιμήσεις του, θα άλλαζε τη ζωή όλης της περιοχής.
Την κατασκευή ενός τελεφερίκ με καμπίνες, με εκκίνηση από την περιοχή των Πεμονίων κάπου, και τερματισμό στην κορυφή Γρας Σωρός σε υψόμετρο 2.231 μέτρων. Στη βάση του θα αναπτυσσόταν καταστήματα, δωμάτια ύπνου, ταβέρνες και άλλα, και θα διαμορφωνόταν το περιβάλλον με μια πρότυπη παραδοσιακή ανάπτυξη.
Με είχε βρει για να έχει απόψεις, ως γνώστης της περιοχής, και είχε φέρει και τρεις Αμερικανούς ειδικούς για να λάβουν στοιχεία και να προβούν στη σύνταξη της σχετικής μελέτης ή υπομελέτης. Είχε δε σκοπό το θέμα να προχωρήσει γρήγορα μετά τις χρονοβόρες διατυπώσεις από τοπική μεριά.
Υπήρχαν κάποια προσχέδια από ειδικό που είχε έλθει πριν. Δεν υπήρχε κανένα θέμα υποβάθμισης του περιβάλλοντος, ούτε κάτω ούτε στην κορυφή, γιατί το έργο θα είχε τις καλύτερες προδιαγραφές από τα εκατοντάδες όμοια των Άλπεων. Στην κορυφή περίπου θα ήταν ένας κυκλικός σταθμός, πέρα από το μηχανοστάσιο, για την παραμονή των επισκεπτών.
Το έργο όμως δεν προχώρησε, γιατί, όπως πληροφορήθηκα, ο Πεμονιανός είχε προβλήματα υγείας της γυναίκας του και του ίδιου, και δεν είμαι βέβαιος αν ήταν έτσι. Ο εμπνευστής του έργου ήταν ο Μιχάλης Μαστραντωνάκης με την εταιρεία HELIKON DESIGN CORPORATION (αν το έγραψα σωστά) από την Ουάσινγκτον.
Ας σημειωθεί ότι αμέσως μετά τη δημιουργία του Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς, άλλος Ελληνοαμερικανός είχε εκφράσει την επιθυμία του για τελεφερίκ που να διασχίζει τη Σαμαριά, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να λάβει άδεια, εκτός του ότι ήταν επισφαλές από τις κατολισθήσεις.
Και ακόμα, πριν 40 χρόνια, ο έχων τη χρήση του καταφυγίου Καλλέργη, γνωστός Σήφης, έφερε ειδικούς από Αυστρία που έφτιαξαν πολύ μεγάλη μελέτη για την εγκατάσταση τελεφερίκ από την περιοχή Ξεροποτάμου, στην κορυφή Αγκαθώπη – Ψηλάφι Ομαλού, με εναέρια καθίσματα που θα λειτουργούσαν όλο τον χρόνο, αφού η θέα από εκεί είναι μοναδική προς δύο θάλασσες κ.λπ.
Ο Ε.Ο.Τ. το ενέκρινε καταρχάς, αλλά ναυάγησε γιατί σκόνταψε στην τοπική αυτοδιοίκηση που έθεσε ο ΕΟΤ για να το αναλάβει.
Πρέπει να εισαι Μέγας αφελής για να νομίζεις οτι στην Κρήτη θα γίνουν έργα σαν αυτά που βλέπετε σε άλλες χώρες.
Πόλεις σαν στάνες νοσοκομείο σαν μαντρί και δρόμοι κατσικόδρομοι και πολύ μας πέφτουν.