Λυδία λίθος

«…Ταξιδιώτες της ιστορίας ο Παναγιώτης και η Αθηνά  που αν και κουβαλούν και από ένα διαζύγιο, στοχεύουν να το προσπεράσουν συνάπτοντας μεταξύ τους μια σχέση που τους οδηγεί σε ερινύες, αλλά και σε δόσιμο χωρίς όρια. “Προϊόν” του δευτέρου γάμου τους, η Λυδία, που κρίνει με ιταμότητα τις δεύτερες ευκαιρίες, που συνηθίζει ν’ απορρίπτει αυτά  που φοβάται να έχει… μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να επαναξιολογήσει τον εαυτό της…», διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο έτοιμοι να ξεκινήσουμε το ξεφύλλισμα της ζωής των ηρώων του καλού βιβλίου που έχουμε στα χέρια  μας.
Ας ρίξουμε όμως πρώτα μια ματιά στο εξώφυλλο με την παλιά, μισοσκισμένη φωτογραφία και τα  πετράδια να ισορροπούν το ένα πάνω στο άλλο, με τον τίτλο “Λυδία λίθος” να μας παραπέμπει στο γνωστό εκείνο πέτρωμα -τον μαύρο βασάλτη- που χρησιμοποιούσαν απ’ την αρχαιότητα για την ανίχνευση της  αξίας πολύτιμων μετάλλων, σύμβολο σήμερα της δοκιμασίας αξιών και της αναζήτησης της αλήθειας…
Και ξεκινάμε απ’ τη Μικρά Ασία, για να βρεθούμε στην Αθήνα και να μεταφερθούμε στην συνέχεια στο νησί μας, όπου εξελίσσεται και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας.
Η συγγραφέας, στο δεύτερο αυτό βιβλίο της, δεν χάνει ευκαιρία να μας μιλήσει για Ιστορία, να περιγράψει πατρογονικά ήθη κι έθιμα, ν’ αναλύσει τη φύση του Κρητικού, να εξυμνήσει με λυρισμό το νησί και τις ομορφιές του.
Τοπικοί θρύλοι και παραδόσεις, όπως και πλήθος λαογραφικά στοιχεία, βρίσκουν τη θέση τους στις σελίδες του βιβλίου, ενώ η δημιουργός του αριστοτεχνικά χτίζει τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, των κοντινών συγγενισσών που περιβάλουν με αγάπη την μικρή της ηρωίδα, και του περίγυρου.
Καθώς η πλοκή δυναμώνει, διεξοδικά θ’ αναλύσει την αγάπη και τον έρωτα, τις συζυγικές σχέσεις, την απιστία, την έλλειψη  εμπιστοσύνης, τη πάλη με τις αντιξοότητες, τ’ αδιέξοδα και τα σκληρά χτυπήματα που φέρνει η ζωή, με τις πολλές εκπλήξεις και τις συνεχείς ανατροπές της.
Άνθρωπος μ’ ευαισθησίες, βαθιά φιλοσοφημένος,  η καλή συγγραφέας θα εμβαθύνει σε ανθρώπινες συμπεριφορές και καταστάσεις, θα παραθέσει ρήσεις σοφών και μικρές ψηφίδες προβληματισμού, που σε κάνουν να σταματήσεις για λίγο το διάβασμα και να παρασυρθείς σε βαθύτερους στοχασμούς. Συχνά-πυκνά,  θα εκφράσει την τρυφερότητα της ψυχής της,  τονίζοντας τα φιλοζωικά της αισθήματα, τις οικολογικές της ανησυχίες, την αντίθεσή της στην βία και στην αδικία, τη πίστη της στην αναζήτηση ενός καλύτερου κόσμου.
Και προχωρούμε ακολουθώντας βήμα προς βήμα τις περιπέτειες της μιας γενιάς να δίνει τη σκυτάλη στην άλλη, σε μια συνεχόμενη, συγκλονιστική ιστορία που σε κρατά μέχρι το τέλος, όπου επέρχεται  η αποδοχή, η συγχώρεση κι επιτυγχάνεται η ηρεμία ψυχής των ηρώων της.
Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα, διαπιστώνουμε πως έχουμε στο χέρια μας μια ολοκληρωμένη πνευματική εργασία, ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής της συγγραφέως, ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα  βασισμένο στις αλήθειες της ζωής, που στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναδιαβάζαμε μ’ ενδιαφέρον!
Να ευχηθούμε στη αγαπητή μας Δέσποινα κάθε ευτυχία, καλή συνέχεια στις όμορφες δραστηριότητές της και στο άλλο με το καλό!