Στην εποχή μας το φαινόμενο του βιασμού συγκλονίζει την κοινωνία και δημιουργεί τεράστια προβλήματα, επειδή έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και έχει γίνει πρόβλημα για την κυβέρνηση. Στην ουσία η κοινωνία καταδικάζει ανεπιφύλακτα τον βιασμό και κρίνει πώς σκέπτεται η Δικαιοσύνη, (οι κρίνοντες κρίνονται) όταν πρόκειται για πρόσωπα που χαίρουν ιδιαίτερης μεταχείρισης απ’ την εξουσία, εν σχέσει μ’ αυτήν των κοινών θνητών. Δεν μπορεί ο «κλέβων οπώρας», να δικάζεται και να εκτίει την ποινή του και ο βιαστής να τιμωρείται για κακούργημα περισσότερο από 10 χρόνια φυλάκιση και να μένει σπίτι του. Τούτο ενθαρρύνει κάποιον άλλον να προβεί σε όμοια εγκλήματα, γιατί το σύστημα σ’ αυτή τη χώρα, τέτοια ζητήματα δεν τα παίρνει στα… σοβαρά.
Τα πρόσφατα γεγονότα της “Λιγνάδειας ρητορικής”, όπου ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου δικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση για δύο βιασμούς ανηλίκων χωρίς ελαφρυντικά και αφέθηκε… ελεύθερος, δημιούργησαν κοινωνικά προβλήματα και δίλημμα αναφορικά με το τι σημαίνει βιασμός και πώς τον αντιλαμβάνονται μερικοί που ασκούν εξουσία.
Μας κάνουν να διερωτώμεθα αν όντως η Δικαιοσύνη είναι τόσο τυφλή. Άρχισε ένα ποινικό ζήτημα που εξελίχθηκε σε κακούργημα με προεκτάσεις πολιτικοκοινωνικού προβλήματος. Πολιτικοποιήθηκε η διαδικασία για έναν “εκλεκτό” του συστήματος. Πώς διαμορφώνονται οι εξουσίες στη χώρα μας; Ο βιαστής να χαϊδολογείται, ο μαυραγορίτης να καταχράζεται ατιμωρητί, ο πολιτικός να εθελοτυφλεί και η Δικαιοσύνη; Ας μην διολισθήσουμε περαιτέρω.
Άλλο είναι να υπάρχουν φήμες και να μην έχει φθάσει η υπόθεση στη Δικαιοσύνη και άλλο να ‘χει γίνει και προφυλάκιση. Κινητοποιήθηκε ο κόσμος ακόμα και με πανό θυμωμένος, αντιδρώντας για την συγκεκριμένη αποφυλάκιση.
Στην κατακραυγή, λοιπόν, της κοινής γνώμης ευρέθη «ευήκοον ους» εκ μέρους της Εισαγγελίας Εφετών και έγινε έφεση κατά της απόφασης του Κακουργιοδικείου, ως εσφαλμένη για το ύψος της ποινής, για το ότι δικάστηκε για τα δύο αδικήματα και όχι για τρία, προκειμένου να επανεξεταστεί η υπόθεση από ανώτερους δικαστές.
Η δολοφονία ή ο εκβιασμός είναι καταδίκη άνευ επανόρθωσης.
Κάποιος νομικός ας μας διαφωτίσει, πώς γίνεται να αναστέλλεται μια τέτοια ποινή, πώς στη πρόταση του Εισαγγελέα να μην δοθεί ανασταλτικός χαρακτήρας, γιατί ο υπόδικος δεν έδειξε μεταμέλεια, απορρίφθηκε και πώς είναι δυνατόν το κακούργημα να “παρουσιάζεται” ως πολιτική σκευωρία!
