Κύριε διευθυντά,
µετά από ενηµέρωση των γιατρών ότι ο άνθρωπός µας δεν άντεχε άλλες θεραπείες, δεν υπήρχε ελπίδα πια, θα πέθαινε σύντοµα, έγινε εισαγωγή στο νοσοκοµείο. Αρκετά δύσκολα όλα αυτά, αλλά κι ο ίδιος και οι συγγενείς του το είχαν αποδεχτεί.
Τα παιδιά του ενηµέρωσαν το προσωπικό, αφού ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να εκφρασθεί πια, ότι η επιθυµία όλων ήταν ο ασθενής να µην πονέσει και να µπορέσει να φύγει από τη ζωή όσο γίνεται πιο ανώδυνα. Μόνη τους παράκληση να του χορηγήσουν τα απαραίτητα παυσίπονα, ώστε να µην υποφέρει άλλο. ∆εν έθεσαν θέµα παράτασης της ζωής του ή ευθανασίας.
Οι τρεις µέρες που ακολούθησαν ήταν µαρτυρικές: ο ασθενής υπέφερε από φρικτούς πόνους και έντονη ανησυχία. Για τον ίδιο εφιάλτης, για µας τους συνοδούς εικόνες που δεν ξεχνιούνται, για τους υπόλοιπους ασθενείς της πτέρυγας τεράστια αναστάτωση στην ήδη δύσκολη κατάσταση τους.
Γνωρίζαµε ότι υπάρχουν αποτελεσµατικά φάρµακα που θα µπορούσαν να του απαλύνουν τον πόνο στο στάδιο που βρισκόταν, µόνο που δεν του δόθηκαν, για λόγους που δεν µπορούσαµε και δεν µπορούµε ακόµη να κατανοήσουµε.
Όταν επιτέλους του χορήγησαν τα αναγκαία, και όσο χρειαζόταν δυνατά φάρµακα κατάφερε ο άνθρωπος να ηρεµήσει και να πεθάνει ήρεµα, όπως διαπιστώσαµε όσοι είµαστε δίπλα του. Αυτό είναι για όλους µας µια µεγάλη παρηγοριά.
Όταν ερχόµαστε στον κόσµο, οι ειδικοί προσπαθούν κάθε παιδί να γεννηθεί µε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο τρόπο. Γιατί δεν κάνουµε το ίδιο και στο τέλος, όταν φεύγουµε;
Όταν ο άνθρωπος δεν έχει πια πιθανότητες να γιατρευτεί και πλησιάζει ο θάνατος του, η µέθοδος µε την Palliativ Care (παρηγορική φροντίδα) έχει σαν στόχο την αποτελεσµατική καταπολέµηση του πόνου, της ανησυχίας, του φόβου και της ναυτίας µε χορήγηση όλων των απαραιτήτων φαρµάκων.
Το European Association for Palliative Care (EAPC) αποτελείται πλέον από σχεδόν 50 συλλόγους από 27 χώρες της ΕΕ και εφαρµόζει την µέθοδο αυτήν µε µεγάλη επιτυχία.
Το ίδιο γίνεται ήδη σε µερικά νοσοκοµεία και στην Ελλάδα.
Το γεγονός ότι διοργανώνονται κι εδώ σχετικά σεµινάρια, π.χ. στις 5 – 6 Απριλίου επιστηµονική διηµερίδα στο Ρέθυµνο µε θέµα ‘‘Θεραπεία Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας’’, µας κάνει να αισιοδοξούµε ότι και το νοσοκοµείο Χανίων θα µπει στη φιλοσοφία αυτή για το καλό όλων µας!
Το αξίζουµε και το δικαιούµαστε κι εµείς!
Έστερ Μαρνελάκη