Λίγες σκέψεις γύρω από το στρατόπεδο Μαρκοπούλου

Κύριε διευθυντά,
κατ’ αρχάς με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η μέθοδος συλλογής προτάσεων των δημοτών και φίλων για την όσο το δυνατόν καλύτερη αξιοποίηση του χώρου του στρατοπέδου Μαρκόποϋλου.
Ο,τι δημιουργηθεί εκεί θα ‘πρεπε κατά τη γνώμη μου να έχει ιδιαίτερη αξία – προσωπικότητα ώστε το σύνολο να προστεθεί εμφατικά στο ήδη αξιόλογο δυναμικό της πόλης μας: παλαιά πόλη και λιμάνι, μουσεία, ωραία ξενοδοχεία, καλή γαστρονομία, όμορφη ενδοχώρα και φύση κ.λπ. Οχι δηλαδή κάλυψη του χώρου με κτήρια, σχολεία και πράσινο ποικίλης μορφής.
Κάτι λοιπόν που να είναι αξιόλογο και να έχει κάποιες ιδιαιτερότητες για ντόπιους και επισκέπτες – τουρίστες.
Συνήθως ερωτούν τους επισκέπτες της Βιέννης: είδες και τον κήπο των Ρόδων; -Rosengarden-; Αν όχι, τότε δεν είδες τίποτα. Ή κάτι παρεμφερές. Το πάρκο των κάκτων στο Μόντε Κάρλο. Εχει ανάλογα με τη σαιζόν πάνω από 25 – 30 λεωφορεία επισκέπτες την ημέρα. Και δεν εννοώ να φυτευθούν εκεί κάκτοι, που ίσως δεν ταιριάζουν. Ταιριάζουν περισσότερο σε πιο σπανές περιοχές, χαλέπες κ.λπ.
Οπως π.χ. μπαμπού, που δεν υπάρχει άλλη φυτεία στην Κρήτη, αλλά ευδοκιμούν (όπως ευδοκιμούν και τα καλάμια). Υπάρχουν πολλά είδη από γιγαντώδη έως πολύ μικρά. Στην Κίνα – στην πόλη Τσεντού- είναι ένα τέτοιο θαυμάσιο πάρκο με πάνω από 150 είδη.
Ή γιατί όχι όλα τα είδη των Ρόδων. Που εδώ ακόμα και τα πιο ευαίσθητα δεν χρειάζονται π.χ. προστασία τον Χειμώνα κ.λπ.
Κάτι άλλο θα ‘ταν ίσως μια συλλογή θάμνων που ανθίζουν. Υπάρχουν εκατοντάδες και είναι ένας αναξιοποίητος θησαυηός. Θα ‘ταν και γνώση για μικρούς, μεγάλους και επισκέπτες. Γιατί πόσοι συμπολίτες μας ξέρουν τον αστέρακα ή ακόμα την πασχαλιά. Το αναγνωστικό της κόρης μου στο δημοτικό – πριν 45 χρόνια περίπου – ανέφερε την πασχαλιά αλλά κανένα παιδί δεν την είχε ποτέ δει.
Εννοώ κυρίως ένα απ’ αυτά και όχι ένα αχταρμά χωρίς προσωπικότητα, αρχή και τέλος. Αυτό με χώρο πληροφοριών και βιβλιογραφία κοντά σε ένα ωραίο καφέ – εστιατόριο που φυσικά πρέπει να υπάρχει γιατί ο επισκέπτης θα πρέπει να παραμείνει να πληροφορηθεί- ξεκουραστεί και να συνεχίσει.
Σε κάποιο ιδιαίτερο σημείο επειδή ο χώρος είναι μεγάλος θα μπορούσε ίσως να υπάρχει μια συλλογή από ορχιδέες με μικρό θερμοκήπιο για τα είδη που το χρειάζονται.
Αλλ’ αυτό ίσως κάπου αλλού και σε άλλη συζήτηση. Πιθανόν στο πλαίσιο συσκέψεων για τον τουρισμό και την απασχόληση νέων.
Στις προτάσεις μου – που τις ρίχνω κι εγώ στο πανέρι της συλλογής ιδεών – επικρατεί η ιδέα της δημιουργίας συλλογών. Αυτό κατευθύνει τη σκέψη, κυρίως των νέων, προς την κατεύθυνση της συστηματικότητας. Προστίθεται δε και σαν θετική ετικέτα στη φήμη μιας πόλης και περιοχής.
Μπράβο για την προσπάθεια συλλογής ιδεών. Καλό θα ’ταν να γίνεται συχνά. Εμείς οι πολίτες ευχόμαστε η επιτροπή αξιολόγησης εμπνευσμένη από την ιστορία αυτού του τόπου και το μέλλον του να λάβουν τη σωστότερη απόφαση.
Με ευχές και χαιρετισμούς
Ιακ. Τσουρουνάκης